Ζεϊμπέκικο

Του Χρήστου Επαμ. Κυργιάκη

Τεσσάρων ετών, περίπου. Καλοκαίρι. Σάββατο απόγευμα. Οι οικοδόμοι πήραν το βδομαδιάτικο. Ένα μέρος του, το απόθεσαν σε καημό, αλκοόλ, τραγούδι και χορό. Εκεί στο γνωστό καφενείο. Μετά, αγόρασαν το κρέας της επόμενης μέρας. Μοσχάρι, από το καλό, όχι «κατεψυγμένο».

Στα ίδια κι ο πατέρας του, με το συνεργείο της οικοδομής.

Κατά τις πέντε έφτασαν στο σπίτι. Ξεπέζεψαν από τα μηχανάκια. Οι σοφάδες σκέπαζαν ρούχα και χέρια.

Η μάνα του, τους περίμενε. Κάθε Σάββατο τους περίμενε. Με αγωνία και λαχτάρα μαζί.

Μπήκαν και οι τέσσερις μέσα, χαιρετώντας και τραγουδώντας. Τα ποτήρια βρήκαν θέση στο τραπέζι και τα τραγούδια στις ψυχές.

Ήρθε κι η μάνα του δίπλα τους.

«Έβαλε ο διαβολάκος, την ουρά του πάλι», τραγουδούσε ο Μιχαλόπουλος.

Ο Γιαννακός ρίχνει την ιδέα: «Χορεύει ο μικρός».

Ο Γώγος συμφωνεί. Το ίδιο κι ο Λευτέρης. Ο πατέρας, του ρίχνει μια ματιά και του γνέφει να χορέψει.

Τεσσάρων ετών.

Σηκώνεται, χωρίς να καταλαβαίνει ακριβώς τι γίνεται. Νιώθει μόνο ότι κάνει κάτι σπουδαίο. Ξεκινάει το χορό ακούγοντας τα λόγια για να μη χάσει το ρυθμό.

Οι τέσσερις άντρες με τη μάνα του έκαναν τον κύκλο του χορού. Η ευλάβεια στα παλαμάκια ίδια σα να χόρευε συνομήλικος.

Ο μικρός το κατάλαβε. Έπρεπε να τους δικαιώσει. Σιγά μη δεν στεκόταν στο μπόι του. Ύψος δεν είχε, αλλά από μπόι περίσσευε.

Ο χορός τελείωσε. Ο ιδρώτας έλουζε το παιδί από την κορφή ως τα νύχια.

Ο πατέρας αγκάλιασε πρώτα τη μάνα, μετά το ίδιο. Πήρε το τραπέζι μαζί με τα ποτήρια και τα πιόματα, το σήκωσε, το έβγαλε έξω στην αυλή και το γύρισε ανάποδα. Μετά το ξαναέβαλε στη θέση του. Πήγε στην κουζίνα και το ξαναγέμισε με κρασί και ποτήρια.

Εφτά ετών, περίπου. Φθινόπωρο. Οι συγγενείς, μετανάστες πρώτης γενιάς μαζί με τα παιδιά τους, περιμένουν στο σπίτι στο χωριό, το ταξί για να τους μεταφέρει στα ΚΤΕΛ. Το φαγητό είχε ολοκληρωθεί και εδώ και αρκετή ώρα παρέα στο κρασί έκαναν τα τραγούδια. Της ξενιτιάς-τι άλλο θα μπορούσαν να είναι;-του καημού και της ελπίδας.

«Να χορέψει ο μικρός», πρόσταξε και παρακάλεσε μαζί κάποιος. «Παραγγελιά, να παραγγείλει ποιο θέλει».

«Το μερτικό μου απ΄τη χαρά», προστάζει το παιδί και ο Στέλιος αρχίζει να «κλαίει». Μαζί του και ο γηραιότερος της παρέας. Το ταξί ήρθε μα κανένας δεν το κατάλαβε. Μόνο η θκια η Παναγιώτα.

«Περίμενε να χορέψει ο μικρός πρώτα. Δεν φεύγουμε αλλιώς», είπε στον ταξιτζή. Έτσι κι έγινε.

Άδειασαν τα ποτήρια, άδειασαν τα μυαλά, γέμισαν οι ψυχές και το ταξίδι για τη Σουηδία ξεκίνησε. Υπόσχεση για αντάμωση του χρόνου.

Δώδεκα ετών, περίπου. Μάλλον Χειμώνας, λίγο πριν τα Χριστούγεννα.

Ο μικρός, που μεγάλωσε κάμποσο, πήγαινε μετά το μεσημεριανό φαγητό προς την πλατεία του χωριού για να ανταμώσει τους φίλους τους.

Στο δρόμο, έξω από το σπίτι του Πέτρου του γείτονα ακούει τραγούδια. Γυρνάει το κεφάλι και τον καλησπερίζει.

«Έλα να σε κεράσω», του λέει ο Πέτρος.

Κάνει να φύγει, μα ο γείτονας επιμένει.

«Πες ποιο τραγούδι θες να χορέψεις;» ακούστηκε η φωνή του Πέτρου.

«Του Βοτανικού ο μάγκας», λέει κοφτά το παιδί.

Η παραγγελιά μπήκε στο κασετόφωνο σε λίγα δευτερόλεπτα. Του Πέτρου του φάνηκε πως η παραγγελιά είχε και πολιτικό υπονοούμενο.

Μπορεί και να είχε.

«Που θα πάει. Θα αλλάξουν τα πράγματα», είπε καθώς ευχαριστούσε το παιδί που συνέχιζε το δρόμο του.

Το παιδί μεγάλωσε, τα χρόνια πέρασαν και κάποια στιγμή θέλησε με ένα ζεϊμπέκικο να χορέψει για τον πατέρα του το αγαπημένο του τραγούδι: «Τα νιάτα τα μπερμπάντικα». Το ήξεραν κι οι δύο πως η αντίστροφη μέτρηση είχε αρχίσει. Κανένας δεν το έλεγε στον άλλο. Μόνο το αντάλλασσαν με τα βλέμματα.

Θέλησε το παιδί να το ουρλιάξει με ένα ζεϊμπέκικο. Το τελευταίο που θα χόρευε για τον πατέρα του.

Το τελευταίο και το καλύτερο.

Έπρεπε να μην πατάει στη γη. Μόνο να τη νιώθει με τις άκρες της ψυχής του την ώρα που ο πατέρας θα του χτυπούσε παλαμάκια για τελευταία φορά.

Δεν θυμάται πώς και πότε το τραπέζι βρέθηκε πέρα από την αυλή.

Δεν θυμάται αν οι καρέκλες έσπασαν με δική του παρέμβαση ή αν λύγισαν από το βάρος του αναπάντητου «γιατί να φύγεις ρε πατέρα».

Τώρα πια, αυτό που θυμάται είναι πως την ώρα που χόρευε, η ψυχή του έγινε ένα με τον ουρανό και τα μάτια του είχαν στεγνώσει, σα να έκλαιγε μέρες.

Η αλήθεια είναι πως έκλαιγε, αλλά βουβά. Κανένας μην τον δει. Κανένας μην τον ακούσει.

Κανένας μην καταλάβει…

 

Το Σχόλιο της Δευτέρας: 12.647 ευρώ το λεπτό, 211 ευρώ το δευτερόλεπτο

12.647 ευρώ το λεπτό, 211 ευρώ το δευτερόλεπτο

215.000 ευρώ θα διατεθούν με εντολή του δημάρχου Αθηναίων κυρίου Μπακογιάννη, σε γνωστό καλλιτέχνη, για ένα γιορτινό σώου διάρκειας 17 λεπτών.

Σε μόλις 1 λεπτό στον γνωστό καλλιτέχνη θα δοθούν με εντολή του γαλαντόμου δημάρχου, τόσα χρήματα (12.647 ευρώ) όσα παίρνει ένας εκπαιδευτικός ολόκληρο το χρόνο έχοντας στην πλάτη του δεκαετίες προϋπηρεσίας.

Σε μόλις 1 δευτερόλεπτο στον ταλαντούχος κριτή και καλλιτέχνη θα δοθούν με εντολή του γόνου της μεγάλης των Μητσοτάκηδων οικογένειας, που με την αξία τους και τη δουλειά τους προκόβουν εδώ και δεκαετίες, τόσα χρήματα (211 ευρώ) όσα βγάζει ένας διανομέας σε έναν ολόκληρο μήνα οργώνοντας τους δρόμους με κίνδυνο της ζωής του.

Εννοείται πως ο κουβαρντάς δήμαρχος δεν θα πληρώσει τον καλλίφωνο καλλιτέχνη με δικά του χρήματα, όπως δεν πλήρωσε και για το μεγάλο περίπατο-φιάσκο.

Με τα χρήματα αυτά, θα μπορούσαν να δημιουργηθούν δομές που να στηρίζουν ανθρώπους που έχουν ανάγκη. Ψιλά, πολύ ψιλά γράμματα για όλους αυτούς τους γόνους που απομυζούν το δημόσιο χρήμα τη στιγμή που εκατομμύρια άνθρωποι, εργαζόμενοι, άνεργοι, συνταξιούχοι, επιβιώνουν με ψίχουλα.

Κοντά στα 3 δισεκατομμύρια ευρώ κέρδη θα έχουν οι τέσσερις συστημικές τράπεζες της χώρας για το 2021 με τους πλειστηριασμούς να φτάνουν τις δεκάδες χιλιάδες και το ευνομούμενο κράτος να στέλνει στα δικαστήρια όσους αντιστέκονται σε αυτούς. Και μιλάμε για τράπεζες που τις έχουμε ξεχρεώσει εμείς οι εργαζόμενοι δύο και τρεις φορές για να μπορούν στη συνέχεια «νόμιμα» να μας αρπάζουν τους κόπους μιας ζωής.

Τα ποσά αυτά είναι ασύλληπτα και προκλητικά για τους νέους που αγωνίζονται να βρουν μια δουλειά χωρίς ένσημα για να πάρουν το μήνα όσα θα πάρει ο εν λόγω αοιδός σε 1 δευτερόλεπτο από τον ελέω οικογένειας άριστο δήμαρχο.

Είναι εξωφρενικά για εκατοντάδες χιλιάδες συνταξιούχους που αναγκάζονται να διαλέξουν μέσα στο καταχείμωνο ανάμεσα στο ψωμί, τη ζέστη, το ηλεκτρικό και τα φάρμακα.

Αν οι εργαζόμενοι γνώριζαν για την χλιδή μέσα στην οποία ζούνε κάποιοι λίγοι, μάλλον θα επαναστατούσαν.

Την ίδια στιγμή στην κυβέρνηση αναζητούν την ανύπαρκτη αξιοπιστία της ψάχνοντας την περίφημη έρευνα-μελέτη Τσιόδρα-Λύτρα, όπως παλιά που σε κάποια άλλη κυβέρνηση αναζητούσαν την περίφημη λίστα Λαγκάρντ, έχοντας τη στήριξη της αξιωματικής και όχι μόνο, αντιπολίτευσης που φτάνει μέχρι τη διεξαγωγή στημένων τηλεκοκορομαχιών με αφορμή την ψήφιση του προϋπολογισμού.

Κι ενώ η μετάδοση των διαφόρων μεταλλάξεων του κορωνοϊού καλά κρατεί, ο γενικός γραμματέας του ΥΠΑΙΘ, όπως και οι προκάτοχοί του, ζητάει «αποδείξεις και ονόματα». Πέρυσι ήταν οι αιρετικοί εκπαιδευτικοί, «εξτρεμιστές» που λένε και οι Δακίτες, που δεν παρέδωσαν βαθμολογίες στο πρώτο τετράμηνο. Φέτος είναι όλοι αυτοί που δεν συμμετέχουν, μέσω της αξιολόγησης, στο γκρέμισμα του δημόσιου σχολείου. Άλλη μία καθαρή απόδειξη, μαζί με τόσες άλλες, πως το υπουργείο έχασε πανηγυρικά τη μάχη της αξιολόγησης και προσπαθεί με απειλές και εκφοβισμούς να μαζέψει τα ασυμμάζευτα.

Αντί το υπουργείο να πάρει μέτρα για την προστασία μαθητών και εκπαιδευτικών από τον Covid, αντί να μεριμνήσει για τα μαθησιακά κενά των μαθητών που προκάλεσε η ολέθρια πρακτική της εξ αποστάσεως, αντί να καλύψει τα κενά σε εκπαιδευτικούς, διαλέγει τον κατήφορο της τρομοκράτησης των εκπαιδευτικών για να κρύψει το δικό του φόβο.

Όλο και πιο πολλοί, και κυρίως νέοι, αντιλαμβάνονται πλέον πως το φανταχτερό, γεμάτο ευκαιρίες και αξιοκρατία μέλλον που τους τάζουν ούτε φανταχτερό ούτε αξιοκρατικό είναι. Δεν είναι ούτε καν μέλλον.

Το καζάνι των κοινωνικών διεργασιών σιγοβράζει και το καπάκι είναι κλειστό. Κάποιοι προσπαθούν να το ανοίξουν για να εκτονωθεί και να μην εκραγεί.

Ο αγώνας που θα στοχεύει σε όσα μας αξίζουν είναι μονόδρομος. Οτιδήποτε λιγότερο κρύβει τις δυνατότητες που υπάρχουν σήμερα ώστε οι άνθρωποι να απολαμβάνουν περισσότερα δουλεύοντας λιγότερο.

Το μονοπάτι έχει στο ένα του άκρο τη φυλακή και στο άλλο το ξέφωτο.

Στον άνθρωπο, το ξέφωτο είναι που του αξίζει και όχι η φυλακή.

12.647 ευρώ το λεπτό, 211 ευρώ το δευτερόλεπτο

215.000 ευρώ θα διατεθούν με εντολή του δημάρχου Αθηναίων κυρίου Μπακογιάννη, σε γνωστό καλλιτέχνη, για ένα γιορτινό σώου διάρκειας 17 λεπτών.

Σε μόλις 1 λεπτό στον γνωστό καλλιτέχνη θα δοθούν με εντολή του γαλαντόμου δημάρχου, τόσα χρήματα (12.647 ευρώ) όσα παίρνει ένας εκπαιδευτικός ολόκληρο το χρόνο έχοντας στην πλάτη του δεκαετίες προϋπηρεσίας.

Σε μόλις 1 δευτερόλεπτο στον ταλαντούχος κριτή και καλλιτέχνη θα δοθούν με εντολή του γόνου της μεγάλης των Μητσοτάκηδων οικογένειας, που με την αξία τους και τη δουλειά τους προκόβουν εδώ και δεκαετίες, τόσα χρήματα (211 ευρώ) όσα βγάζει ένας διανομέας σε έναν ολόκληρο μήνα οργώνοντας τους δρόμους με κίνδυνο της ζωής του.

Εννοείται πως ο κουβαρντάς δήμαρχος δεν θα πληρώσει τον καλλίφωνο καλλιτέχνη με δικά του χρήματα, όπως δεν πλήρωσε και για το μεγάλο περίπατο-φιάσκο.

Με τα χρήματα αυτά, θα μπορούσαν να δημιουργηθούν δομές που να στηρίζουν ανθρώπους που έχουν ανάγκη. Ψιλά, πολύ ψιλά γράμματα για όλους αυτούς τους γόνους που απομυζούν το δημόσιο χρήμα τη στιγμή που εκατομμύρια άνθρωποι, εργαζόμενοι, άνεργοι, συνταξιούχοι, επιβιώνουν με ψίχουλα.

Κοντά στα 3 δισεκατομμύρια ευρώ κέρδη θα έχουν οι τέσσερις συστημικές τράπεζες της χώρας για το 2021 με τους πλειστηριασμούς να φτάνουν τις δεκάδες χιλιάδες και το ευνομούμενο κράτος να στέλνει στα δικαστήρια όσους αντιστέκονται σε αυτούς. Και μιλάμε για τράπεζες που τις έχουμε ξεχρεώσει εμείς οι εργαζόμενοι δύο και τρεις φορές για να μπορούν στη συνέχεια «νόμιμα» να μας αρπάζουν τους κόπους μιας ζωής.

Τα ποσά αυτά είναι ασύλληπτα και προκλητικά για τους νέους που αγωνίζονται να βρουν μια δουλειά χωρίς ένσημα για να πάρουν το μήνα όσα θα πάρει ο εν λόγω αοιδός σε 1 δευτερόλεπτο από τον ελέω οικογένειας άριστο δήμαρχο.

Είναι εξωφρενικά για εκατοντάδες χιλιάδες συνταξιούχους που αναγκάζονται να διαλέξουν μέσα στο καταχείμωνο ανάμεσα στο ψωμί, τη ζέστη, το ηλεκτρικό και τα φάρμακα.

Αν οι εργαζόμενοι γνώριζαν για την χλιδή μέσα στην οποία ζούνε κάποιοι λίγοι, μάλλον θα επαναστατούσαν.

Την ίδια στιγμή στην κυβέρνηση αναζητούν την ανύπαρκτη αξιοπιστία της ψάχνοντας την περίφημη έρευνα-μελέτη Τσιόδρα-Λύτρα, όπως παλιά που σε κάποια άλλη κυβέρνηση αναζητούσαν την περίφημη λίστα Λαγκάρντ, έχοντας τη στήριξη της αξιωματικής και όχι μόνο, αντιπολίτευσης που φτάνει μέχρι τη διεξαγωγή στημένων τηλεκοκορομαχιών με αφορμή την ψήφιση του προϋπολογισμού.

Κι ενώ η μετάδοση των διαφόρων μεταλλάξεων του κορωνοϊού καλά κρατεί, ο γενικός γραμματέας του ΥΠΑΙΘ, όπως και οι προκάτοχοί του, ζητάει «αποδείξεις και ονόματα». Πέρυσι ήταν οι αιρετικοί εκπαιδευτικοί, «εξτρεμιστές» που λένε και οι Δακίτες, που δεν παρέδωσαν βαθμολογίες στο πρώτο τετράμηνο. Φέτος είναι όλοι αυτοί που δεν συμμετέχουν, μέσω της αξιολόγησης, στο γκρέμισμα του δημόσιου σχολείου. Άλλη μία καθαρή απόδειξη, μαζί με τόσες άλλες, πως το υπουργείο έχασε πανηγυρικά τη μάχη της αξιολόγησης και προσπαθεί με απειλές και εκφοβισμούς να μαζέψει τα ασυμμάζευτα.

Αντί το υπουργείο να πάρει μέτρα για την προστασία μαθητών και εκπαιδευτικών από τον Covid, αντί να μεριμνήσει για τα μαθησιακά κενά των μαθητών που προκάλεσε η ολέθρια πρακτική της εξ αποστάσεως, αντί να καλύψει τα κενά σε εκπαιδευτικούς, διαλέγει τον κατήφορο της τρομοκράτησης των εκπαιδευτικών για να κρύψει το δικό του φόβο.

Όλο και πιο πολλοί, και κυρίως νέοι, αντιλαμβάνονται πλέον πως το φανταχτερό, γεμάτο ευκαιρίες και αξιοκρατία μέλλον που τους τάζουν ούτε φανταχτερό ούτε αξιοκρατικό είναι. Δεν είναι ούτε καν μέλλον.

Το καζάνι των κοινωνικών διεργασιών σιγοβράζει και το καπάκι είναι κλειστό. Κάποιοι προσπαθούν να το ανοίξουν για να εκτονωθεί και να μην εκραγεί.

Ο αγώνας που θα στοχεύει σε όσα μας αξίζουν είναι μονόδρομος. Οτιδήποτε λιγότερο κρύβει τις δυνατότητες που υπάρχουν σήμερα ώστε οι άνθρωποι να απολαμβάνουν περισσότερα δουλεύοντας λιγότερο.

Το μονοπάτι έχει στο ένα του άκρο τη φυλακή και στο άλλο το ξέφωτο.

Στον άνθρωπο, το ξέφωτο είναι που του αξίζει και όχι η φυλακή.

215.000 ευρώ θα διατεθούν με εντολή του δημάρχου Αθηναίων κυρίου Μπακογιάννη, σε γνωστό καλλιτέχνη, για ένα γιορτινό σώου διάρκειας 17 λεπτών.

Σε μόλις 1 λεπτό στον γνωστό καλλιτέχνη θα δοθούν με εντολή του γαλαντόμου δημάρχου, τόσα χρήματα (12.647 ευρώ) όσα παίρνει ένας εκπαιδευτικός ολόκληρο το χρόνο έχοντας στην πλάτη του δεκαετίες προϋπηρεσίας.

Σε μόλις 1 δευτερόλεπτο στον ταλαντούχος κριτή και καλλιτέχνη θα δοθούν με εντολή του γόνου της μεγάλης των Μητσοτάκηδων οικογένειας, που με την αξία τους και τη δουλειά τους προκόβουν εδώ και δεκαετίες, τόσα χρήματα (211 ευρώ) όσα βγάζει ένας διανομέας σε έναν ολόκληρο μήνα οργώνοντας τους δρόμους με κίνδυνο της ζωής του.

Εννοείται πως ο κουβαρντάς δήμαρχος δεν θα πληρώσει τον καλλίφωνο καλλιτέχνη με δικά του χρήματα, όπως δεν πλήρωσε και για το μεγάλο περίπατο-φιάσκο.

Με τα χρήματα αυτά, θα μπορούσαν να δημιουργηθούν δομές που να στηρίζουν ανθρώπους που έχουν ανάγκη. Ψιλά, πολύ ψιλά γράμματα για όλους αυτούς τους γόνους που απομυζούν το δημόσιο χρήμα τη στιγμή που εκατομμύρια άνθρωποι, εργαζόμενοι, άνεργοι, συνταξιούχοι, επιβιώνουν με ψίχουλα.

Κοντά στα 3 δισεκατομμύρια ευρώ κέρδη θα έχουν οι τέσσερις συστημικές τράπεζες της χώρας για το 2021 με τους πλειστηριασμούς να φτάνουν τις δεκάδες χιλιάδες και το ευνομούμενο κράτος να στέλνει στα δικαστήρια όσους αντιστέκονται σε αυτούς. Και μιλάμε για τράπεζες που τις έχουμε ξεχρεώσει εμείς οι εργαζόμενοι δύο και τρεις φορές για να μπορούν στη συνέχεια «νόμιμα» να μας αρπάζουν τους κόπους μιας ζωής.

Τα ποσά αυτά είναι ασύλληπτα και προκλητικά για τους νέους που αγωνίζονται να βρουν μια δουλειά χωρίς ένσημα για να πάρουν το μήνα όσα θα πάρει ο εν λόγω αοιδός σε 1 δευτερόλεπτο από τον ελέω οικογένειας άριστο δήμαρχο.

Είναι εξωφρενικά για εκατοντάδες χιλιάδες συνταξιούχους που αναγκάζονται να διαλέξουν μέσα στο καταχείμωνο ανάμεσα στο ψωμί, τη ζέστη, το ηλεκτρικό και τα φάρμακα.

Αν οι εργαζόμενοι γνώριζαν για την χλιδή μέσα στην οποία ζούνε κάποιοι λίγοι, μάλλον θα επαναστατούσαν.

Την ίδια στιγμή στην κυβέρνηση αναζητούν την ανύπαρκτη αξιοπιστία της ψάχνοντας την περίφημη έρευνα-μελέτη Τσιόδρα-Λύτρα, όπως παλιά που σε κάποια άλλη κυβέρνηση αναζητούσαν την περίφημη λίστα Λαγκάρντ, έχοντας τη στήριξη της αξιωματικής και όχι μόνο, αντιπολίτευσης που φτάνει μέχρι τη διεξαγωγή στημένων τηλεκοκορομαχιών με αφορμή την ψήφιση του προϋπολογισμού.

Κι ενώ η μετάδοση των διαφόρων μεταλλάξεων του κορωνοϊού καλά κρατεί, ο γενικός γραμματέας του ΥΠΑΙΘ, όπως και οι προκάτοχοί του, ζητάει «αποδείξεις και ονόματα». Πέρυσι ήταν οι αιρετικοί εκπαιδευτικοί, «εξτρεμιστές» που λένε και οι Δακίτες, που δεν παρέδωσαν βαθμολογίες στο πρώτο τετράμηνο. Φέτος είναι όλοι αυτοί που δεν συμμετέχουν, μέσω της αξιολόγησης, στο γκρέμισμα του δημόσιου σχολείου. Άλλη μία καθαρή απόδειξη, μαζί με τόσες άλλες, πως το υπουργείο έχασε πανηγυρικά τη μάχη της αξιολόγησης και προσπαθεί με απειλές και εκφοβισμούς να μαζέψει τα ασυμμάζευτα.

Αντί το υπουργείο να πάρει μέτρα για την προστασία μαθητών και εκπαιδευτικών από τον Covid, αντί να μεριμνήσει για τα μαθησιακά κενά των μαθητών που προκάλεσε η ολέθρια πρακτική της εξ αποστάσεως, αντί να καλύψει τα κενά σε εκπαιδευτικούς, διαλέγει τον κατήφορο της τρομοκράτησης των εκπαιδευτικών για να κρύψει το δικό του φόβο.

Όλο και πιο πολλοί, και κυρίως νέοι, αντιλαμβάνονται πλέον πως το φανταχτερό, γεμάτο ευκαιρίες και αξιοκρατία μέλλον που τους τάζουν ούτε φανταχτερό ούτε αξιοκρατικό είναι. Δεν είναι ούτε καν μέλλον.

Το καζάνι των κοινωνικών διεργασιών σιγοβράζει και το καπάκι είναι κλειστό. Κάποιοι προσπαθούν να το ανοίξουν για να εκτονωθεί και να μην εκραγεί.

Ο αγώνας που θα στοχεύει σε όσα μας αξίζουν είναι μονόδρομος. Οτιδήποτε λιγότερο κρύβει τις δυνατότητες που υπάρχουν σήμερα ώστε οι άνθρωποι να απολαμβάνουν περισσότερα δουλεύοντας λιγότερο.

Το μονοπάτι έχει στο ένα του άκρο τη φυλακή και στο άλλο το ξέφωτο.

Στον άνθρωπο, το ξέφωτο είναι που του αξίζει και όχι η φυλακή.

selidodeiktis.edu.gr

 

Η άτιμη η κενωνία

Η άτιμη η κενωνία

Από τον Χρήστο Επαμ. Κυργιάκη

Τα πράγματα είναι απλά. Απλά και εύκολα. Όσο εύκολες ήταν οι εργασίες που έχουν κάνει στη ζωή τους κάποιοι πολιτικοί μας ηγέτες, άριστοι κατά τα άλλα, και λάτρεις της σκληρής εργασίας.

Άμα είσαι γιατρός και σώζεις ζωές και μάχεσαι για να νιώθει ο άνθρωπος αξιοπρεπής μέσα στην ασθένειά σου, όπως ευτυχώς συμβαίνει με τους περισσότερους γιατρούς, και δεν παίρνεις φακελάκια ως προϋπόθεση για να τους αναλάβεις, η κοινωνία, επίσημη και ανεπίσημη, σου χαρίζει απλόχερα το χειροκρότημά της. Σε στύβει στις υπερωρίες και ακόμα στις χρωστάει. Γιατρουδάκι σε ανεβάζει γιατρουδάκο σε κατεβάζει. Ενώ αν είσαι από τους άλλους, τους εκβιαστές, η κοινωνία, επίσημη και ανεπίσημη, σε ανταμείβει. Σε κάνει καθηγητή, μεγαλογιατρό με πουράκλες στο γραφείο σου κάτω από το «απαγορεύεται το κάπνισμα». Μέχρι και πρύτανη μπορεί να σε κάνει για να έχεις τον έλεγχο και να τα κονομάς από παντού ή και ειδικό σε κάποια από τις επιστημονικές επιτροπές για να έχουν οι ιθύνοντες το κεφάλι τους ήσυχο.

Άμα είσαι άνθρωπος του μόχθου, του μεροκάματου και της καθημερινής βιοπάλης, η κοινωνία, επίσημη και ανεπίσημη, σε έχει κυριολεκτικά χεσμένο. Μόνο η μάνα σου σε θυμάται και μόνο αυτή νιώθει το τι περνάς. Ποιος νοιάζεται αν έχεις να περάσεις το μήνα, αν έχεις για το ενοίκιο, αν σου φτάνουν για τη δόση του δανείου, αν έχεις φαΐ στο πιάτο κάθε που γυρνάς στο σπίτι ή αν δουλεύεις ένα σκασμό ώρες κάθε μέρα;

Αν είσαι όμως μέγας πληρωμένος ξεχασμένος και ξεγραμμένος μαχητής και μπορείς και επιβιώνεις σε στημένες κακουχίες κάπου εκεί στην καραϊβική τότε η κοινωνία, επίσημη και ανεπίσημη, σε έχει περί πολλού. Σε περιμένει στα αεροδρόμια για να σε επευφημήσει λες και ανακάλυψες το φάρμακο για τον καρκίνο, λες και έβαλες έστω ένα λιθαράκι, έναν κόκκο άμμου βρε αδερφέ για να φτιάξεις ένα σκαλί για να πατήσει ο «άνθρωπος» και να δικαιολογήσει το όνομά του. Σου ετοιμάζει συνεντεύξεις σε κανάλια πανελλαδικής εμβέλειας για να αναλύσεις τις κραυγές που έβγαζες όταν βουτούσες στα λασπόνερα ξυπνώντας ακόμη και στα τσακάλια ακόμη πιο ζωώδη ένστικτα.

Αν πάλι είσαι μισθωμένος αγρότης σε φάρμα, τέτοιος αγρότης που σηκώνεται ο φράχτης, παίρνει των ομματιών του και πάει μετανάστης στην Παταγονία, και ουρλιάζεις χωρίς λόγο όλη την ώρα κάνοντας τον άγριο και τον τσαμπουκαλεμένο, η κοινωνία, επίσημη και ανεπίσημη, σε προβάλλει σαν πρότυπο. Να γαμπρός για τις κόρες τις έμορφες. Και δως του τα κανάλια να σε κυνηγάνε για μια σου λέξη, τι λέξη δηλαδή, για ένα σου μουγκρητό έστω για ένα σου γέλιο για να λάμψει η λευκασμένη οδοντοστοιχία σου.

Αν όμως είσαι αγρότης κανονικός, από αυτούς που μυρίζουν το χώμα και καταλαβαίνουν αν και πόσο διψάει, από αυτούς που παλεύουν με τη γη για να ζήσουν οι ίδιοι και οι οικογένειές τους τότε η κοινωνία, επίσημη και ανεπίσημη, θα σε πει τεμπέλη και καφενόβιο που ζεις με τις επιδοτήσεις και κλείνεις τις εθνικές οδούς του Μπόμπολα και δεν αφήνεις τον Πέτρο να πάει να δει τη μανούλα του και στενοχωριέται ο Πέτρος και οι όμοιοί του. Και σε λίγα χρόνια εκεί που χρωστούσε και της Μιχαλούς κατορθώνει και μας κάνει τη χάρη να προσφέρει και πάλι με τα έντυπά του στον εκπολιτισμό του μνημονιακού νεοέλληνα. Αυτά είναι τα ωραία.

Όμως ευτυχώς για όλους εμάς τους υπόλοιπους που δεν είμαστε μέλη της κοινωνίας ούτε της επίσημης ούτε της ανεπίσημης, υπάρχουν εκείνοι, και είναι πάρα πολλοί, που κρατάνε άσβεστη τη φλόγα της ελπίδας και είναι φορές που την κάνουν πυρκαγιά που καίει ότι τοξικό υπάρχει και μπορούμε και ρουφάμε καθαρό αέρα.

Είναι όλοι αυτοί οι παραπάνω που η κοινωνία, επίσημη και ανεπίσημη, τους έχει απορρίψει. Και κοντά σ’ αυτούς είναι κι άλλοι, όπως οι φοιτητές που πέταξαν έξω τους μπάτσους του Μιχάλη και του Κούλη από τα πανεπιστήμια ή όπως οι εκπαιδευτικοί που όρθωσαν και πάλι ανάστημα στις εμμονικές αντιδραστικές επιδιώξεις της κυρά-Νίκης και πέταξαν για μία ακόμη φορά στον καλάθι των α(χ)ρήστων την αξιολόγησή τους.

Γιατί τα πράγματα είναι απλά. Άλλες οι ανάγκες της πραγματικής κοινωνίας και άλλες οι εικονικές ανάγκες της κενωνίας που θέλει να εμφανίζεται ως κοινωνία, επίσημη ή ανεπίσημη.

 

ΣαΤυΡόΠρΟκΕς Νο 151-Περάστε κόσμε, εδώ οι καλοί ευρωπαϊκοί θεσμούληδες

Περάστε κόσμε, εδώ οι καλοί ευρωπαϊκοί θεσμούληδες

Από τον σΑτΥρΟπΡόΚο

– Τελικά ψάχνοντας στο διαδίκτυο μπορεί να συναντήσει κάποιος πολλά κι ενδιαφέροντα που σε κάνουν να αναρωτιέσαι και για τα τελείως αυτονόητα.

– Διάβασα, λοιπόν, σε σχετική ανακοίνωση πως στο 3ο ΓΕΛ Νέας Ιωνίας στις 10 του Μάη οι μαθητές της Β λυκείου με κάποιους καθηγητές και τον Διευθυντή τους, θα παρουσιάσουν ένα πολιτιστικό πρόγραμμα.

– Ρωτώντας έμαθα πως τέτοια προγράμματα γίνονται στα σχολεία και είναι χρήσιμα κι ενδιαφέροντα. Όμως, το συγκεκριμένο πρόγραμμα έχει ως θέμα τους ευρωπαϊκούς θεσμούς, το ΔΝΤ και το νέο πρόγραμμα στήριξης και σταθερότητας της ελληνικής οικονομίας.

– Σκέφτομαι να πάω να το παρακολουθήσω. Φαντάζομαι πως θα μάθω πολλά. Θα μάθω πόσο καλό είναι το ΔΝΤ. Άλλωστε είναι κάτι γνωστό. Σε όποια χώρα πήγε άφησε συντρίμμια και φτωχούς πολίτες.

– Κι έτσι θα αρχίσει η ανοικοδόμηση και η πολυπόθητη ανάπτυξη. Και πολύ σύντομα τα χρόνια της κρίσης θα αποτελούν μια κακιά ανάμνηση. Άλλωστε η κρίση γεννάει ευκαιρίες. Αναπτύσσονται όλα τα παράσιτα.

– Θα μάθω για τους ευρωπαϊκούς θεσμούς. Προσωπικά είναι οι αγαπημένοι μου θεσμοί. Τις προάλλες που χρειάστηκε να κάνω κάποιες ιατρικές εξετάσεις και μου είπαν πως πρέπει να τις πληρώσω τους θυμήθηκα τους ευρωπαϊκούς μου θεσμούληδες.

– Όταν χρειάστηκα άμεσα ασθενοφόρο για συγγενικό μου πρόσωπο έμαθα πως δεν υπάρχει διαθέσιμο και πήρα ιδιωτικό. Τότε εκτός από τους αγαπημένους μου ευρωπαϊκούς θεσμούς θυμήθηκα και το καλό μου ΔΝΤ.

– Υποθέτω ότι την αίθουσα της παρουσίασης θα κοσμούν τα πορτρέτα του Στρος Καν, της Χριστινούλας της Λαγκάρντ, πόσο το αγαπώ και το σέβομαι αυτό το κορίτσι, του φιλέννηνα Γιούνκερ και πολλών άλλων.

– Επιτέλους μια τολμηρή και καινοτόμα δραστηριότητα στα σχολεία για να αποκατασταθεί η αλήθεια και να απενοχοποιηθούν οι καλοί μου ευρωπαϊκοί θεσμοί, το γλυκό μου ΔΝΤ και το όμορφο πρόγραμμα σταθερότητας.

– Να μάθουν οι μαθητές πως “οι ευρωπαϊκοί θεσμοί και το ΔΝΤ είναι φίλοι μας” που θα έλεγε και ο αείμνηστος Δήμος Σταρένιος, και πως οι μόνοι υπεύθυνοι είναι οι γονείς τους, οι παππούδες τους, οι γιαγιάδες τους και οι ίδιοι.

– Ίσως να στείλει και η ΟΛΜΕ εκπρόσωπο να μιλήσει που ξέρει ακόμα καλύτερα τις ευεργετικές επιπτώσεις των ευρωπαϊκών θεσμούληδων, (μα δεν είναι γλυκούληδες;) και του ΔΝΤ πάνω στη ζωή των μαθητών.

– Ο υπουργός Φίλης, αν το ξέρει, πρέπει να νιώθει πολύ περήφανος. Η “αριστερή” αλήθεια αποκαθίσταται Αλλά μπορεί και να μην το ξέρει όπως τότε με τους Μητροπολίτες που πήραν σβάρνα τα σχολεία και έκαναν μάθημα στις αίθουσες.

– Μάθημα πρώτο: Όλες οι αμαρτίες δεν είναι αμαρτίες. Μπορεί, ας πούμε, μια εταιρία να απολύει εργαζόμενους και να σκληραίνει τους όρους εργασίας για τους υπόλοιπους. Αυτό, μπορεί και να είναι αμαρτία.

– Αν όμως η εταιρία δώσει δωρεάν ρούχα για να τα μοιράσει ο Μητροπολίτης στο ποίμνιό του, τότε η προηγούμενη αμφισβητούμενη αμαρτία γίνεται σίγουρα μη αμαρτία. Τι να κάνουν οι Μητροπολίτες; Να μην δεχτούν τη δωρεά;

– Πώς να την προσβάλλουν την εταιρία; Δεν είναι ούτε πρέπον ούτε και ηθικό αφού και οι απολύσεις και οι σκληρότερες συνθήκες εργασίας είναι νόμιμες και οι Μητροπολίτες δεν κάνει πολιτική. Γι’αυτό η εκκλησία δεν πληρώνει ΕΝΦΙΑ. Είπαμε, δεν ανακατεύονται με την πολιτική.

– Με την πολιτική φτάνει που ανακατεύεται ο κομμουνιστής Κατρούγκαλος, ο μόνος εν ζωή που αυτοανακυρήχθηκε κομμουνιστής. Πριν από αυτόν, είχαμε και τον επαναστάτη Κώστα Καραμανλή και πολλούς άλλους σοσιαλιστές, όπως ο Σημίτης, ο Άκης, ο Ανδρέας κλπ.

– Τώρα της μοδός είναι οι “αριστεροί”. Αριστεροί ρεφορμιστές, αριστεροί δεξιοί, αριστεροί φιλοευρωπαϊστές, αριστεροί πιο αριστεροί και πάει λέγοντας.

– Όσο η συσσωρευμένη οργή του κόσμου δεν βρίσκει βαλβίδα διαφυγής και απουσιάζει έστω και μια πράξη έτσι “για το γαμώτο” τόσο καταλαβαίνει πόσο “ψευαριστεροί” και πόσο λίγοι είναι όλοι αυτοί.

 

Άντε να έρθουν και οι ψεύτικες απόκριες να ηρεμήσουμε με τους μασκαράδες-ΣαΤυΡόΠρΟκΕς Νο 150

Από τον σΑτΥρΟπΡόΚο

– Η Europol παραδέχτηκε επισήμως ότι “χάθηκαν” στα μονοπάτια της προσφυγιάς 10.000 προσφυγόπουλα λες και επρόκειτο για καρφίτσες. Ο Ευρωπαϊκός πολιτισμός βρίσκει τρόπους να καλύπτει την απανθρωπιά του. Μόνο που τώρα πλέον πρέπει να προσπαθήσει πολύ.

– Η εξέλιξη του ανθρώπινου είδους σε συνθήκες καπιταλισμού μας οδήγησε στο σημείο, 62 άνθρωποι παγκοσμίως να κατέχουν τον ίδιο πλούτο με αυτόν που κατέχει ο μισός πληθυσμός της γης. Ο καπιταλισμός σε όλο του το μεγαλείο. Το δικαιότερο σύστημα για τους λίγους.

– Η λογική του εφικτού και της διαχείρισης της απανθρωπιάς του καπιταλισμού βρίσκεται στις μέρες μας στην κορύφωσή του. Τα επιχειρήματα που ακούγονται μοιάζουν να απευθύνονται σε άλογα και όχι λογικά όντα αλλά κανένας από αυτούς που τα χρησιμοποιούν δεν νοιάζεται.

– “Συνεχίζουμε Αριστερά”, κραυγάζουν κάποια κυβερνητικά χείλη “διότι η πραγματική Αριστερά πρέπει να προσαρμόζεται στις σημερινές συνθήκες”. Με σκοπό να τις ανατρέψει πηγαίνοντας κόντρα σ’ αυτές και όχι βοηθώντας να γίνουν χειρότερες για τους πολλούς!

– “Αν δεν μειωθούν οι συντάξεις οι επόμενες γενιές δεν θα έχουν σύνταξη”. Άλλο “αριστερό” επιχείρημα αυτό. Ότι λέει και ο Κούλης δηλαδή. Μα ο πλούτος εξακολουθεί να συσσωρεύεται σε λίγους. Αριστερά σημαίνει να κάνεις ανακατανομή προς όφελος των πολλών.

– Αφού ο Υπουργός Παιδείας διευκρίνισε ότι ο Λοβέρδος τον εξαπάτησε έληξε την άδεια του Μητροπολίτη που γύρναγε στα σχολεία. Είμαι βέβαιος ότι εξηγούσε στους μαθητές γιατί η Εκκλησία δεν πληρώνει ΕΝΦΙΑ τον οποίο όμως πληρώνουν οι γονείς των μαθητών.

– Πιστεύω επίσης ότι εξηγούσε γιατί ο Άνθιμος και ο άλλος ο Μητροπολίτης που ειρωνεύτηκε τον Χόκινγκ παραμένουν στους κόλπους της Εκκλησίας και δεν τους διώχνουν. Δε νομίζω να τρέφουν και μεγάλη αγάπη για τον συνάνθρωπο. Εκτός αν και η Εκκλησία λειτουργεί όπως οι κυβερνήσεις!

– Δεν αναφέρομαι στην πίστη την ανθρώπων αλλά στην υποκρισία της Εκκλησίας. Προσφέρει φιλανθρωπικό έργο βοηθώντας τους φτωχούς, λένε μερικοί. Και πολλοί άλλοι το κάνουν χωρίς δημοσιότητες και φανφάρες αλλά δεν απαλλάσσονται από τον ΕΝΦΙΑ.

– Από μόνη της η Εκκλησία θα έπρεπε να ζητήσει να πληρώνει ΕΝΦΙΑ γιατί το δικό της μερίδιο μοιράζεται μετά και στους φτωχούς ανθρώπους για τους οποίους διατυμπανίζει πως νοιάζεται. Αλλά τώρα έχει το νου της να τα βάλει με το καρναβάλι. Αυτό την πείραξε!

– Ο ακατονόμαστος ξαναχτύπησε λέγοντας πως δυστυχώς δεν πεθαίνουμε νέοι με αποτέλεσμα τα ασφαλιστικά ταμεία να έχουν πρόβλημα. Είναι δυστυχία να συναντάς υπερήλικες στους δρόμους, στα καφενεία, στις εφημερίδες και στις τηλεοράσεις. Πάμε βουρ για Αράχοβα.

– Τελικά με τους αγρότες τι ακριβώς έγινε; Κέρδισαν κάτι πέρα από το ότι μάθαμε για την απόφαση της κυβέρνησης να υπακούσει στις εντολές της ΕΕ και να ξεπουλήσει την αγροτική παραγωγή σε ελάχιστες μεγάλες εταιρείες; Πώς το λένε οι τράπεζες; Συμβολαιακή Γεωργία! Ωραίο καμουφλάζ!

– Πλησιάζουν οι Απόκριες και για μία ακόμη φορά οι καρναβαλιστές αισθάνονται αμηχανία. Πώς να σατιρίσεις την πολιτική πραγματικότητα όταν βλέπεις ότι πρόκειται για τη μεγαλύτερη παρέλαση καρναβαλιστών; Καλά να μη μιλήσουμε για την ΕΕ. Σκέτο καρναβαλικό άρμα!

– Ο Αλέξης μπορεί να συνομιλεί, λέει, με διαβόλους αλλά δε σημαίνει ότι τους έδωσε και την ψυχή του. Εκείνος ξέρει τι έκανε. Εγώ θυμάμαι κάποιες άλλες συμμαχίες με το διάβολο για να  μην διαγραφούν τα σκάνδαλα και είχαμε τότε μεγάλο πολιτικό σκάνδαλο. Βρε διώξτε τους διαβόλους!

– Καλά, εκείνα τα τομάρια που ζητούσαν χρήματα από τους πρόσφυγες για τη χρήση της τουαλέτας και ένα σκασμό λεφτά για νερό τι να τους ευχηθείς; Να θέλουν να πάνε τουαλέτα και να μη βρίσκουν ή να διψάνε και να μην έχουν να αγοράσουν νερό; Το κέρδος μπορεί να σε κάνει ζώο!

 

 

 

 

ΣαΤυΡόΠρΟκΕς Νο 149-Παράχρηση παπάδων, κυβέρνησης και αντιπολίτευσης

Παράχρηση παπάδων, κυβέρνησης και αντιπολίτευσης

Από τον σΑτΥρΟπΡόΚο

 

– Είδα κάποιον (νομίζω) Μητροπολίτη στον Πρετεντέρη να μιλάει για το σύμφωνο συμβίωσης. Τον άκουγα και αναπροκίασα τόσο που θέλω να πάω να κλειστώ σε μοναστήρι αλλά φοβάμαι μην πάθω παράχρηση σώματος.

– Άξιος ο μισθός και του συγκεκριμένου (νομίζω) Μητροπολίτη αλλά και των υπολοίπων που εξέφρασαν την άποψή τους για το θέμα. Ίσως γιαυτό συγκάλυψε ο άλλος το βιασμό ανηλίκου. Λόγω παράχρησης σώματος!

– «Όταν κάποιος θέλει κάτι πάρα πολύ όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να το πετύχει». Μπούρδες, μετά θράσους. Ο Άδωνις, δηλαδή, δεν ήθελε πάρα πολύ να γίνει πρόεδρος της ΝΔ; Ή μήπως θέλει να μεταπηδήσει στον ΣυΡιΔε;

– Δεν ήθελε ο Τζι²κώστας πάρα πολύ να γίνει πρόεδρος της ΝΔ; Τζάμπα πήγαινε 3 φορές τη μέρα κομμωτήριο και τραβούσε 2 φορές τη μέρα κόντρα ξύρισμα; Πιστεύω πως έχασε επειδή δεν τον στήριξαν τα πρωινάδικα!

– Το μόνο που με προβληματίζει είναι η επόμενη μέρα της ΝΔ. Ο Κυριάκος-δεν θέλει το επώνυμό του για να μην συνδέεται με τον ακατονόμαστο- αποκαλεί τον Βαγγέλα ως στασιμότητα.

– Ο Βαγγέλας λέει πως εκείνος έχει επώνυμο που το τιμάει και δεν φοβάται να το λέει, σε αντίθεση με τον Κυριάκο που προτιμάει το όνομα. Και οι δυο τους όμως είναι υπέρ της ενότητας του κόμματος. Μύλος δηλαδή!

– Το τι ξεκατίνιασμα πέφτει, εν τω μεταξύ, ανάμεσα στους δύο διεκδικητές στις συνεντεύξεις που δίνουν, δε λέγεται. Άμα έχεις μεγαλώσει με γαλλικά και πιάνο, τρώγοντας παντεσπάνι, κρατάς το επίπεδο ψηλά.

– Πάντως είναι κρίμα που λείπει ο Άδωνις από τον τελικό. Νομίζω πως αν ήταν λίγο έξυπνοι εκεί στη ΝΔ θα άφηναν και τον Άδωνι-Σπυρίδωνα να συμμετάσχει έστω και εκτός συναγωνισμού.

– Όσο περνάει ο καιρός και το ένα μέτρο διαδέχεται το άλλο, τόσο πιο πολύ εκεί στον ΣυΡιΔε το ρίχνουν στη μοίρα. Ήταν, λέει, μοιραίο να γίνει δεξιό κόμμα ο πρώην ΣυΡιζΑ. Ναι, αυτό πιστεύω ότι είναι πλέον δεξιό κόμμα.

– Από πολιτικές αναλύσεις κομματικών θέσεων δεν ξέρω κι ούτε θέλω να μάθω. Μου αρκούν οι καθημερινές ανθρώπινες ιστορίες των συνεπειών των όσων έκανε και κάνει η κυβέρνηση. Τα υπόλοιπα είναι απλώς ξεκαρφώματα.

– Ποιο λαϊκό κεκτημένο υπερασπίστηκε; Ούτε ένα! Το μόνο που έκανε και κάνει είναι να λέει ΝΑΙ σε ότι του έχουν ζητήσει οι δανειστές-δυνάστες. Και οι μάχες που δήθεν δίνει είναι στάχτη στα μάτια μας.

– Πώς να το κάνουμε, δεν γίνεται και δεν θα γίνει ποτέ ο χορτάτος να νιώσει τον χορτασμένο. Και οι άνθρωποι που μας κυβερνάνε, οι περισσότεροι αν θέλετε, είναι χορτάτοι.

– Αν δεν πούμε τα πράγματα με το όνομά τους θα πάθουμε όπως με το ΠαΣοΚ που πέρασαν δεν ξέρω κι εγώ πόσα χρόνια μέχρι να καταλήξουμε ότι είναι δεξιό κόμμα.

– Ο χαρακτηρισμός ενός κόμματος, απορρέει από αυτά που κάνει και όχι από αυτά που λέει πως θα ήθελε να κάνει ούτε από αυτά που λέει πως δεν μπορεί να κάνει.

– Τέλος ένα αριστερό κόμμα χαρακτηρίζεται από την αλήθεια των λόγων του και την υπεράσπιση του δίκαιου των πολλών. Το κυβερνών κόμμα απέχει και από τα δύο. Έστριψε μόνιμα το τιμόνι δεξιά!

 

 

 

 

ΣαΤυΡόΠρΟκΕς Νο 147-Τα κωλόσπιτα δεν θα ρίξουν ούτε αυτή την κυβέρνηση

Τα κωλόσπιτα δεν θα ρίξουν ούτε αυτή την κυβέρνηση

Από τον σΑτΥρΟπΡόΚο

 – Το ΠαΣοΚ είναι παντού. Για μία ακόμη φορά μια κυβέρνηση κλώνος του ΠαΣοΚ κινδυνεύει να πέσει από κωλόσπιτα. Παλιότερα κινδύνεψε να πέσει από ένα και μόνο αλλά τελικά άντεξε.

– Απορώ με όλους αυτούς που θα χάσουν τα σπίτια τους και εξεγείρονται. Πώς είναι δυνατόν να βάζουν πάνω από την πατρίδα το σπίτι τους; Άλλοι  έδωσαν τη ζωή τους για την πατρίδα κι αυτοί δεν μπορούν ούτε ένα σπίτι;

– Δυστυχώς, στερούνται οραμάτων! Για την πατρίδα μωρέ, για την πατρίδα! Γιατί τι είναι η πατρίδα; Δεν είναι οι τράπεζες; Δεν είναι οι εταιρείες; Δεν είναι το μεγάλο κεφάλαιο; Τι δηλαδή, οι άνθρωποί της είναι η πατρίδα;

– Διότι, όπως είχε πει και ο Άδωνις-Σπυρίδωνας παλιότερα και συμφώνησε προσφάτως ο βουλευτής Σιμορέλης του ΣυΡιζΑ: «Και να μην υπήρχε μνημόνιο θα έπρεπε να το είχαμε εφεύρει».

– Μπράβο κύριε Σιμορέλη μου. Ξεπέρασες ένα ακόμη ταμπού, μια ακόμη αριστερή ιδεοληψία του ΣυΡιζΑ. Συμφωνώ μαζί σου! Γιατί, δηλαδή, θα πρέπει η Αριστερά να είναι αντιμνημονιακή; Γιατί να μην μπορεί να είναι Δεξιά; Ε;

– Συμφωνώ επίσης με ορισμένους αγωνιστές υπουργούς της κυβέρνησης που κήρυξαν τον πόλεμο με τη διαπλοκή. Έχουν συλλάβει όλους τους διαπλεκόμενους και χτίζουν φυλακές στη Μύκονο για να τους στοιβάξουν.

– Όμως και στον χώρο της υγείας συντελείται μια πραγματική επανάσταση. Το άλμα της εξαγγελίας 2.670 προσλήψεων είναι γεγονός. Μένει απλά η  πραγματοποίηση των προσλήψεων που είναι θέμα μερικών ετών.

– Υπάρχουν βέβαια κι εκείνοι οι ψεύτες συνδικαλισταράδες που λένε πως χρειάζονται άμεσα 20.000 προσλήψεις για να μην κλείσουν τα νοσοκομεία αλλά ποιός τους πιστεύει;

– Εγώ ο ίδιος, έτυχα σε εφημερία στον Ευαγγελισμό. Πόλεμος σωστός αλλά οι λίγοι γιατροί και οι ακόμα λιγότεροι νοσηλευτές απέδειξαν ότι κάτω από πίεση όλοι λειτουργούμε αποδοτικότερα. Έχουν άδικο Άδωνις και Σιμορέλης;

– Διατυπώθηκε από τον Ευκλείδη Τσακαλώτο το θεώρημα που φέρει το όνομά του: Δύο σπίτια δανειοληπτών συνδέονται μόνο με έναν πλειστηριασμό ενώ από ένα και μοναδικό σπίτι διέρχονται άπειροι πλειστηριασμοί.

– Επίσης: Για κανέναν εργαζόμενο δεν ορίζεται σπίτι στην Αγία Παρασκευή. Μόνο στην Αγία Βαρβάρα μπορεί, με την προϋπόθεση να μην έχει θεμέλια, τοίχους και σκεπή.

– Πανικός στη Δύση με τους «τρομοκράτες». Που να φανταστούν οι καημένοι οι Ευρωπαίοι και Αμερικανοί ότι όταν γεννήσεις και θρέψεις τα θηρία αυτά θα σε κατασπαράξουν; Στις κυβερνήσεις που εξέλεξαν αναφέρομαι.

– Προσωπικά εκπλήσσομαι. Περίμενα αυτοί που φέρονται ως υπεύθυνοι για τις τρομοκρατικές ενέργειες στο Παρίσι να ήταν πρόσφυγες, όμως οι Γάλλοι λένε ότι ήταν Ευρωπαίοι πολίτες. Σκέτη απογοήτευση! Ούτε ένας πρόσφυγας;

– Οι αντίπαλοι της κυβέρνησης λένε ότι ο ειδικός φόρος που θα επιβληθεί στα κρασιά για εγχώρια κατανάλωση είναι «ισοδύναμο» για να μην επιβληθεί ο φόρος στα ιδιωτικά σχολεία και στην παραπαιδεία!

– Μα καλά, δεν μπορούν να καταλάβουν ότι το μέτρο αποσκοπεί να χτυπήσει τον αλκοολισμό στους νέους της χώρας μας; Ο αρμόδιος υπουργός δεν μας διαβεβαίωσε ότι στα κρασιά που εξάγουμε δεν θα υπάρχει επιβάρυνση;

– Νομίζω πως η σημερινή κυβέρνηση πρέπει να συνεχίσει στο δρόμο που χάραξαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις τα τελευταία 6 χρόνια. Δεν πρέπει να πάνε χαμένα τα προεκλογικά ψέματα που είπε. Θα είναι κρίμα κι άδικο!

– Τόσα χρόνια φιλολαϊκής ρητορείας δεν πρέπει να θυσιαστούν και η χώρα να χάσει τον ευρωπαϊκό της προσανατολισμό και το σφιχταγκάλιασμά της με το μεγάλο κεφάλαιο. Αυτή η κυβέρνηση πρέπει να ζήσει και θα ζήσει!

– Ακόμη κι αν χρειαστεί να κυβερνήσει μόνη της, χωρίς τη στήριξη και τη βοήθεια του κόσμου, πρέπει να το κάνει. Άλλωστε υπάρχουν πράγματα που όταν τα κάνει κάποιος μόνος του και πετύχουν, τύφλα να έχει…

 

 

 

 

 

 

ΣαΤυΡόΠρΟκΕς Νο 146-Ψυχοπονιάρηδες και ξεχασιάρηδες βουλευτές: Η μεγάλη επιστροφή (Και στο βάθος ράσα)

Ψυχοπονιάρηδες και ξεχασιάρηδες βουλευτές: Η μεγάλη επιστροφή

(Και στο βάθος ράσα)

Από τον σΑτΥρΟπΡόΚο

 – Δεκάδες χιλιάδες πακέτα με χαρτομάντιλα ξεφορτώθηκαν στις αποθήκες της Βουλής για να χρησιμοποιηθούν από τους μνημονιακούς βουλευτές τώρα που θα ψηφίζουν «ναι» στα νέα μνημονιακά μέτρα.

– Επίσης, μέσα στη Βουλή θα βρίσκονται σε ετοιμότητα δεκάδες ψυχολόγοι και ψυχοθεραπευτές για να συνδράμουν στους μνημονιακούς βουλευτές που προβλέπεται ότι θα βρεθούν στα όρια βαριάς κατάθλιψης.

– Μετά τις τελευταίες εκλογές οι ψυχοπονιάρηδες βουλευτές και υπουργοί επέστρεψαν δριμύτεροι προσθέτοντας το όνομά τους στο μακρύ ψυχοπονιάρικο κατάλογο που άνοιξε κάπου εκεί στο 2009.

– Ποιος δεν θυμάται τον Παπακωνσταντίνου, το Βενιζέλο τον Βαγγέλη, το Σαμαρά τον Αντώνη και πολλούς άλλους αξιομνημονιακούς υπουργούς που μετά την ψήφιση κάποιου μνημονιακού νόμου περνούσαν νύχτες δύσκολες.

– Όμως, ο πόνος των σημερινών ψυχοπονιάρηδων μνημονιακών είναι ασύγκριτα μεγαλύτερος από των προηγούμενων γιατί και κατάπτυστα μέτρα για το λαό ψηφίζουν και ενάντια και στην ιδεολογία τους έρχονται.

– Πώς να αντέξουν τη ζάλη που δημιουργεί η κωλοτούμπα «σχίζω μνημόνια-ψηφίζω μνημόνια»; ή τον πόνο που δημιουργεί η πολιτική στάση «σηκώνω ανάστημα στα λόγια αλλά σκύβω με υποτέλεια στην πράξη»;

– Πάντως, εδώ που τα λέμε, είναι να τους λυπάσαι τους κυβερνητικούς βουλευτές. Τους κοροϊδεύει ο Βαγγέλας ο Κένταυρος και το μόνο που έχουν να του πουν είναι ότι απλώς ψηφίζουν αυτά που πρότεινε παλιότερα η ΝΔ!

– Πάντως, προβλέπεται οι φετινές παρελάσεις την 28^η Οκτωβρίου να ξαναγίνουν με κάγκελα και ΜΑΤ, όπως παλιά και νομίζω ότι εκτός από τις μηχανές των τρακτέρ, ζεσταίνονται και οι μηχανές των ελικοπτέρων.

– Εκτός, όμως, από τους ψυχοπονιάρηδες, επέστρεψαν και οι ξεχασιάρηδες βουλευτές και υπουργοί. Κι εδώ, μακρύς ο κατάλογος που άνοιξε τα τελευταία χρόνια.

– Τότε ξεχνούσαν να διαβάσουν τα μνημόνια και απλώς σήκωναν τα χέρια, σαν τη διαφήμιση των παικτών της Ρεάλ, ενώ τώρα ξεχνάνε να δηλώσουν κανένα μύριο ή τίποτα μετοχές!

– Καλά ο Βαγγέλας ο Κένταυρος γιατί τα έβαλε με τον Παπαμιμίκο; Τι φοβάται; Άλλο πλαστά τιμολόγια Βαγγέλα κι άλλο πλαστά ψηφοδέλτια. Μη φοβάσαι τίποτα. Κι αν χρειαστεί, μίλα γαλλικά.

– Επειδή παρατηρήθηκε ότι στην πρωινή προσευχή στα σχολεία πολλοί μαθητές δεν τη γνωρίζουν και πάρα πολλοί άλλοι δεν προσέχουν, το υπουργεία της παιδείας έλαβε μέτρα.

– Προσλαμβάνει γύρω στους 180 παπάδες-κομάντα που θα οργώσουν όλα τα σχολεία της χώρας με σκοπό να διορθωθούν τα λάθη που παρατηρούνται στην πρωινή προσευχή.

– Μετά, θα μπορούν οι μαθητές, να κάνουν με γαλήνη και ηρεμία το…κενό τους, λόγω έλλειψης εκπαιδευτικών και οι γονείς στα δημοτικά θα μπορούν να παίρνουν ήσυχοι τα παιδιά στο σπίτι, λόγω ανυπαρξίας ολοήμερων.

 

 

ΣαΤυΡόΠρΟκΕς Νο 145-Άντε να γίνει κι ο γάμος να τελειώνουμε

Άντε να γίνει κι ο γάμος να τελειώνουμε

Από τον σΑτΥρΟπΡόΚο

 – Τώρα που το ΠαΣοΚ μετακόμισε σχεδόν ολόκληρο στον ΣυΡιζΑ και η πολιτική του ΣυΡιζΑ πασοκοποιήθηκε εντελώς τι άλλο μένει πια να περιμένουμε;

– Μα τι άλλο; Γάμους, στέφανα και κουφέτα. Ήδη έχουν αρχίσει οι συζητήσεις, μαθαίνω, ανάμεσα στον γαμπρό και τη νύφη. Δεν ήταν τυχαία, άλλωστε η εκλογική επανεμφάνιση του κουμπάρου Κώστα.

– Μετά, ο μικρός Αλέξης, γιατί να μην ηγηθεί των ευρωπαίων σοσιαλδημοκρατών; Τι θα τον φρενάρει, δηλαδή; Οι ιδεολογικές του διαφορές με τους «συντρόφους» σοσιαλδημοκράτες;

– Έτσι θα ξανακουστεί το σύνθημα: Σήκω Αντρέα για να δεις, τα παιδιά της Αλλαγής. Εντάξει, ίσως χρειαστεί να αλλάξει και το όνομα και το σύμβολο του κόμματος. Κάτι σε ολική έκλειψη υπερπανσελήνου έπεσε στο τραπέζι.

– Τώρα τους υπόλοιπους, πάλαι ποτέ, ισχυρούς πασόκους, τους έχει φάει ήδη η πολιτική μαρμάγκα. Κάτι Βενιζελολοβέρδοι θα κάνουν παρέα στην Αννούλα, στον Παπακωνσταντίνου και στο Γιωργάκη. Είναι βαρίδια βλέπεις!

– Οπότε οι ΑνΕλ δε φαίνεται να χρειάζονται, αν συμβεί κάτι τέτοιο. Μάλλον θα τους παρασύρει ο άνεμος προς τη ΝΔ, μαζί με το ποτάμι που θα έχει χωριστεί σε πολλά ρυάκια.

– Έχουν ένα θέμα, βέβαια, με τον αρχηγό τους εκεί στη ΝΔ. Τα παζάρια άρχισαν και είναι άγρια. Τι μου δίνεις, τι σου παίρνω και τα σχετικά. Βλέπεις τσινάνε και τα Βοριδάκια καθώς διαθέτουν ακροδεξιά ομόλογα!

– Αν και νομίζω πως ο Κυριάκος, μάλλον για προσωρινός προορίζεται μέχρι να ετοιμαστεί το ανίψι για να του παραδώσει το δαχτυλίδι της αρχηγίας. Τι να κάνει κι αυτός; Τόπο στα νιάτα!

– Εκτός αν θέσει βέτο ο κοιμώμενος Κώστας! Του είπαν να μοιάσει στο θείο του και να μιλάει λίγο, αλλά αυτός το παράκανε. Μόνο με τάμα γονατιστός στην Πρώτη Σερρών, του παίρνεις κουβέντα. Σε λίγο θα μιλάει με νοήματα.

– Βλέποντας την αύξηση της αποχής στις τελευταίες εκλογές το τοπίο θυμίζει ΗΠΑ. Ας βάλουν κι ένα όριο 5% για είσοδο στη Βουλή, στο όνομα της λαϊκής βούλησης πάντα, για να μην πάνε τσάμπα οι ευχαριστίες Δραγασάκη.

– «Γιατί ψήφισες ΣυΡιζΑ;» ρωτάω το φίλο μου. «Θέλω να γνωρίζω πού πάω, δεν μου αρέσει το άγνωστο», μου απαντάει. «Ξέρεις τι προβλέπει το μνημόνιο 3;» τον ξαναρωτάω. «Όχι», μου απαντάει και μ’ αφήνει…πρόκα.

– Το υπουργείο παιδείας, ακόμα και τώρα που μπαίνει ο Οκτώβριος, φοβάται να δώσει στη δημοσιότητα το σύνολο των σχολείων που λειτουργούν χωρίς ΚΑΝΕΝΑ κενό. Οι συνέπειες των μνημονίων στην παιδεία.

– Το υπουργείο παιδείας, αρνείται να πάρει ξεκάθαρη θέση σε σχέση με την αύξηση του ωραρίου των εκπαιδευτικών και την αξιολόγηση. Ίσως να περιεργάζονται τα εργαλεία της εργαλειοθήκης του ΟΟΣΑ για την εκπαίδευση.

– Όπως συμβαίνει εδώ και πάρα πολλά χρόνια, έτσι και τώρα, οι αναπληρωτές εκπαιδευτικοί καλούνται να βγάλουν το φίδι από την τρύπα, να βάλουν πλάτη κοινώς, για να λειτουργήσουν τα σχολεία.

– Οι κυβερνήσεις, αντί να τους επιβραβεύσουν, τους πετάνε στο τέλος κάθε χρονιάς σαν στυμμένες λεμονόκουπες για να τους καλέσουν την επόμενη χρονιά, όποτε και αν τους χρειαστούν.

– Από τη μια τους εμπιστεύονται όταν τους έχουν ανάγκη για χρόνια ολόκληρα και από την άλλη δεν τους θεωρούν άξιους να μονιμοποιηθούν. Πότε επιτέλους θα υπάρχουν μόνο μόνιμοι διορισμοί στα σχολεία;

– Βέβαια και στους αναπληρωτές, οι ψεύτικες ελπίδες ζουν και βασιλεύουν. Οι μισοί πιστεύουν ότι στον επόμενο διαγωνισμό του ΑΣΕΠ, όποτε αυτός πραγματοποιηθεί, θα μπορέσουν να δείξουν την αξία τους.

– Με την ΟΛΜΕ τι γίνεται; Μαθαίνω ότι στην παράταξη που πλειοψήφησε, οι Λαφαζανικοί τσακώνονται με τους Τσιπρικούς απαιτώντας οι μεν από τους δε και αντίστροφα, να φύγουν από την συνδικαλιστική παράταξη. Μύλος!

 

 

ΣαΤυΡόΠρΟκΕς Νο 142-Προεκλογικά πολιτικά ξεβρακώματα

Προεκλογικά πολιτικά ξεβρακώματα

Από τον σΑτΥρΟπΡόΚο

 

– Από όλες τις εκλογικές περιόδους που θυμάμαι, η επόμενη αναμένεται να είναι η πιο συναρπαστική, η πιο απρόβλεπτη, αυτή που θα βγάλει το περισσότερο γέλιο και θα προκαλέσει αμέτρητα πολιτικά ξεβρακώματα.

– Αφού τα ιδιωτικά κανάλια σκέφτονται να σταματήσουν τις επαναλήψεις-ναι ακόμα και αυτή του «Καφέ της Χαράς» και του «Κωνσταντίνου και Ελένης»-και να παίζουν μόνο προεκλογικές συζητήσεις.

– Ο Σταύρος δηλώνει έτοιμος για όλα. Δηλαδή βρε Σταύρο πόσο «έτοιμος» και όταν λες «όλα», εννοείς «όλα-όλα»; Για να ξέρουμε τι άλλο θα κάνεις ακόμα για να μπεις σε μια κυβέρνηση!

– Η ΔημΑρ αγαπάει ΣυΡιζΑ; Ε! Μη χ$σ& τώρα! Χώρισαν για να ξαναπαντρευτούν μέχρι να ξαναχωρίσουν; Άμα, όμως, βάζεις πάνω από την πολιτική σου επιβίωση το καλό του τόπου, τότε θυσιάζεσαι!!!

– Άσε που τους έπιασε ο πόνος για την τήρηση του Συντάγματος με αφορμή τη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών, πριν τις εκλογές, υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Άλλωστε το Σύνταγμα τηρείται και τηλεφωνικά.

– Πέντε χρόνια τώρα που έχουν κάνει κουρέλι το Σύνταγμα, δεν τους ένοιαξε. Λες και είναι η πρώτη φορά που μπορεί να παραβιάζεται το Σύνταγμα στο όνομα της τήρησης του Συντάγματος!

– Αλλά η εφαρμογή των μνημονίων και οι επιταγές της ΕΕ είναι μάλλον πάνω από το Σύνταγμα. Ας κρατήσουν λοιπόν τις διαμαρτυρίες και τα δάκρυά τους όσοι κλαίγονται όψιμα.

– Ο Βαγγέλης ο κιμπάρης-κατά την Θεοδώρα τη θυγατέρα- ζητάει τηλεοπτική αντιπαράθεση με τον Αλέξη, στα πλαίσια της δημοκρατίας. Ο πρώην Κένταυρός με το Μάκη τον τσεκουράτο θυμήθηκαν τη δημοκρατία!

– Σκέφτομαι κι εκείνη την καημένη τη Φώφη, την πρόωρα συνταξιούχο που προτείνει να καταργηθούν οι πρόωρες συντάξεις. Πως θα περνάει την ώρα της χωρίς ΠαΣοΚ και χωρίς Βουλή; Θ’ αρχίσει εργόχειρο;

– Όπως φαίνεται, μετά τις εκλογές θα κυβερνούν σχεδόν οι ίδιοι που ψήφισαν το 3^ο μνημόνιο χωρίς τον Τσίπρα πρωθυπουργό. Άλλωστε, όπως δήλωσε, δεν θα είναι πρωθυπουργός σε μια τέτοια κυβέρνηση.

– Μαθαίνω ότι η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν θα συνεργαστεί εκλογικά με τη ΛΑΕ του Λαφαζάνη που έξι μήνες στήριζε Τσίπρα για να μπορέσει τελικά να ψηφίσει το 3^ο μνημόνιο.

– Άλλωστε, γνωρίζω ότι κάπου εκεί στα 1989 οι τρεις τάσεις στο ΚΚΕ έγιναν δύο καθώς οι δύο συμφώνησαν να διώξουν την τρίτη τη γνωστή και ως «ομάδα Γράψα». Μετά, ο μηχανισμός επικράτησε, έτσι κύριε Λαφαζάνη;

– Έτυχε αυτό το καλοκαίρι να μιλήσω με αρκετούς συνταξιούχους. Κυρίως αγρότες και οικοδόμους. Πάνω από 40 χρόνια σκληρής δουλειάς από την ηλικία των 15 ετών.

– Πρόκειται για τους ανθρώπους αυτούς που με τον ιδρώτα τους παρήγαγαν τον πλούτο της Ελλάδας από τη δεκαετία του ’50 μέχρι και αυτή του ‘90. Μετά ανέλαβαν οι τζογαδόροι του χρήματος και της πολιτικής.

– Τζογαδόροι που έπεισαν τον κόσμο ότι δεν είναι η παραγωγή και η εργασία που δημιουργούν πλούτο, αλλά ο τραπεζικός και χρηματιστηριακός τζόγος και οι κάθε είδους επιδοτήσεις και προγράμματα.

– Ήταν γύρω στο 1986 όταν σχετική ντιρεκτίβα της ΕΟΚ για την Ελλάδα επέβαλλε ρητά τη μείωση των αγροτικών νοικοκυριών σε μόλις 4.000.

– Κι άρχισε το θάψιμο των προϊόντων, το ξερίζωμα των αμπελιών, το κάψιμο των βαρκών, η επιβολή ορίων παραγωγής η χορήγηση επιδοτήσεων σε κομματανθρώπους και η πασοκοποίηση των αγροτικών συνεταιρισμών.

– Κι έγινε «μαγκιά» η εύκολη και γρήγορη κονόμα, τα δωράκια των διοικητικών στελεχών με την προτροπή του Παπαντρέα, οι μίζες και τα λαδώματα, οι κομματικοί διορισμοί και τα συνδικαλιστικά σκαλοπάτια ανόδου.

– Κι έρχονται αργότερα κάποιοι Γιωργάκηδες, κάποιοι Αντώνηδες και κάποιοι Αλέξηδες να πουν σε όλους αυτούς τους απόμαχους της σκληρής ζωής και της εργασίας ότι πρέπει να ζουν σα ζητιάνοι.