Μα τι όνειρο ήταν κι αυτό!

Μα τι όνειρο ήταν κι αυτό!

Από τον Χρήστο Επαμ. Κυργιάκη

Τέτοιο όνειρο σαν το χθεσινοβραδινό, δεν θυμάμαι να έχω ξαναδεί. Ακόμη να κατεβεί η τρίχα. Τόση ανατριχίλα πέρασα.

Ήτανε, λέει, ο Ντάισελμπλουμ, αυτός ο καλός άνθρωπος που χρόνια να μου κόβει ο Ύψιστος και να του δίνει ώρες και περπατούσε δίπλα-δίπλα με τον Γιούνκερ, αυτόν που κοπάναγε το μνημόνιο στο κεφάλι του Βενιζέλου κι ο Βενιζέλος ο αθεόφοβος, αντί να του πει ευχαριστώ και να κάθεται να τις τρώει, του έριξε μία με την κοιλιά, και τον πέταξε πέρα τον Χριστιανό.

Μαζί τους ήταν και η Λαγκάρντ, η κούκλα, η αγάπη μας (που λέει και ο Χατζηνικολάου για τη Θεσσαλλονίκη).

Και μετά άρχισε ο εφιάλτης.

Ο χρυσός αυτός άνθρωπος, ο Ντάισελμπλουμ μετατράπηκε σε τέρας με ανθρώπινο σώμα και κεφάλι γύπα.

Ο προστάτης των φτωχών και αδυνάτων, ο Γιούνκερ, μετατράπηκε σε τέρας με ανθρώπινο κεφάλι και σώμα ύαινας.

Η αξιολάτρευτη κυρία, η Λαγκάρντ, το Χριστινάκι των απλών ανθρώπων, το κορίτσι της διπλανής πόρτας, η ανοιχτή αγκαλιά για όλους τους πονεμένους, μετατράπηκε σε τέρας με σώμα λύκαινας και κεφάλι σμέρνας.

Μετά, εμφανίστηκε και ο Σόιμπλε, ο μεγαλύτερος φιλάνθρωπος και φιλέλληνας των τελευταίων ετών, ο προστάτης των απανταχού εργαζομένων, το φόβητρο των τραπεζιτών με ανθρώπινο σώμα και κεφάλι οχιάς.

Βάδιζαν και οι τέσσερις μέσα στο σκοτάδι ακολουθώντας τη Μέρκελ, την Ανγκέλα της ψυχής μας, τη μοναδική μας σύμμαχο στις κρύες, λόγω έλλειψης θέρμανσης, μέρες και νύχτες του χειμώνα.

Κάποια στιγμή, κοίταξε να δεις τι μπορεί να συμβεί σε ένα όνειρο, βρέθηκαν στην πλατεία Συντάγματος, μπροστά από τη Βουλή των Ελλήνων.

Εκεί, είχαν μαζευτεί, λέει, δεκάδες χιλιάδες κόσμος και φώναζαν συνθήματα, ενάντια σ’ αυτούς τους άγιους ανθρώπους, που δεν ταιριάζουν σε ανθρώπους με ευγένεια και ήθος.

Ζητούσαν πίσω κάτι κλεμμένα, κάτι δικαιώματα εργασιακά, κάτι για υγεία έλεγαν, για παιδεία, για αξιοπρέπεια και τέτοια ακαταλαβίστικα.

Αφήστε που μιλούσαν συνέχεια για κατοχικό δάνειο και γερμανικές επανορθώσεις. Έφεραν σε τόσο δύσκολη θέση τον Σόιμπλε και την Μέρκελ, που, παρόλο που ήταν όνειρο, ντράπηκα τόσο πολύ για λογαριασμό τους. Πάει ο Ξένιος Δίας, πέθανε από τότε που έγινε επιχείρηση-σκούπα για μετανάστες, σκέφτηκα.

Μετά, λέει, άρχισαν όλοι αυτοί οι χιλιάδες αγροίκοι, οι απολίτιστοι, οι τεμπέληδες που αρνούνται να ξεπληρώσουν άλλες 24 φορές τα δανεικά, που δεν θέλουν να επιμηκυνθεί το δάνειο μέχρι το 2150, άρχισαν, που λέτε, να πλησιάζουν απειλητικά προς τον Ντάι, τον Γιουνκ, τον Σόι, την Χριστίνα και την Ανγκέλα. Κι όσο πλησίαζαν όλο και ζητούσαν πιο επιτακτικά από τα 5 χρυσά μου να φύγουν, όχι μόνο από την πλατεία αλλά και από τη χώρα.

Ντράπηκα πολύ και έκλαιγα στον ύπνο μου για το πόσο άσχημα θα ένιωθαν εκείνη τη στιγμή, ο Αντώνης, ο Γιωργάκης, ο Βαγγέλαρος, ο Άδωνις και όλη εκείνη η φιλόξενη καλοπαρέα.

Ξύπνησα το πρωί απότομα από την τηλεόραση που είχα ξεχάσει ανοιχτή από το προηγούμενο βράδυ, παρακολουθώντας τις εξελίξεις στο Γιουρογκρουπ.

Άνοιξα τα μάτια μου κι εκείνη τη στιγμή έδειχνε πλάνα από τη συνεδρίαση.

Ήταν όλοι τους εκεί με τις πραγματικές τους μορφές.

Κοράκια, σμέρνες, ύαινες, λύκοι και γύπες όλοι σε παράταξη, έτοιμοι για μία ακόμη φορά να μας επιτεθούν και να συνεχίσουν το ξέσκισμα.

Για να δούμε. Θα τους φοβηθούμε και πάλι; Θα δεχτούμε άλλη μία θυσία στο βωμό των τραπεζών και των κερδών τους;

 

Όχι κατακραυγή για το Νότη. Μόνο κατανόηση, φροντίδα και προδέρμ

Όχι κατακραυγή για το Νότη. Μόνο κατανόηση, φροντίδα

και προδέρμ

Από τον σΑτΥρΟπΡόΚο

 

– Μετά τα «Νέα Δειλινά» ανοίγει και η «Νέα Αυγή» στην οποία θα εμφανίζεται ο Νότης. Μαζί με το ουίσκι θα σερβίρονται και φρίσκις. Το πρόγραμμα θα ανοίγει ο Καιάδας.

– Η στήλη συμπαραστέκεται στο Νότη που αυτή τη στιγμή βάλλεται από το σύστημα και το καλλιτεχνικό κατεστημένο. Ο λαϊκός μέγιστος τροβαδούρος, είναι βέβαιο ότι θα αντέξει την επίθεση.

– Εγκαλείται επειδή λέει αλήθειες. Είχε πει, παλιότερα, ότι οι λαθρομετανάστες προσβάλουν την αισθητική του και ότι τώρα πρέπει όλοι μας να στηρίξουμε το μπακιρένιο μεσημέρι.

– Προφανώς θεωρεί ότι έχει λευκότερο δέρμα από εκείνους και ότι οι στιλιστικές και οι λαμέ ενδυματολογικές του προτιμήσεις είναι πιο προχωρημένες και μια θέση στη Βουλή τον περιμένει δίπλα στον Ίλια Κας.

– Πάντως, αν βρεθεί καμιά φορά στο Πακιστάν και φορέσει εκείνα τα λαμέ που προτιμάει, δεν νομίζω να τον περάσει κανένας ντόπιος για αλλοδαπό!

– Όπως μαθαίνουμε το ηθικό του είναι ακμαίο και φτάνουν προς αυτόν μηνύματα συμπαράστασης και αλληλεγγύης. Υπάρχει σκέψη τα τραγούδια του να ακούγονται σε όλες τις επετείους της χιτλερικής κτηνωδίας.

– Οι δηλώσεις του Νότη ενόχλησαν και τον Μεγάλο Αρχηγό σε σημείο που στο πρωινό που πήρε με τον Σόιμπλε, δεν έβαλε τίποτα στο στόμα του, εκτός από δύο κούπες πικρό καφέ.

– Ο Μεγάλος Αρχηγός, χρειάστηκε να πάει στη Μεγάλη του Αρχηγό για να καταλάβουμε ότι τελικά, δεν είναι και τόσο «Μεγάλος» όπως προσπάθησε να φανεί στη Βουλή απέναντι στον «Μικρό».

– Ο «Μικρός», με τη σειρά του, αντιμετωπίζει πρόβλημα με τον «Τατσό», το οποίο, προς το παρόν είναι ελεγχόμενο. Το πρόβλημα θα μεγαλώσει αν ο «Τατσό» στο μέλλον, αρχίζει να παίρνει κιλά και να φέρνει προς το Θόδωρο.

– Ο Ιταλός Λέτα ψηφίζει Σαμαρά για πρόεδρο όλης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Προφανώς το έχουν πάρει απόφαση οι «φίλοι» του ότι τα ψωμιά του ως πρωθυπουργός της Ελλάδας μάλλον σώθηκαν.

– Μάθαμε ότι ένας 16χρονος πέθανε από την πείνα. Αν είχε ακούσει τον πρωθυπουργό για το πρωτογενές πλεόνασμα ίσως να μπορούσε να αντέξει. Αν είχε ακούσει και τη Μέρκελ, μπορεί και να ένιωθε ευτυχισμένος.

– Κι αυτή ριμάδα η πείνα δεν περνάει ούτε με αριθμούς ούτε με στατιστικά στοιχεία ούτε με επαναδιαπραγματεύσεις ούτε με πρωτογενή πλεονάσματα. Μόνο με πρωτογενή τροφή.

– Σημεία ζωής έδωσε κι ο Γιάννος (ο «για το σοσιαλισμό παλεύουμε όλοι»), λέγοντας πως αν ήταν εκείνος στα πράγματα, θα έδιωχνε το μνημόνιο. Ο Σημίτης το ξέρει; Ή ευελπιστεί σε επιστροφή στα πάτρια κομματικά εδάφη;

– Πανηγύρι σωστό έγινε χθες το πρωί σε έναν δρόμο της γειτονιάς μου. Οι μανάδες έβγαλαν τα νήπια μέχρι τεσσάρων ετών να δουν για πρώτη φορά ένα παράξενο αυτοκίνητο. Πώς το λένε μαμά; Βυτιοφόρο παιδί μου!

– Λέγεται ότι η ελληνική κυβέρνηση απείλησε(;) την τρόικα με εκλογές. Από πότε οι εκλογές, η ανώτερη έκφραση της λαϊκής βούλησης, το απαύγασμα της δημοκρατίας, είναι απειλή; Φοβάται η τρόικα το λαό;

– Άρχισαν οι μηνύσεις προς τον Άδωνι Γεωργιάδη. Τον θεωρούν υπεύθυνο που δεν λειτουργούν τα νοσοκομεία σε πολλά νησιά. Άδικα όμως. Ο άνθρωπος καμαρώνει γι’ αυτό το επίτευγμα. Το έχει για παράσημο!

– Το Μάρτιο τελειώνουν τα βάσανα. Πιστοποιείται το πρωτογενές πλεόνασμα και μπαίνει η ταφόπλακα σε μισθούς, συντάξεις και δικαιώματα. Αυτό σχεδιάζουν, αλλά μάλλον στα σχέδια θα μείνουν…

 

 

 

 

 

Σχίζουν τα πτυχία τους οι ακριβοπληρωμένοι επικοινωνιολόγοι. Δεν τους βγαίνει ο κοινωνικός αυτοματισμός και έχουν λυσσάξει

Σχίζουν τα πτυχία τους οι ακριβοπληρωμένοι επικοινωνιολόγοι

Δεν τους βγαίνει ο κοινωνικός αυτοματισμός και έχουν λυσσάξει

Από τον Χρήστο Επαμ. Κυργιάκη

 

Οι επικοινωνιακοί σύμβουλοι των κυβερνητικών υπουργών, ενόψει του Φθινοπώρου που θα συνοδεύεται από νέο κύμα απολύσεων σε Δημόσιο και Οργανισμούς, πιστεύουν πως θα καταφέρουν, όπως συνέβαινε πριν από μερικά χρόνια, να έχουν την κοινή γνώμη με το μέρος τους.

Οι χρυσοπληρωμένοι δημοσιογράφοι-σύμμαχοί τους ακονίζουν τις χρυσές τους πένες και προβάρουν στον καθρέφτη το σοβαρό και περισπούδαστο ύφος τους για να βγουν και πάλι στους τηλεοπτικούς μπερντέδες προσβάλλοντας την αισθητική του λαϊκού Μαυρομάτη ήρωα.

Όμως, οι συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί και οι εμπειρίες που απέκτησαν οι άνθρωποι τα τέσσερα τελευταία χρόνια αρχίζουν και τους διαψεύδουν πανηγυρικά.

Ήδη, μετά την επίταξη των ναυτεργατών που διεκδικούσαν το αυτονόητο, όπως είναι τα δεδουλευμένα τους, η κυβέρνηση και οι τηλεκολαούζοι της ξεβρακώθηκαν παντελώς.

Η δεύτερη ήττα για τη λυσσαλέα προσπάθεια της κυβέρνησης να πάρει την κοινή γνώμη με το μέρος της, ήρθε με την προληπτική επίταξη των εκπαιδευτικών.

Ανεξάρτητα από το γεγονός ότι τελικά η απεργία μέσα στις εξετάσεις δεν έγινε ποτέ, ο κόσμος δεν κατάπιε αμάσητη την προπαγάνδα και την παραπληροφόρηση που του σέρβιραν στο τηλεοπτικό δείπνο των οχτώ.

Η κοινή γνώμη, αν και ήταν αρχικά ενάντια στον αγώνα των εκπαιδευτικών, με την αυταρχική τακτική της κυβέρνησης, ή άρχισε να κρατά μια ουδέτερη και απαθή στάση ή πήρε το μέρος των εκπαιδευτικών. Αυτός ήταν και ο λόγος που ξαναβγήκαν στο φως της ημέρας βρυκολακιασμένοι σύλλογοι γονέων και θλιμμένοι εκπαιδευτικοί αναλυτές για να καούν τελικά μια για πάντα.

Εκεί που οι κυβερνητικοί σχεδιασμοί θύμιζαν ερασιτέχνες της πολιτικής ήταν οι σχετικοί με το κλείσιμο της ΕΡΤ.

Ο Σαμαράς και η παρέα του, εγκλωβισμένος στην πλήρη υποταγή του στις ορέξεις της τρόικας και στις απαιτήσεις των εργολάβων των ΜΜΕ, έχασε κάθε λαϊκό έρεισμα και, στην κυριολεξία, γελοιοποιήθηκε τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό. Τα έχει αυτά ο ρόλος που διάλεξε να παίξει!

Η ατάκα που του ξέφυγε περί «μαλακού κεφαλιού» (sic) στο διάγγελμά του για τον ΦΠΑ στην εστίαση θα ταίριαζε πιο πολύ στους χειρισμούς του στην περίπτωση της ΕΡΤ.

Ούτε οι απειλές για εκκένωση της ΕΡΤ από τα ΜΑΤ, ούτε τα τελεσίγραφα προς τους εργαζόμενους-καταληψίες ούτε η εκπομπή της Δημόσιας Τηλεόρασης (τρομάρα τους) από ιδιωτικούς σταθμούς κατάφεραν να του προσδώσουν τη σοβαρότητα και το κύρος που αρμόζει σε πρωθυπουργό. Η υποτακτικότητά του κατά την επίσκεψη του Σόιμπλε στη χώρα μας, του αφαίρεσε κάθε ίχνος που τυχόν είχε απομείνει και από τα δύο.

Όσο κι αν προσπαθούν, τόσο τα μέλη της κυβέρνησης όσο και τα δημοσιογραφικά τους φερέφωνα, να μας πείσουν ότι είμαστε συνένοχοι στο έγκλημα που διαπράττουν εις βάρος μας, μάλλον δεν τα καταφέρνουν γιατί είναι τόσο ανάλγητοι, τόσο αλαζόνες και προκλητικοί που δεν πείθουν παρά μόνο εκείνους που έχουν ( ή νομίζουν ότι έχουν) μεγάλα ή μικρότερα συμφέροντα από την εφαρμογή της συγκεκριμένης κυβερνητικής πολιτικής.

Με ποιο επιχείρημα θα μας πείσουν ότι ο Βενιζέλος πρέπει να μας κοστίζει 750.000 ευρώ ετησίως;

Ποιος είναι ο Βενιζέλος; Τι έχει προσφέρει στον ελληνικό λαό πέρα από δεινά, φτώχια, εξαθλίωση, μια ξεχασμένη λίστα Λαγκάρντ στο υπουργικό του γραφείο και τη γνωριμία του με το Λαυρεντιάδη;

Γιατί έχει μεγαλύτερη αξία από έναν εργάτη, έναν αγρότη, έναν άνεργο ή έναν χαμηλοσυνταξιούχο που έφαγε τη ζωή του με το κουτάλι και δεν κατάφερε σε όλο του τον εργασιακό βίο να βγάλει 750.000 ευρώ; Δούλεψε περισσότερο ή μήπως ίδρωσε πιο πολύ;

Το πραγματικό βάρος του καθενός είναι αυτό που κουβαλάει στις πλάτες και στην ψυχή του και όχι αυτό που δείχνει η ζυγαριά.

Γιατί πρέπει να έχει αυτός και οι συνάδελφοί του, έναν ολόκληρο στρατό από συμβούλους και παρασυμβούλους που κοστίζουν έναν σκασμό λεφτά; Για να τον συμβουλεύσουν σε τι; Στο πως θα βάζει τις υπογραφές στα μνημόνια ή στο πως θα λέει «ναι» σε άψογα γερμανικά ή αμερικάνικα;

Κάποιος που έχει χάσει τη δουλειά του και κινδυνεύει να χάσει την αυτοεκτίμησή του και την αξιοπρέπειά του, δεν αντέχει άλλο να βλέπει τους υπεύθυνους για την κατάστασή του να εμφανίζονται ως οι σωτήρες του ζώντας οι ίδιοι μες στα πλούτη και πανηγυρίζοντας ευτυχισμένοι κάθε φορά που ψηφίζουν και ένα νέο μνημόνιο.

Πώς να το κάνουμε, δεν μπορεί να συνεχίσουν να μας κυβερνούν αυτοί που απολύουν χιλιάδες ανθρώπους και διορίζουν φίλους και φιλενάδες όπως μάθαμε ότι έκανε πρόσφατα ο «ωραίος» Σίμος!

Θυμήθηκα τώρα την αλησμόνητη Άννα. Τη δική μας Άννα, της αξιοκρατίας και της αριστείας.

Όταν έγινε υπουργός παιδείας, κήρυξε ανένδοτο αγώνα για να επιστρέψουν στις τάξεις όσοι αποσπασμένοι εκπαιδευτικοί πρόσφεραν τις υπηρεσίες τους σε διάφορα γραφεία. «Αυτά τελείωσαν», έλεγε με στόμφο γέρνοντας με νόημα προς τα δεξιά το κεφάλι της.

Λίγες μέρες μετά την ορκωμοσία της μάθαμε πως δύο συνάδελφοί μας από τη Ρόδο, έτυχε να υπηρετώ τότε εκεί ως αναπληρωτής, αποσπάστηκαν για να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε κάποιο γραφείο. Πολιτικό, υπουργικό ή άλλης αρμοδιότητας δεν έχει σημασία (το περιστατικό, αν και είχε δημοσιευτεί δεν έχει διαψευστεί ποτέ).

Σημασία έχει ότι τα βολέματα, τα ρουσφέτια και τις πελατειακές σχέσεις πάντα τις δημιουργούν και τις συντηρούν οι υπουργοί, οι βουλευτές και οι κομματάρχες τους.

Ε, όχι να έρχονται εκ των υστέρων και να συκοφαντούν έναν ολόκληρο κλάδο για κάτι που οι ίδιοι εφάρμοζαν κατά κόρον!

Καταλαβαίνουν πολύ καλά ότι η αντίστροφη μέτρηση της διακυβέρνησής τους έχει αρχίσει. Οι πρόσφατες σεισμικές κοινωνικές δονήσεις δεν ήταν παρά οι προσεισμοί του μεγάλου κοινωνικού σεισμού που έρχεται.

Μένει μόνο να παραδεχτούμε κι εμείς αυτό που ήδη έχουμε καταλάβει, πως ο ασκός των ατομικών λύσεων έχει στενέψει τόσο ώστε να χωράει ελάχιστους.

Οι πύραυλοι που «εξαπολύουν» με κάθε τους υπογραφή είναι πια μαζικής καταστροφής με χιλιάδες θύματα. Τα «εργασιακά» καταφύγια δεν είναι ανοιχτά πλέον για κανέναν μας.

Προχτές ήταν οι αναπληρωτές, χτες οι εργαζόμενοι στην ΕΡΤ, σήμερα οι συνάδελφοι των τεχνικών ειδικοτήτων, αύριο, κατά Στουρνάρα, οι αναξιοπαθούντες, αργότερα οι ανεπαρκείς της αξιολόγησης, οι μεγαλύτερης ηλικίας και πάει λέγοντας.

Για την κυβέρνηση, το τέλος της κατρακύλας είναι μόνο ο πάτος. Σπρώξιμο μαζικό χρειάζεται για να φτάσει στον πάτο μια ώρα αρχύτερα.

 

 

 

Τα 200 ανθρωπάκια που υπερψηφίζουν την εξαθλίωση με προθυμία

Τα 200 ανθρωπάκια που υπερψηφίζουν την εξαθλίωση με προθυμία

Από τον Χρήστο Επαμ. Κυργιάκη

 

Τα τελευταία τέσσερα χρόνια, διακόσιοι περίπου βουλευτές και βουλευτίνες, έχουν πάρει εργολαβία την επιχείρηση «υπερψήφιση μνημονίων» στη Βουλή των Ελλήνων.

Όλοι τους πιστά κομματόσκυλα στον τσοπάνη-αρχηγό, σηκώνουν χωρίς δεύτερη σκέψη το χέρι τους και ψηφίζουν ότι η κομματική πειθαρχία επιβάλλει.

Αρκετοί από αυτούς, με δικές τους δημόσιες δηλώσεις, δεν γνωρίζουν καν τι ψηφίζουν, αφού δεν μπήκαν στον κόπο να διαβάσουν τα μνημόνια.

Προσπαθούν να παραμυθιάσουν τον ελληνικό λαό, μηρυκάζοντας φράσεις, ατάκες και ρητά στη θέση των ανύπαρκτων επιχειρημάτων αφού κάθε μέρα, εδώ και τέσσερα χρόνια τα αποτελέσματα της πολιτικής που υπερψήφισαν, για το καλό, υποτίθεται του λαού, τους διαψεύδουν.

Με το επιχείρημα ότι ζούσαμε τα προηγούμενα με δανεικά τα οποία πρέπει να επιστρέψουμε στους δανειστές, υπογράφουν το ένα μνημόνιο μετά το άλλο.

Βέβαια, την απάντηση την έδωσε ο ίδιος ο Σόιμπλε μιλώντας στους δουλικούς του κατά την τελευταία του επίσκεψη στη χώρα μας, λέγοντας πως υπάρχουν οχτώ λίστες Λαγκάρντ χωρίς να έχει πληρώσει κανένας ούτε ευρώ.

Τα δανεικά, λοιπόν, τα οποία επικαλούνται οι κυβερνώντες και οι τηλεπαπαγάλοι έγιναν καταθέσεις εκατοντάδων δις ευρώ σε ξένες τράπεζες.

Άλλωστε την αλήθεια την είχε πει πριν από καιρί και ο Πάγκαλος μ’ εκείνο το περίφημο «μαζί τα φάγαΜε». Πράγματι, «μαζί τα φάγαΝε».

Τα δύο αυτοκίνητα σε κάθε οικογένεια και τα εξοχικά σε βουνό ή θάλασσα που επικαλούνται δεν είναι παρά τα ψίχουλα που μοίρασαν στον κόσμο για να κρατήσουν για τον εαυτό τους ολόκληρο το καρβέλι.

Και τώρα αναγκάζουν τον ελληνικό λαό να πληρώσει εκείνος το καρβέλι που καλόφαγαν λίγοι κηφήνες.

Έφτασαν σε τέτοιο σημείο γελοιοποίησης που κοτζάμ πρωθυπουργός της χώρας έβγαλε διάγγελμα στον ελληνικό λαό για την προσωρινή μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση, υπερηφανευόμενος ότι «το πήρε πάνω του», λες και ανακοίνωνε την αποχώρηση της τρόικας από τη χώρα.

Μιλούν για επαναδιαπραγμάτευση ενώ γνωρίζουν πολύ καλά πως από το πρώτο κιόλας μνημόνιο τέτοια δυνατότητα δεν υπάρχει. Απόδειξη ότι κάθε φορά που έρχεται η τρόικα με την απειλή της μη καταβολής της δόσης, ότι ζητήσει το παίρνει.

Γνωρίζουν, αλλά δεν το λένε, ότι ο Τόμσεν και η παρέα του δεν συζητά. Απαιτεί, «κάνει ταμείο» και διατάζει αριθμό απολύσεων.

Τόσα χρόνια οι έλληνες εφοπλιστές είναι πρώτοι στον κόσμο αλλά αποδίδουν φόρους πολύ λιγότερους απ’ ότι οι ναυτικοί.

Κοτζάμ πρωθυπουργός, βγήκε στη ζητιανιά, ζητώντας από τους εφοπλιστές να «δώσουν κατιτίς» γιατί δεν έχει τη βούληση να το επιβάλει.

Με τους εργαζόμενους όμως δεν τον χαρακτηρίζει η ίδια «ευγένεια». Γι’ αυτούς ισχύει το «αποφασίζω και διατάζω».

Έφτασαν σε τέτοιο σημείο δουλικότητας που απαγορεύουν μέχρι και τις συναθροίσεις άνω των τριών ατόμων όταν κάποιο από τα μεγάλα αφεντικά τους φτάσει στη χώρα μας καταπατώντας κάθε ένα ατομικής ελευθερίας και έκφρασης.

Έκλεισαν την ΕΡΤ μέσα σε ένα βράδυ δωρίζοντας την παροχή του ψηφιακού σήματος στα μεγάλα συμφέροντα.

Τους είδα να φωτογραφίζονται ευτυχισμένοι συγχαίροντας τον πρωθυπουργό μετά την υπερψήφιση του τελευταίου νομοσχεδίου για τις απολύσεις στο δημόσιο λες και ψήφιζαν κανένα νομοσχέδιο που θα καταπολεμούσε την ανεργία και θα μείωνε τη φτώχια και την εξαθλίωση στη χώρα.

Έφτασαν την επίσημη ανεργία στο 27% και κοροϊδεύουν τους πολίτες λέγοντας πως αυτή είναι η λύση του προβλήματος διακηρύσσοντας πως έτσι οδηγούμαστε στην ανάπτυξη.

Ναι, όταν θα πάνε τους μισθούς στα 300 ευρώ, όταν θα έχουν ξεπουλήσει όλη τη δημόσια περιουσία, όταν θα έχουν αφήσει συντρίμμια και αποκαΐδια, τότε θα υπάρξει ανάπτυξη, θα υπάρξει ανοικοδόμηση και στην ανοικοδόμηση αυτή θέλουν πάλι να έχουν το πρώτο χέρι, αυτοί οι ίδιοι που προκάλεσαν την καταστροφή.

Μόνο που θα έχουν καταστρέψει δύο ολόκληρες γενιές οδηγώντας τους στην ανεργία, την αναξιοπρέπεια τη φτώχια και τη μετανάστευση.

Αυτοί οι ίδιοι που με συντονισμένο τρόπο και ευρωπαϊκές συμφωνίες εισήγαγαν τους μετανάστες στη χώρα μας με μοναδικό σκοπό την συμπίεση του κόστους στην αγορά εργασίας και τη διασπορά της ξενοφοβίας και του ρατσισμού, εμφανίζονται ως υπερασπιστές τόσο των δικαιωμάτων των ελλήνων όσο και των δικαιωμάτων των μεταναστών.

Το μόνο που πετυχαίνουν με μεγάλη μέχρι στιγμής αποτελεσματικότητα είναι η φύλαξη της Βουλής. Είτε με τα ΜΑΤ και τις δυνάμεις καταστολής, είτε με άλλους τρόπους φροντίζουν να νιώθουν ασφαλείς μέσα στο χώρο που συντελείται το έγκλημα ενάντια στον ελληνικό λαό.

Ξέρουν ότι είναι αναλώσιμοι με ημερομηνία λήξης, γι’ αυτό και φοβούνται.

Έχω όμως μία απορία: Πώς μπορούν και κοιμούνται ήσυχοι τα βράδια;

Δεν έχουν ίχνος ανθρωπιάς; Τι θα πει γι’ αυτούς η Ιστορία;

Έτσι είναι! Στα ανθρωπάκια, δεν χωράει η ανθρωπιά. Μόνο το ατομικό τους συμφέρον.

 

 

Ένας μελιστάλαχτος πρωθυπουργός

 

Ένας μελιστάλαχτος πρωθυπουργός

Από τον Χρήστο Επαμ. Κυργιάκη

 

– Έλα ρε φίλε! Πολύ προβληματισμένο σε βλέπω!

– Πώς να μην είμαι; Δεν άκουσες τον πρωθυπουργό στο χθεσινό διάγγελμα;

Με στόλισε κανονικά με κάτι ακατονόμαστες εκφράσεις. Μέχρι και μ$λ@κ% με αποκάλεσε! Είναι δυνατόν ο πρωθυπουργός μου, η ελπίδα μου, η μοναδική μου ελπίδα να με αποκαλεί έτσι;

– Δεν εννοούσε εσένα βρε παιδί μου. Στον εαυτό του απευθυνόταν απ’ ότι κατάλαβα επειδή δεν θυμόταν απ’ έξω τα λόγια του διαγγέλματος.

– Αλήθεια λες;

– Μα φυσικά και λέω αλήθεια;

– Τι δηλαδή: Κάνει πρόβες; Ηθοποιός είναι;

– Δεν θυμάσαι τον προηγούμενο που πριν την Ανάσταση έλεγε «Χριστός Ανέστη» και μετά την Ανάσταση ευχόταν «Καλή Ανάσταση»; Δέκα φορές χρειάστηκαν για να τα πει με τη σωστή σειρά.

– Τώρα μ’ έκανες ακόμα χειρότερα!

– Γιατί;

– Είναι δυνατόν ο πρωθυπουργός μου, ο σωτήρας μου να έχει τέτοια γνώμη για τον εαυτό του;

– Δεν έχει τέτοια γνώμη για τον εαυτό του. Δεν το εννοούσε. Πάνω στον εκνευρισμό του το είπε.

– Για στάσου μια στιγμή. Θες να μου πεις πως ο πρωθυπουργός μου, άλλα λέει και άλλα εννοεί; Αυτό δεν το δέχομαι! Οι πρωθυπουργοί εννοούν πάντα αυτά που λένε αλλιώς δεν θα λένε αυτά που εννοούν.

– Νομίζω ότι αρχίζεις και λαϊκίζεις!

– Δηλαδή θες να μου πεις πως το διάγγελμα του πρωθυπουργού, όχι το πρώτο, το κανονικό δεν ήταν λαϊκισμός;

– Όχι βέβαια. Ο άνθρωπος, αισθάνθηκε την ανάγκη να αναγγείλει στο λαό του ένα χαρμόσυνο νέο όπως αυτό της μείωσης του ΦΠΑ στην εστίαση.

– Μάλιστα. Θες να μου πεις ότι τόσον καιρό δεν πας στην ταβέρνα επειδή έπρεπε να πληρώσεις 24,6 ευρώ και σου έλειπαν τα 2 ευρώ!

– Τι μου λες τώρα;

– Βρε χριστιανέ μου, αν το φαγητό στην ταβέρνα κόστιζε 24,6 ευρώ, από την 1^η Αυγούστου θα κοστίζει 22,6 ευρώ. Φοβερό έτσι; Μοχλός ανάπτυξης. Άσε που θα είναι και προσωρινό! Τρέξε να προλάβεις να φας στη «φτήνια» όσο μπορέσεις περισσότερο μέσα σε 4 μήνες.

– Πάλι λαϊκίζεις; Γιατί τα ισοπεδώνεις όλα; Δεν είναι αυτό ένα θετικό μέτρο;

– Φυσικά! Δεν έμαθες ότι ετοιμάζουν ευχαριστήρια πορεία όλοι οι άνεργοι και οι άστεγοι της Αθήνας; Μα είναι σοβαρά πράγματα αυτά; Έβγαλε, κοτζάμ πρωθυπουργός διάγγελμα γι’ αυτό το θέμα λες και θα μας ανακοίνωνε ότι έφυγε το ΔΝΤ; Αν είναι να μας βγάλει από τα Μνημόνια τι θα κάνει; Θα κατέβει από ελικόπτερο με εναέρια σκάλα στο κέντρο του ΟΑΚΑ;

– Είσαι άδικος. Τα θετικά πρέπει να τα αναγνωρίζεις. Να ασκείς κριτική αλλά υπεύθυνη κριτική.

– Εγώ Κουβέλης δεν μπορώ να γίνω!

– Γιατί;

– Δεν έχω μουστάκι! Δηλαδή, για το τελευταίο νομοσχέδιο που ψηφίστηκε από 153 βουλευτές και απολύει δημοσίους υπαλλήλους, τι είδους «υπεύθυνη» κριτική να κάνω;

– Μα ήταν όρος της Τρόικας για να πάρουμε την επόμενη δόση, να μπούμε στο δρόμο της ανάπτυξης και να μειωθεί επιτέλους η ανεργία μπας και βρω κι εγώ καμιά δουλίτσα επιτέλους;

– Θα με τρελάνεις; Θα μειώσει την ανεργία κάνοντας κι άλλους ανέργους;

– Δεν είναι ακριβώς έτσι.

– Αλλά, πώς είναι;

– Κοίτα. Τους καθηγητές που απέλυσε θα τους ξαναπροσλάβει ως ωρομίσθιους, τους δημοτικούς αστυνομικούς θα τους βολέψει στην αστυνομία την κανονική και από τους σχολικούς φύλακες, όσοι έχουν μεταπτυχιακό και διδακτορικό δεν θα απολυθούν.

– Έχεις δίκιο, αυτό μου διέφυγε.

– Ποιο;

– Το ότι, η συντριπτική πλειοψηφία των σχολικών φυλάκων έχουν διδακτορικό. Τώρα ησύχασα. Και για τους καθηγητές ησύχασα διπλά, θα τους μετατρέψει από μόνιμους σε ωρομίσθιους. Κόλπο γκρόσο!

– Φίλε δεν παίζεσαι! Μες στην άρνηση είσαι. Έτσι δεν θα πάμε ποτέ μπροστά. Πρέπει να αλλάξεις! Δεν είδες που και ο ΣυΡιζΑ άλλαξε. Ναι στο ευρώ από δω κι εμπρός.

– Εγώ αυτό που ξέρω είναι ότι κάνουν το μάγκα στο λαό αλλά στον Τόμσεν κάθονται σαν κότες. Ότι παραγγέλνει, γίνεται. Τον είδες τον Κυριάκο πώς γουρλώνει τα μάτια όταν είναι να εξαγγείλει απολύσεις; Λες να τα γουρλώνει έτσι και όταν μιλάει στον Τόμσεν;

 

Την ωραία και ενδιαφέρουσα συζήτηση τη διέκοψε ο ερχομός ενός αστυνομικού που τους ενημέρωσε ότι απαγορεύονται οι συναθροίσεις.

 

– Γιατί απαγορεύονται αξιότιμε κύριε πόλιτσμαν;

– Γιατί ήρθε ο Σόιμπλε.

– Μα, δύο άτομα είμαστε κύριε πόλιτσμαν. Τι θα μπορούσαμε να του κάνουμε;

– Το θυμάσαι εκείνο το τραγούδι που λέει: «Είμαστε δυο, είμαστε τρεις, είμαστε χίλιοι δεκατρείς;»

– Το θυμάμαι.

– Είδες; Γι’ αυτό. Για να προλάβουμε τα χειρότερα. Ή θα διαλυθείτε ή θα με ακολουθήσετε στο τμήμα.

 

Τελικά, αν συγκρίνουμε τις συμπεριφορές μερικών γιαγιάδων με αυτές των εγγονών τους καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι το μήλο ΔΕΝ πέφτει πάντα κάτω από τη μηλιά…