Ο Καραγκιόζης διαπραγματεύεται με τους δανειστές

Ο Καραγκιόζης διαπραγματεύεται με τους δανειστές

Από τον Χρήστο Επαμ. Κυργιάκη

 

 

Κ: Καραγκιόζης    Α: Αγλαΐα                          Μπ: Μπάρμπα-Γιώργος

Χ: Χατζηαβάτης   Ν: Ντάισελμπλουμ           Σ: Σόιμπλε

Μ: Μέρκελ            Λ: Λαγκάρντ

Ο Καραγκιόζης ορίστηκε από την ελληνική κυβέρνηση να την εκπροσωπήσει στη διαπραγμάτευση με τους δανειστές, στο περίφημο Γιούρογκρουπ. Αφού διάλεξε τους συμβούλους του, παρουσιάστηκαν στην αίθουσα που θα γινόταν η συνεδρίαση. Ο Καραγκιόζης, ντυμένος «απλά», άλλωστε δεν είχε και πολλές ενδυματολογικές επιλογές, κάθισε στη θέση του και περίμενε την έναρξη της συνεδρίασης.

Ν: Κύριε Καραγκιοζόπουλε, σας καλωσορίζω εκ μέρους όλων των Ευρωπαίων φίλων και εταίρων σας.

Κ: Αφού δεν γνωριζόμαστε, πως με κάνατε φίλο;

Ν: Μα ανήκουμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση! Είμαστε όλοι φίλοι και αλληλέγγυοι.

Κ: Με δουλεύεις βρε κανάγια;

Ν: Δεν καταλαβαίνω τη λέξη «κανάγια».

Κ: Να στην πω στα γαλλικά: canaille, την κατάλαβες τώρα;

Ν: Μα πως μου μιλάτε έτσι;

Κ: Μπα! Θίχτηκες; Εσύ δεν είσαι με το πλαστό μεταπτυχιακό; Τι νόμιζες; Επειδή φοράς κοστούμι και γραβάτα;

Σ: Αν ήρθατε να μας βρίσετε κύριε Καραγκιοζόπουλε, καλά θα κάνετε να επιστρέψετε στην πατρίδα σας και να δείτε πως θα ξεμπλέξετε με τα δανεικά και τη διαφθορά στη χώρα σας και πως θα σταματήσετε να τεμπελιάζετε.

Κ: Δεν ήρθα να σας βρίσω αλλά ούτε και να κάτσω να με φάτε ζωντανό. Δε μου λες κύριε έξυπνε, η «αδιάφθορη» Ζήμενς ελληνική είναι ή γερμανική; Μίλησες και για δανεικά; Να σου θυμίσω κάτι κατοχικά δάνεια και κάτι γερμανικές επανορθώσεις ή θα σου χαλάσω την όρεξη και δεν θα κατεβαίνουν οι γαρίδες στον γκαργκαλιάνγκο σου; Όσο για την τεμπελιά, μήπως ξεχνάς ότι εσείς οι γερμανοί δουλεύεται το λιγότερο από όλους τους ευρωπαίους κι εμείς το λπερισσότερο; Εκτός αν δεν είσαι ξεχασιάρης αλλά ψεύτης!

Μπ: Τι ίνι Καραγκιόζη μ’ γιατί αλαπουτνάχτκτις έτσι;

Α: Σε πρόσβαλε κανένας γλυκέ μου;

Κ: Μην ανησυχείτε, απλώς άρχισε η διαπραγμάτευση.

Χ: Κύριοι δανειστές, μη δίνετε σημασία στα λόγια του κυρίου Καραγκιοζόπουλου. Είναι λίγο φορτισμένος καθώς κουβαλάει και την εντολή των πρόσφατων εκλογών.

Κ: Χατζατζαράκο! Εσύ την άφησες στο σπίτι την εντολή; Δεν την κουβάλησες μαζί σου;

Σ: Εμείς λειτουργούμε στα πλαίσια της αλληλεγγύης.

Κ: Δε μου λες εσύ έξυπνε κι ομορφονιέ, γιατί μας δανείζετε εδώ και δεκαετίες;

Σ: Σας είπα κύριε, είμαστε αλληλέγγυοι στις χώρες της ΕΕ.

Α: Τότε γιατί μας βάζετε τόκους;

Σ: (;)

Α: Εγώ όταν πάω να βοηθήσω τη γειτόνισσα την Ασπασία, δεν της ζητάω να με πληρώσει, κι όταν μου δανείζει καμιά φορά δε μου ζητάει τόκους. Αυτό είναι αλληλεγγύη. Αυτό που κάνετε εσείς λέγετε τοκογλυφία.

Κ: Πέστα Αγλαΐτσα μου, ν’ αγιάσει το στόμα σου.

Λ: Κυγία Αγλαϊά, οι ντανιστές σας ντεν ειναί η Ασπασιά. Το χγήμα είναι χγήμα, αν το ντανιζείς πγεπεί να παιγνείς και τοκούς;

Κ: Άμα όμως παίρνεις τοκούς τότε δεν είναι αλληλεγγυή, αλλά μπιζνές, κυρία Κριστινά μου.

Ξαφνικά χτυπάει το τηλέφωνο του Σόιμπλε. Είναι η Μέρκελ η οποία του ζητάει να μιλήσει σε ανοιχτή ακρόαση.

Μ: Ποιος είναι αυτός ο ξυπόλητος ο Καραγκιοζόπουλος που ήρθε να μας ταράξει και να χαλάσει την ηρεμία του. Πες του να πάψει αυτή τη στιγμή αλλιώς θα τους πετάξουμε έξω από την ευρωπαϊκή οικογένεια και το ευρώ.

Μπ: Ποιον ίπις ξυπόλητου μαρή; Τ’ ανίψι μ; Άμα σ’ ίχα μπρουστά μ θα σι έλιγα ιγώ.

Μ: Μας χρωστάτε 300 δις ευρώ και μας ήρθες εδώ ξυπόλητος να μας κάνεις κήρυγμα; Να μας δώσετε πίσω τα δανεικά.

Κ: Να πας στις ελβετικές τράπεζες και να πάρεις τα δανεικά που λες. Εκεί βρίσκονται τα περισσότερα. Άλλα από μίζες, άλλα από κλέψιμο και άλλα από υπεραξία.

Μ: Υπεραξία;

Κ: Ναι υπεραξία. Δεν τους διαβάζεις τους συμπατριώτες σου καθόλου; Όσο για το «ξυπόλητος» που λες, τιμή μου και καμάρι μου. Εγώ την υπογραφή μου δεν τη βάζω για να γίνουν περισσότεροι συμπατριώτες μου ξυπόλητοι, νηστικοί, άστεγοι και άνεργοι. Που να χτυπιέσαι κάτω κι εσύ κι ο Σόιμπλε.

Ν: Θα σας πετάξουμε έξω από ΕΕ και ευρώ. Δεν θα έχετε να φάτε.

Χ: Ναι βρε Καραγκιοζάκο μου, πρέπει να συμφωνήσεις.

Κ: Βρε ουστ από κει! Εσύ Χατζατζάρη τα έκανες πάνω σου από το φόβο σου;

Βρε χαϊβάνι. Αυτοί είναι όλοι τους βαμπίρ και πίνουν το αίμα μας. Είναι δυνατόν να διώξουν τους αιμοδότες τους;

Αλλά ως εδώ! Ότι ήπιατε, ήπιατε. Θα φύγουμε από μόνοι μας και από το ευρώ και από την ΕΕ.

Να δούμε τελικά ποιος θα χάσει και ποιος θα κερδίσει. Εμείς πάντως δεν θα βγούμε χαμένοι. Μας φτάνουν και περισσεύουν για να περνάμε όσα παράγουμε αν δεν μας ξεζουμίζετε με τους τόκους.

Μπάι-μπάι Ντάισελμπλουμ. Γεια σας «φίλοι» και «εταίροι» μας.

Μπ: Κι μην τουλμίστι να στίλτι καμιά τρόικα ή δεν ξέρου κι γω ποιον άλλον. Άμα θέλιτι, να ρθίτι το καλουκαίρ να σας φιλέψου κρύου τραχανά μη μυτζήθρα.

 

Ο Καραγκιόζης και ο ΕΝΦΙΑ

Ο Καραγκιόζης και ο ΕΝΦΙΑ

Από τον Χρήστο Επαμ. Κυργιάκη

 Το ξημέρωμα βρίσκει τον Καραγκιόζη και τη φαμελιά του να κοιμούνται στην παράγκα τους λίγο πριν λαλήσει ο κόκορας – το ξυπνητήρι τους – για να ετοιμαστούν για τις δοκιμασίες μιας ακόμη μέρας.

Όμως, τα δυνατά χτυπήματα στην πόρτα της παράγκας, πρόλαβαν αυτή τη φορά τον κόκορα.

 

Καρ: Τι είναι αυτό βρε Αγλαΐτσα μου;

Αγλ: Κάποιος χτυπάει δυνατά την πόρτα Καραγκιόζη μου. Σήκω να δεις ποιος είναι. Θα ξυπνήσουν τα παιδιά.

Καρ: Και γιατί χτυπάει την πόρτα ο γρουσούζης; Χάθηκε να χτυπήσει το κουδούνι;

Αγλ: Δεν έχουμε κουδούνι Καραγκιόζη μου; Το ξέχασες;

Καρ: Δεν έχουμε; Και γιατί δεν έχουμε;

Αγλ: Γιατί μας έκοψαν το ρεύμα. Συζήτηση θα ανοίξουμε τώρα; Τρέξε γρήγορα να δεις ποιος είναι.

Καρ: Μια στιγμή, να βάλω τη ρόμπα μου τη μεταξένια και τις δερμάτινες παντούφλες μου και πάω.

 

Ρίχνει πάνω του μια ανοιχτή εφημερίδα και βάζει στα πόδια του δύο άδεια πλαστικά δοχεία από γιαούρτι και πάει να ανοίξει. Εν τω μεταξύ, τα χτυπήματα στην πόρτα όλο και δυναμώνουν.

 

Καρ: Σιγά βρε αθεόφοβε θα μου γκρεμίσετε την πόρτα και είναι και θωρακισμένη. Μια στιγμή να βγάλω το συναγερμό. Το ρημάδι το σύρμα, μπλέχτηκε στο καρφί και με παιδεύει. Α! Εντάξει, τα κατάφερα.

 

Ανοίγει την πόρτα και αντικρίζει τρεις καλοντυμένους κυρίους με κάτι φακέλους στα χέρια να στέκονται βλοσυροί και εκνευρισμένοι μέσα στα μαύρα κοστούμια τους. Βλέποντάς τους ο Καραγκιόζης σαστίζει και είναι σίγουρος πως ονειρεύεται.

 

Καρ: Άι στην ευχή. Όνειρο έβλεπα πάλι. Και της είπα της Αγλαΐας να μη μου δίνει να τρώω μοσχαροκεφαλή το βράδυ. Να μου φτιάχνει κάτι πιο ελαφρύ. Ας πάω να συνεχίσω τον ύπνο μου γιατί όπου να’ ναι θα αρχίσει το τραγούδι εκείνος ο γρουσούζης ο κόκορας.

Κ1: Όχι κύριε Καραγκιοζόπουλε, δεν ονειρεύεστε. Καλημέρα σας.

Καρ: Μωρέ, μπράβο όνειρο! Σαν αληθινό είναι!

Κ2: Κύριε Καραγκιοζόπουλε, σας είπαμε δεν είναι όνειρο, είναι πραγματικότητα.

Καρ: (Ωχ! Σα να αγριεύουν τα πράγματα). Και γιατί φωνάζεις έτσι κύριος; Κουφός είσαι; Ρε παιδιά! Έτσι στα μαύρα που είστε ντυμένοι σα νεκροθάφτες μοιάζετε. Φτου-φτου Παναγία μου.

Κ3: Κύριε Καραγκιοζόπουλε, βρισκόμαστε εδώ με εντολή του πρωθυπουργού.

Καρ: Μπα! Και που με ξέρει ο πρωθυπουργός; Ε ρε Καραγκιόζο μεγαλεία.

Κ1: Με εντολή του πρωθυπουργού ήρθαμε να εισπράξουμε τον ΕΝΦΙΑ.

Καρ: Και τι είναι αυτός ο Ένφιας;

Κ2: Φόρος ακινήτων. Πρέπει να πληρώσετε φόρο για το σπίτι σας. Είναι-μια στιγμή να δω-753 ευρώ!

Καρ: Κάτσε, κάτσε. Μια στιγμή! Τι τρομοκρατική ενέργεια ήταν αυτή τώρα; Με τόσα λεφτά αγοράζω το μισό αεροδρόμιο του Ελληνικού!……………

Φόρος ακινήτων είπες; Την πάτησε ο πρωθυπουργός.

Κ3: Γιατί;

Καρ: Η δική μου η καλύβα δεν είναι ακίνητη, αλλά κινητή. Μόλις βρέξει και πλημμυρίσει το ρέμα, τη βρίσκουμε 300 μέτρα πιο πέρα. Μετά περιμένουμε πότε θα φυσήξει αντίθετος άνεμος για να την ξαναφέρει στη θέση της!

Κ1: Είναι το σπίτι σας κύριε και θα πρέπει να πληρώσετε με εντολή πρωθυπουργού.

Καρ: Να πεις στον πρωθυπουργό να πληρώσει αυτός με εντολή δική μου.

Κ2: Κύριε, αν δεν πληρώσετε τώρα αμέσως, θα σας κατασχέσουμε το σπίτι.

Καρ: Τι λες βρε λωποδύτη που θα μου καταχέσετε το σπίτι. Θα σας καταχέσω εγώ νωρίτερα.

Κ3: Εννοεί ότι θα σας πάρουμε το σπίτι κύριε.

Καρ: Και που θα το πάτε;

Κ3: Θα το δώσουμε στους δανειστές.

Καρ: Σε ποιον στον Μπάρμπα-Γιώργο;

Κ1: Όχι κύριε, ποιον Μπάρμπα-Γιώργο; Στην τρόικα θα το δώσουμε.

Καρ: Εγώ μόνο από τον Μπάρμπα-Γιώργο δανείστηκα. Αυτή την κυρία τρόικα δεν την ξέρω.

Κ2: Δεν έχει νόημα η κουβέντα. Πληρώστε μας για να συνεχίσουμε τη δουλειά μας κύριε. Το πρωτογενές πλεόνασμα μας περιμένει.

Καρ: Μάλιστα! Και παίρνετε και τσεκ, αντί για μετρητά;

Κ3: Βεβαίως!

Καρ: Αγλαΐτσαααα! Πιάσε το «καρνέ» των επιταγών σε παρακαλώ να «πληρώσω» τους κυρίους!

 

Η Αγλαΐα που εν τω μεταξύ είχε σηκωθεί, βρισκόταν πίσω από τον Καραγκιόζη και άκουσε όλη τη συζήτηση.

 

Αγλ: Πάω Καραγκιόζη, τρέχω.

 

Η Αγλαΐα επιστρέφει κρατώντας μια τεράστια συρμάτινη μυγοσκοτώστρα. Την αρπάζει ο Καραγκιόζης και την κρατάει στα χέρια.

 

Καρ: Μπράβο Αγλαΐτσα. Λοιπόν, κύριοι νεκροθάφτες. Το καλό που σας θέλω πάρτε δρόμο γιατί θα αρχίζω να «κόβω» επιταγές, με εντολή Καραγκιόζη. Και πείτε στον πρωθυπουργό πως από σήμερα αλλάζω επάγγελμα. Γίνομαι εφοπλιστής, εργοστασιάρχης και καναλάρχης και γλιτώνω μια για πάντα από τους φόρους!

Κ1: Αυτό που κάνετε κύριε είναι παράνομο. Θα τιμωρηθείτε γι΄αυτό.

Καρ: Βρε ουστ από δω νεκροθάφτες. Φόρος για τα σπίτια, φόρος για τα χωράφια, φόρος για το φαΐ, φόρος για το πετρέλαιο. Μέχρι και τον αέρα θα μας φορολογήσετε. Πάρτε δρόμο γιατί έρχεται ο μπάρμπας μου αγριεμένος.

 

Ο Μπάρμπα-Γιώργος πλησιάζει με φούρια τσαντισμένος.

 

Καρ: Που΄σαι μπαρμπούλη μου. Έλα που σε χρειάζομαι.

Μπ: Τι μι θες ουρέ χαντακουμένου;

Καρ: Τους βλέπεις αυτούς τους τρεις;

Μπ: Αχά, τς βλέπου. Τι είνι αυτούνοι;

Καρ: Φοροεισπράκτορες. Ήρθαν να εισπράξουν τον ΕΝΦΙΑ για την καλύβα μου μπαρμπούλη μου και αν δεν πληρώσω λένε πως πρώτα θα την καταχέσουν και μετά θα μου την πάρουν να τη δώσουν σ΄αυτήν την ακατονόμαστη.

Μπ: Για στέκα πιδί μ. Ρε ζαγάρια τα’ κιρατά. Δε σας είπα χτες να ξικουμπιστείτι; Ήρθαν κι σι μένα να τς δώκου φόρου 500 ιυρώ για το βουσκουτόπ.

Καρ: Και τους έδωσες;

Μπ: 5 φάπις.

Κ1: Κύριε Καραγκιοζόπουλε δεν φεύγουμε αν δεν πάρουμε κάτι. Θα πάρουμε αυτό το ποδήλατο (ένα σαραβαλιασμένο ποδήλατο του Κοπρίτη)

 

Ο Κοπρίτης, κρυμμένος τόση ώρα πίσω από την καλύβα ορμάει και δαγκώνει το πόδι του μαυροντυμένου κυρίου. Ακολουθεί πανδεμόνιο.

 

Κο: Άσε κάτω το ποδήλατό μου ρε κλέφτη.

Καρ: Άσε κάτω το κάμπριο βρε νεκροθάφτη.

Μπ: Άσι του πουδήλατου τ’ πιδιού γιατί θα σι ματσιάξου πάλι.

Κ1: Δεν το αφήνω. Πρέπει να αρχίσει η ανάπτυξη.

Μπ: Άμα σι πιάσου απ’ τα χλάρια να δεις πως θα σι αναπτήξου ιγώ.

 

Ακολουθεί γενική «σύρραξη» καθώς στη σκηνή προστέθηκε και η υπόλοιπη οικογένεια του Καραγκιόζη, που είχε ως αποτέλεσμα οι τρεις φοροεισπράκτορες να τρέχουν ακόμα να γλυτώσουν από την οργή τους.

 

Καρ: Ακούς εκεί να θέλουν να μας πάρουν το βιος μας στα καλά καθούμενα.

Μωρέ το πήραν το μάθημά τους. Θα κάνουν πολύ καιρό να ξαναεμφανιστούν. Ευτυχώς που ήρθες στην κατάλληλη ώρα μπαρμπούλη μου.

Μπ: Άντι ρε κατακαημένου. Μη σκιάζισι τίποτα. Του’ δις του ζαγάρ του θκος πως τουν δάγκουσι στου κότς; Ούτι ου Γκέκας μ’ δε δαγκών έτς.

Καρ: Άντε παιδιά, ετοιμαστείτε. Πρέπει να ειδοποιήσουμε και τους άλλους στο χωριό, μην τους βρουν οι φοροεισπράκτορες απροετοίμαστους.

Κο: Πατέρα, εγώ δεν πάω πουθενά αν δεν φάω πρωινό.

Καρ: Χα, χα. Ωραίο ήταν αυτό! Να σου ετοιμάσει η μάνα σου αυγά με μπέικον και χυμό πορτοκάλι με ένα κομμάτι ψωμί;

Κο: Αφού το ξέρεις πως δεν έχουμε ψωμί.

Καρ: Εντάξει, θα σου δώσουμε παντεσπάνι που σου αρέσει! Άντε, αφήστε τα λόγια γιατί μας περιμένει πολύ δουλειά για να γλιτώσουμε από τους νεκροθάφτες μας.

Γεια σας, γεια σας. Θα τα πούμε σύντομα!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ο Καραγκιόζης διαπραγματεύεται με τους δανειστές

Ο Καραγκιόζης διαπραγματεύεται με τους δανειστές

Από τον Χρήστο Επαμ. Κυργιάκη

 

 

Κ: Καραγκιόζης    Α: Αγλαΐα                          Μπ: Μπάρμπα-Γιώργος

Χ: Χατζηαβάτης   Ν: Ντάισελμπλουμ           Σ: Σόιμπλε

Μ: Μέρκελ            Λ: Λαγκάρντ

Ο Καραγκιόζης ορίστηκε από την ελληνική κυβέρνηση να την εκπροσωπήσει στη διαπραγμάτευση με τους δανειστές, στο περίφημο Γιούρογκρουπ. Αφού διάλεξε τους συμβούλους του, παρουσιάστηκαν στην αίθουσα που θα γινόταν η συνεδρίαση. Ο Καραγκιόζης, ντυμένος «απλά», άλλωστε δεν είχε και πολλές ενδυματολογικές επιλογές, κάθισε στη θέση του και περίμενε την έναρξη της συνεδρίασης.

Ν: Κύριε Καραγκιοζόπουλε, σας καλωσορίζω εκ μέρους όλων των Ευρωπαίων φίλων και εταίρων σας.

Κ: Αφού δεν γνωριζόμαστε, πως με κάνατε φίλο;

Ν: Μα ανήκουμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση! Είμαστε όλοι φίλοι και αλληλέγγυοι.

Κ: Με δουλεύεις βρε κανάγια;

Ν: Δεν καταλαβαίνω τη λέξη «κανάγια».

Κ: Να στην πω στα γαλλικά: canaille, την κατάλαβες τώρα;

Ν: Μα πως μου μιλάτε έτσι;

Κ: Μπα! Θίχτηκες; Εσύ δεν είσαι με το πλαστό μεταπτυχιακό; Τι νόμιζες; Επειδή φοράς κοστούμι και γραβάτα;

Σ: Αν ήρθατε να μας βρίσετε κύριε Καραγκιοζόπουλε, καλά θα κάνετε να επιστρέψετε στην πατρίδα σας και να δείτε πως θα ξεμπλέξετε με τα δανεικά και τη διαφθορά στη χώρα σας και πως θα σταματήσετε να τεμπελιάζετε.

Κ: Δεν ήρθα να σας βρίσω αλλά ούτε και να κάτσω να με φάτε ζωντανό. Δε μου λες κύριε έξυπνε, η «αδιάφθορη» Ζήμενς ελληνική είναι ή γερμανική; Μίλησες και για δανεικά; Να σου θυμίσω κάτι κατοχικά δάνεια και κάτι γερμανικές επανορθώσεις ή θα σου χαλάσω την όρεξη και δεν θα κατεβαίνουν οι γαρίδες στον γκαργκαλιάνγκο σου; Όσο για την τεμπελιά, μήπως ξεχνάς ότι εσείς οι γερμανοί δουλεύεται το λιγότερο από όλους τους ευρωπαίους κι εμείς το λπερισσότερο; Εκτός αν δεν είσαι ξεχασιάρης αλλά ψεύτης!

Μπ: Τι ίνι Καραγκιόζη μ’ γιατί αλαπουτνάχτκτις έτσι;

Α: Σε πρόσβαλε κανένας γλυκέ μου;

Κ: Μην ανησυχείτε, απλώς άρχισε η διαπραγμάτευση.

Χ: Κύριοι δανειστές, μη δίνετε σημασία στα λόγια του κυρίου Καραγκιοζόπουλου. Είναι λίγο φορτισμένος καθώς κουβαλάει και την εντολή των πρόσφατων εκλογών.

Κ: Χατζατζαράκο! Εσύ την άφησες στο σπίτι την εντολή; Δεν την κουβάλησες μαζί σου;

Σ: Εμείς λειτουργούμε στα πλαίσια της αλληλεγγύης.

Κ: Δε μου λες εσύ έξυπνε κι ομορφονιέ, γιατί μας δανείζετε εδώ και δεκαετίες;

Σ: Σας είπα κύριε, είμαστε αλληλέγγυοι στις χώρες της ΕΕ.

Α: Τότε γιατί μας βάζετε τόκους;

Σ: (;)

Α: Εγώ όταν πάω να βοηθήσω τη γειτόνισσα την Ασπασία, δεν της ζητάω να με πληρώσει, κι όταν μου δανείζει καμιά φορά δε μου ζητάει τόκους. Αυτό είναι αλληλεγγύη. Αυτό που κάνετε εσείς λέγετε τοκογλυφία.

Κ: Πέστα Αγλαΐτσα μου, ν’ αγιάσει το στόμα σου.

Λ: Κυγία Αγλαϊά, οι ντανιστές σας ντεν ειναί η Ασπασιά. Το χγήμα είναι χγήμα, αν το ντανιζείς πγεπεί να παιγνείς και τοκούς;

Κ: Άμα όμως παίρνεις τοκούς τότε δεν είναι αλληλεγγυή, αλλά μπιζνές, κυρία Κριστινά μου.

Ξαφνικά χτυπάει το τηλέφωνο του Σόιμπλε. Είναι η Μέρκελ η οποία του ζητάει να μιλήσει σε ανοιχτή ακρόαση.

Μ: Ποιος είναι αυτός ο ξυπόλητος ο Καραγκιοζόπουλος που ήρθε να μας ταράξει και να χαλάσει την ηρεμία του. Πες του να πάψει αυτή τη στιγμή αλλιώς θα τους πετάξουμε έξω από την ευρωπαϊκή οικογένεια και το ευρώ.

Μπ: Ποιον ίπις ξυπόλητου μαρή; Τ’ ανίψι μ; Άμα σ’ ίχα μπρουστά μ θα σι έλιγα ιγώ.

Μ: Μας χρωστάτε 300 δις ευρώ και μας ήρθες εδώ ξυπόλητος να μας κάνεις κήρυγμα; Να μας δώσετε πίσω τα δανεικά.

Κ: Να πας στις ελβετικές τράπεζες και να πάρεις τα δανεικά που λες. Εκεί βρίσκονται τα περισσότερα. Άλλα από μίζες, άλλα από κλέψιμο και άλλα από υπεραξία.

Μ: Υπεραξία;

Κ: Ναι υπεραξία. Δεν τους διαβάζεις τους συμπατριώτες σου καθόλου; Όσο για το «ξυπόλητος» που λες, τιμή μου και καμάρι μου. Εγώ την υπογραφή μου δεν τη βάζω για να γίνουν περισσότεροι συμπατριώτες μου ξυπόλητοι, νηστικοί, άστεγοι και άνεργοι. Που να χτυπιέσαι κάτω κι εσύ κι ο Σόιμπλε.

Ν: Θα σας πετάξουμε έξω από ΕΕ και ευρώ. Δεν θα έχετε να φάτε.

Χ: Ναι βρε Καραγκιοζάκο μου, πρέπει να συμφωνήσεις.

Κ: Βρε ουστ από κει! Εσύ Χατζατζάρη τα έκανες πάνω σου από το φόβο σου;

Βρε χαϊβάνι. Αυτοί είναι όλοι τους βαμπίρ και πίνουν το αίμα μας. Είναι δυνατόν να διώξουν τους αιμοδότες τους;

Αλλά ως εδώ! Ότι ήπιατε, ήπιατε. Θα φύγουμε από μόνοι μας και από το ευρώ και από την ΕΕ.

Να δούμε τελικά ποιος θα χάσει και ποιος θα κερδίσει. Εμείς πάντως δεν θα βγούμε χαμένοι. Μας φτάνουν και περισσεύουν για να περνάμε όσα παράγουμε αν δεν μας ξεζουμίζετε με τους τόκους.

Μπάι-μπάι Ντάισελμπλουμ. Γεια σας «φίλοι» και «εταίροι» μας.

Μπ: Κι μην τουλμίστι να στίλτι καμιά τρόικα ή δεν ξέρου κι γω ποιον άλλον. Άμα θέλιτι, να ρθίτι το καλουκαίρ να σας φιλέψου κρύου τραχανά μη μυτζήθρα.

 

Ο Καραγκιόζης και ο ΕΝΦΙΑ

Ο Καραγκιόζης και ο ΕΝΦΙΑ

Από τον Χρήστο Επαμ. Κυργιάκη

 

 

 

 

 

Το ξημέρωμα βρίσκει τον Καραγκιόζη και τη φαμελιά του να κοιμούνται στην παράγκα τους λίγο πριν λαλήσει ο κόκορας – το ξυπνητήρι τους – για να ετοιμαστούν για της δοκιμασίες μιας ακόμη μέρας.

Όμως, τα δυνατά χτυπήματα στην πόρτα της παράγκας, πρόλαβαν αυτή τη φορά τον κόκορα.

 

Καρ: Τι είναι αυτό βρε Αγλαΐτσα μου;

Αγλ: Κάποιος χτυπάει δυνατά την πόρτα Καραγκιόζη μου. Σήκω να δεις ποιος είναι. Θα ξυπνήσουν τα παιδιά.

Καρ: Και γιατί χτυπάει την πόρτα ο γρουσούζης; Χάθηκε να χτυπήσει το κουδούνι;

Αγλ: Δεν έχουμε κουδούνι Καραγκιόζη μου; Το ξέχασες;

Καρ: Δεν έχουμε; Και γιατί δεν έχουμε;

Αγλ: Γιατί μας έκοψαν το ρεύμα. Συζήτηση θα ανοίξουμε τώρα; Τρέξε γρήγορα να δεις ποιος είναι.

Καρ: Μια στιγμή, να βάλω τη ρόμπα μου τη μεταξένια και τις δερμάτινες παντούφλες μου και πάω.

 

Ρίχνει πάνω του μια ανοιχτή εφημερίδα και βάζει στα πόδια του δύο άδεια πλαστικά δοχεία από γιαούρτι και πάει να ανοίξει. Εν τω μεταξύ, τα χτυπήματα στην πόρτα όλο και δυναμώνουν.

 

Καρ: Σιγά βρε αθεόφοβε θα μου γκρεμίσετε την πόρτα και είναι και θωρακισμένη. Μια στιγμή να βγάλω το συναγερμό. Το ρημάδι το σύρμα, μπλέχτηκε στο καρφί και με παιδεύει. Α! Εντάξει, τα κατάφερα.

 

Ανοίγει την πόρτα και αντικρίζει τρεις καλοντυμένους κυρίους με κάτι φακέλους στα χέρια να στέκονται βλοσυροί και εκνευρισμένοι μέσα στα μαύρα κοστούμια τους. Βλέποντάς τους ο Καραγκιόζης σαστίζει και είναι σίγουρος πως ονειρεύεται.

 

Καρ: Άι στην ευχή. Όνειρο έβλεπα πάλι. Και της είπα της Αγλαΐας να μη μου δίνει να τρώω μοσχαροκεφαλή το βράδυ. Να μου φτιάχνει κάτι πιο ελαφρύ. Ας πάω να συνεχίσω τον ύπνο μου γιατί όπου να’ ναι θα αρχίσει το τραγούδι εκείνος ο γρουσούζης ο κόκορας.

Κ1: Όχι κύριε Καραγκιοζόπουλε, δεν ονειρεύεστε. Καλημέρα σας.

Καρ: Μώρε, μπράβο όνειρο! Σαν αληθινό είναι!

Κ2: Κύριε Καραγκιοζόπουλε, σας είπαμε δεν είναι όνειρο, είναι πραγματικότητα.

Καρ: (Ωχ! Σα να αγριεύουν τα πράγματα). Και γιατί φωνάζεις έτσι κύριος; Κουφός είσαι; Ρε παιδιά! Έτσι στα μαύρα που είστε ντυμένοι σα νεκροθάφτες μοιάζετε. Φτου-φτου Παναγία μου.

Κ3: Κύριε Καραγκιοζόπουλε, βρισκόμαστε εδώ με εντολή του πρωθυπουργού.

Καρ: Μπα! Και που με ξέρει ο πρωθυπουργός; Ε ρε Καραγκιόζο μεγαλεία.

Κ1: Με εντολή του πρωθυπουργού ήρθαμε να εισπράξουμε τον ΕΝΦΙΑ.

Καρ: Και τι είναι αυτός ο Ένφιας;

Κ2: Φόρος ακινήτων. Πρέπει να πληρώσετε φόρο για το σπίτι σας. Είναι-μια στιγμή να δω-753 ευρώ!

Καρ: Κάτσε, κάτσε. Μια στιγμή! Τι τρομοκρατική ενέργεια ήταν αυτή τώρα; Με τόσα λεφτά αγοράζω το μισό αεροδρόμιο του Ελληνικού!……………

Φόρος ακινήτων είπες; Την πάτησε ο πρωθυπουργός.

Κ3: Γιατί;

Καρ: Η δική μου η καλύβα δεν είναι ακίνητη, αλλά κινητή. Μόλις βρέξει και πλημμυρίσει το ρέμα, τη βρίσκουμε 300 μέτρα πιο πέρα. Μετά περιμένουμε πότε θα φυσήξει αντίθετος άνεμος για να την ξαναφέρει στη θέση της!

Κ1: Είναι το σπίτι σας κύριε και θα πρέπει να πληρώσετε με εντολή πρωθυπουργού.

Καρ: Να πεις στον πρωθυπουργό να πληρώσει αυτός με εντολή δική μου.

Κ2: Κύριε, αν δεν πληρώσετε τώρα αμέσως, θα σας κατασχέσουμε το σπίτι.

Καρ: Τι λες βρε λωποδύτη που θα μου καταχέσετε το σπίτι. Θα σας καταχέσω εγώ νωρίτερα.

Κ3: Εννοεί ότι θα σας πάρουμε το σπίτι κύριε.

Καρ: Και που θα το πάτε;

Κ3: Θα το δώσουμε στους δανειστές.

Καρ: Σε ποιον στον Μπάρμπα-Γιώργο;

Κ1: Όχι κύριε, ποιον Μπάρμπα-Γιώργο; Στην τρόικα θα το δώσουμε.

Καρ: Εγώ μόνο από τον Μπάρμπα-Γιώργο δανείστηκα. Αυτή την κυρία τρόικα δεν την ξέρω.

Κ2: Δεν έχει νόημα η κουβέντα. Πληρώστε μας για να συνεχίσουμε τη δουλειά μας κύριε. Το πρωτογενές πλεόνασμα μας περιμένει.

Καρ: Μάλιστα! Και παίρνετε και τσεκ, αντί για μετρητά;

Κ3: Βεβαίως!

Καρ: Αγλαΐτσαααα! Πιάσε το «καρνέ» των επιταγών σε παρακαλώ να «πληρώσω» τους κυρίους!

 

Η Αγλαΐα που εν τω μεταξύ είχε σηκωθεί, βρισκόταν πίσω από τον Καραγκιόζη και άκουσε όλη τη συζήτηση.

 

Αγλ: Πάω Καραγκιόζη, τρέχω.

 

Η Αγλαΐα επιστρέφει κρατώντας μια τεράστια συρμάτινη μυγοσκοτώστρα. Την αρπάζει ο Καραγκιόζης και την κρατάει στα χέρια.

 

Καρ: Μπράβο Αγλαΐτσα. Λοιπόν, κύριοι νεκροθάφτες. Το καλό που σας θέλω πάρτε δρόμο γιατί θα αρχίζω να «κόβω» επιταγές, με εντολή Καραγκιόζη. Και πείτε στον πρωθυπουργό πως από σήμερα αλλάζω επάγγελμα. Γίνομαι εφοπλιστής, εργοστασιάρχης και καναλάρχης και γλιτώνω μια για πάντα από τους φόρους!

Κ1: Αυτό που κάνετε κύριε είναι παράνομο. Θα τιμωρηθείτε γι΄αυτό.

Καρ: Βρε ουστ από δω νεκροθάφτες. Φόρος για τα σπίτια, φόρος για τα χωράφια, φόρος για το φαΐ, φόρος για το πετρέλαιο. Μέχρι και τον αέρα θα μας φορολογήσετε. Πάρτε δρόμο γιατί έρχεται ο μπάρμπας μου αγριεμένος.

 

Ο Μπάρμπα-Γιώργος πλησιάζει με φούρια τσαντισμένος.

 

Καρ: Που΄σαι μπαρμπούλη μου. Έλα που σε χρειάζομαι.

Μπ: Τι μι θες ουρέ χαντακουμένου;

Καρ: Τους βλέπεις αυτούς τους τρεις;

Μπ: Αχά, τς βλέπου. Τι είνι αυτούνοι;

Καρ: Φοροεισπράκτορες. Ήρθαν να εισπράξουν τον ΕΝΦΙΑ για την καλύβα μου μπαρμπούλη μου και αν δεν πληρώσω λένε πως πρώτα θα την καταχέσουν και μετά θα μου την πάρουν να τη δώσουν σ΄αυτήν την ακατονόμαστη.

Μπ: Για στέκα πιδί μ. Ρε ζαγάρια τα’ κιρατά. Δε σας είπα χτες να ξικουμπιστείτι; Ήρθαν κι σι μένα να τς δώκου φόρου 500 ιυρώ για το βουσκουτόπ.

Καρ: Και τους έδωσες;

Μπ: 5 φάπις.

Κ1: Κύριε Καραγκιοζόπουλε δεν φεύγουμε αν δεν πάρουμε κάτι. Θα πάρουμε αυτό το ποδήλατο (ένα σαραβαλιασμένο ποδήλατο του Κοπρίτη)

 

Ο Κοπρίτης, κρυμμένος τόση ώρα πίσω από την καλύβα ορμάει και δαγκώνει το πόδι του μαυροντυμένου κυρίου. Ακολουθεί πανδεμόνιο.

 

Κο: Άσε κάτω το ποδήλατό μου ρε κλέφτη.

Καρ: Άσε κάτω το κάμπριο βρε νεκροθάφτη.

Μπ: Άσι του πουδήλατου τ’ πιδιού γιατί θα σι ματσιάξου πάλι.

Κ1: Δεν το αφήνω. Πρέπει να αρχίσει η ανάπτυξη.

Μπ: Άμα σι πιάσου απ’ τα χλάρια να δεις πως θα σι αναπτήξου ιγώ.

 

Ακολουθεί γενική «σύρραξη» καθώς στη σκηνή προστέθηκε και η υπόλοιπη οικογένεια του Καραγκιόζη, που είχε ως αποτέλεσμα οι τρεις φοροεισπράκτορες να τρέχουν ακόμα να γλυτώσουν από την οργή τους.

 

Καρ: Ακούς εκεί να θέλουν να μας πάρουν το βιος μας στα καλά καθούμενα.

Μωρέ το πήραν το μάθημά τους. Θα κάνουν πολύ καιρό να ξαναεμφανιστούν. Ευτυχώς που ήρθες στην κατάλληλη ώρα μπαρμπούλη μου.

Μπ: Άντι ρε κατακαημένου. Μη σκιάζισι τίποτα. Του’ δις του ζαγάρ του θκος πως τουν δάγκουσι στου κότς; Ούτι ου Γκέκας μ’ δε δαγκών έτς.

Καρ: Άντε παιδιά, ετοιμαστείτε. Πρέπει να ειδοποιήσουμε και τους άλλους στο χωριό, μην τους βρουν οι φοροεισπράκτορες απροετοίμαστους.

Κο: Πατέρα, εγώ δεν πάω πουθενά αν δεν φάω πρωινό.

Καρ: Χα, χα. Ωραίο ήταν αυτό! Να σου ετοιμάσει η μάνα σου αυγά με μπέικον και χυμό πορτοκάλι με ένα κομμάτι ψωμί;

Κο: Αφού το ξέρεις πως δεν έχουμε ψωμί.

Καρ: Εντάξει, θα σου δώσουμε παντεσπάνι που σου αρέσει! Άντε, αφήστε τα λόγια γιατί μας περιμένει πολύ δουλειά για να γλιτώσουμε από τους νεκροθάφτες μας.

Γεια σας, γεια σας. Θα τα πούμε σύντομα!