Monthly Archives: Μαρτίου 2014
Νέα γνωμοδότηση της Νομικής Συμβούλου της ΔΟΕ για την εγκύκλιο του υπουργείου παιδείας περί της αυτοαξιολόγησης
Το Τέρας είναι πάντα εδώ και με περιμένει να του μοιάσω
Το Τέρας είναι πάντα εδώ και με περιμένει να του μοιάσω
Απ΄τον Χρήστο Επαμ. Κυργιάκη
Εκείνο το πρωινό, σαν κοιτάχτηκα στον καθρέφτη, είδα πόσο πιο όμορφος ήμουν από το Τέρας που είχα δει σε φωτογραφία το προηγούμενο βράδυ.
Εκείνο, λες και είχε συγκεντρώσει όλη την ασχήμια και την αγριάδα του κόσμου, ήταν τόσο αποκρουστικό που δεν μπορούσα να κρατήσω πάνω του τη ματιά μου, ούτε για ένα δευτερόλεπτο.
Πόσο τυχερός ήμουν που δεν του έμοιαζα σε τίποτα!
Πάντα ήμουν οπαδός της αξιοκρατίας και σιχαινόμουν όλους εκείνους που έβρισκαν τις «άκρες», τους κατάλληλους ανθρώπους στην κατάλληλη θέση για να καταφέρνουν τους σκοπούς και τις επιδιώξεις τους χωρίς να το αξίζουν.
Όμως, μια φορά, χρειάστηκε, όχι για μένα, αλλά για την κόρη μου τη μεγάλη να ζητήσω κι εγώ μια χάρη από κάποιον που ήταν «στα πράγματα». Δύο πτυχία και τρεις ξένες γλώσσες είχε αλλά δουλειά δεν έβρισκε. Το πήρα, λοιπόν, απόφαση και πήγα στο βουλευτή της περιοχής μου. Σκέφτηκα πως δεν είναι δα και κανένα έγκλημα. Δουλειά για την κόρη μου θα ζητούσα που την άξιζε με τόσα προσόντα. Δεν θα αδικούσα κανέναν.
Ο βουλευτής το κατανόησε. Να περιμένω λίγο, μου είπε, και κάτι θα έκανε, μετά τις εκλογές, αν κατάφερνε και πάλι να εκλεγεί. Ήταν ειλικρινής απέναντί μου. Δεν μου έταξε λαγούς με πετραχήλια. Δουλειά για λίγους μήνες μου είπε, όχι πολλά και μόνιμα πράγματα.
Ξανακοίταξα τον καθρέφτη και μου ήρθε πάλι στο μυαλό το Τέρας.
Ευτυχώς που ήμουν πολύ πιο όμορφος από εκείνο.
Αλλά και την υποκρισία ποτέ δεν την άντεξα.
Τις προάλλες, μετά τη σχολική παρέλαση για την εθνική μας επέτειο, στον πεζόδρομο της πόλης, παρέλασαν όλοι σχεδόν οι υποψήφιοι δήμαρχοι. Οι περισσότεροι από αυτούς ασχολούνται χρόνια με τα του δήμου. Αρκετοί από αυτούς βρίσκονται σε διάφορα πόστα. Άλλος σε διοικητικό συμβούλιο νοσοκομείου, άλλος είναι διευθύνων σύμβουλος σε δημόσιο οργανισμό καθώς, είχαν φροντίσει να πιάσουν άκρες σε κομματικούς κυβερνητικούς μηχανισμούς. Κανέναν από δαύτους δεν είναι άμοιρος ευθυνών για την κατάσταση της χώρας και των πολιτών.
Ντυμένοι με τα φανταχτερά τους κοστούμια και έχοντας καρφώσει το μόνιμο χαμόγελο στο πρόσωπό τους για να φαίνεται η πρόσφατη λεύκανση των δοντιών τους, κουνούσαν δεξιά κι αριστερά το κεφάλι τους όπως οι κορδωμένες χήνες και έδειχναν τα λευκά τους δόντια υπενθυμίζοντας την πρόθεσή τους να συνεχίζουν να τρώνε με χίλιες μασέλες.
Τι να έκανα κι εγώ; Έτρεξα να τους σφίξω το χέρι και να τους ευχηθώ «Καλή Επιτυχία». Σκέφτηκα πως μια ευχή σε κάποιον δεν είναι κακό και σου δίνει και το δικαίωμα να του ζητήσεις κάτι αν χρειαστεί.
Απεχθάνομαι επίσης την ξενοφοβία, μισώ το ψέμα και το άδικο, πιστεύω πως όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι, γεμάτοι με ταλέντα, αγαπώ την αλήθεια και το δίκιο.
Έτσι πορευόμουν όλα αυτά τα χρόνια.
Σήμερα κοιτάχτηκα πάλι στον καθρέφτη και ξαφνιάστηκα. Η όψη μου είχε γίνει ίδια με την όψη του Τέρατος. Την όψη εκείνη που μου προκαλούσε φόβο και αηδία.
Συνειδητοποίησα ότι τελικά, η μορφή του δεν είναι και τόσο αποκρουστική. Αν μάλιστα τη συνηθίσεις μπορείς να βρεις πάνω της και στοιχεία καλά, γιατί όχι, ακόμη και όμορφα.
Βγαίνοντας από το σπίτι είδα τις ανθισμένες νεραντζιές αλλά δεν οσμίστηκα τη μυρωδιά τους, ούτε μου προξένησε εντύπωση η ομορφιά τους.
Κατάλαβα πως απλώς ανέπνεα.
Εδώ και καιρό, μόνο ανέπνεα. Είχα σταματήσει να ζω…
Δείτε στις ΣαΤυΡόΠρΟκΕς τα μέλη της μελλοντικής κυβέρνησης-ΣαΤυΡόΠρΟκΕς Νο 62
Δείτε στις ΣαΤυΡόΠρΟκΕς τα μέλη της μελλοντικής κυβέρνησης
Από τον σΑτΥρΟπΡόΚο
– Εξασφαλίσαμε κατ’ αποκλειστικότητα τα ονόματα των περισσότερων μελών του υπουργικού συμβουλίου όταν, με το καλό, γίνουν εκλογές και κληθεί ο ΣυΡιζΑ να κυβερνήσει χωρίς να έχει αυτοδυναμία.
– Πρωθυπουργός ο Γιωργάκης. Ξέρει από αεροπλάνα δεν θα δυσκολευτεί αν χρειαστεί να μπει και σε ελικόπτερο.
– Υπουργός πράξης και αλμάτων ο κύριος Τατσόπουλος. Είναι άνθρωπος της πράξης και των αλμάτων. Το ξέρει η μισή Αθήνα άλλωστε.
– Υπουργός εξωτερικών ο κύριος Τσίπρας. Έχει αποδείξει ότι κατέχει τέλεια τις ξένες γλώσσες και άμα σκάσει καμιά «βόμβα» θα βρίσκεται ασφαλής εκτός συνόρων.
– Υπουργός καταπολέμησης του ρουσφετιού ο κύριος Σαμαράς. Το πέρασμά του από το υπουργείο πολιτισμού, όπου έδωσε αμέτρητες μάχες για να καταπολεμήσει το ρουσφέτι, τον καθιστά ιδανικό για τη θέση αυτή.
– Υπουργός δημόσιας τάξης ο κύριος Σημίτης. Η ενασχόληση σε νεαρή ηλικία με στρακαστρούκες τον καθιστά ιδανικό στην καταπολέμηση της τρομοκρατίας. Τρέμετε τραπεζίτες!
– Υπουργός εργασίας η κυρία Παπαρήγα. Για να γίνει επιτέλους νόμος το δίκιο του εργάτη.
– Υπουργός εσωτερικών και εσωτερικής αντιπολίτευσης ο κύριος Λαφαζάνης. Δεν μπορεί από μια τέτοια κυβέρνηση να λείπει η εωτερική αντιπολίτευση.
– Υπουργός περιβάλλοντος η κυρία Μπιρμπίλη. Μετά χαράς θα άφηνε τη βαρετή θέση που απέκτησε στον ΟΟΣΑ για να συνεχίσει το έργο που είχε αφήσει στη μέση στον τομέα του περιβάλλοντος.
– Υπουργός αλιείας και αλιευμάτων η κυρία Δαμανάκη. Κατέχει το αντικείμενο και σίγουρα μπορεί να προσφέρει και από αυτό το πόστο. Αξία διαχρονική.
– Υπουργός περισυλλογής ο κύριος Ανδρουλάκης. Είναι ο άνθρωπος που σκέφτεται πολύ, μιλάει που και που αλλά ψηφίζει πάντα σωστά.
– Υπουργός υπεύθυνης στάσης και υπευθυνότητας γενικώς ο κύριος Κουβέλης. Αν η κυβέρνηση θέλει να είναι υπεύθυνη δεν μπορεί να λείπει από αυτή ο Θείος Φώτης.
– Υπουργός εσωτερικών και εξωτερικών, νομιμότητας και ηθικής ο κύριος Βουλγαράκης. Χωρίς σχόλια.
– Υπουργός υγιεινής διατροφής ο κύριος Καραμανλής. Το δικαιούται αξιωματικά.
– Υπουργός παιδείας, φυσικά, η κυρία Διαμαντοπούλου. Άφησε μερικά σχολεία ανοιχτά και θέλει να κλείσει τους λογαριασμούς της.
– Υπουργός υγείας, φυσικά, ο κύριος Λοβέρδος. Άφησε μερικά νοσοκομεία ανοιχτά και θέλει να κλείσει τους λογαριασμούς του.
– Υπουργός τύπου ο κύριος Ρουσόπουλος. Πρώην δημοσιογράφος, υπουργός τύπου και νυν καθηγητής σε ξένο πανεπιστήμιο είναι ο πλέον κατάλληλος για το υπουργείο. Είναι και ευσεβής.
– Υπουργός καταπολέμησης του καπνίσματος η κυρία Κανέλλη. Δεν χρειάζονται διευκρινήσεις.
– Υπουργός επικοινωνίας κυβέρνησης και λαού ο κύριος Παπαδημούλης. Έχει αποδείξει ότι είναι ικανός να παρουσιάζεται σε 4 τηλεοπτικά κανάλια ταυτόχρονα.
– Υπουργός γεωργίας η κυρία Καραβασίλη. Λόγω καταγωγής γνωρίζει πολύ καλά τις νέες καλλιέργειες και ειδικά την καλλιέργεια της νερατζιάς.
– Υπουργός ενόπλων δυνάμεων ο κύριος Τσοχατζόπουλος. Μπορεί και ξεχωρίζει το σκάρτο υποβρύχιο.
– Υπουργός οικονομικών ή ο κύριος Βενιζέλος ή ο κύριος Παπακωνσταντίνου ή ο κύριος Στουρνάρας. Η επιλογή είναι δύσκολη γιατί και οι τρεις έχουν προσφέρει τα πάντα, στην κυριολεξία. Το πού τα πρόσφεραν το ξέρουν όλες οι τράπεζες.
– Υπουργός μακροζωίας…ξέρετε ποιος.
– Υπουργός συντονισμού της κυβέρνησης…το πνεύμα του Ανδρέα Παπανδρέου.
Απορούν οι τελωνειακοί στην Αμερική βλέποντας την ταυτότητα του κυρίου Γιώργου Παπανδρέου που έχει ως καθηγητής στο Χάρβαρντ.
Απορεί και ο ίδιος που απορούν. Καλά, αυτοί έχουν λόγο να απορούν, ο κύριος Παπανδρέου γιατί απορεί;
Θέλω και μπορώ να γίνω γιατρός αλλά τελικά πρέπει να μου αρέσει να βιδώνω βίδες. Το λέει και η διαφήμιση!
Θέλω και μπορώ να γίνω γιατρός αλλά τελικά πρέπει να
μου αρέσει να βιδώνω βίδες. Το λέει και η διαφήμιση!
Από το Χρήστο Επαμ. Κυργιάκη
Αυτό δεν είναι πολιτική ζωή, δεν είναι πολιτική σκηνή, δεν είναι πολιτική αντιπαράθεση. Είναι το ξεβράκωμα ενός πολιτικού συστήματος που όχι μόνο δεν φορούσε ποτέ του ρούχα αλλά δεν μπήκε στον κόπο να φορέσει και ποτέ του βρακί. Και να πεις ότι κυκλοφορούσαν ξεβράκωτοι, από άποψη, να τους σεβαστείς. Ετούτοι εδώ κυκλοφορούν υποστηρίζοντας πως φοράνε τα καλά τους κοστούμια και τις ολομέταξες γραβάτες αλλά στην πραγματικότητα περιφέρονται ολοτσίτσιδοι προσπαθώντας να μας πείσουν για το αντίθετο.
Από πού να ξεκινήσει κανείς;
Από τον πρωθυπουργό που πανηγυρίζει για το πρωτογενές πλεόνασμα όταν το δημόσιο χρωστάει στους πολίτες 6,5 δις ευρώ και για να προκύψει το πλεόνασμα αυτό, το οποίο είναι και υπό αμφισβήτηση, ξεχαρβαλώθηκε η υγεία, απολύθηκε κόσμος και η φορολόγηση έφτασε στο κόκκινο;
Από το πολιτικό κατεστημένο που κυβερνάει για 40 χρόνια;
Το καινούργιο ασφαλώς θα το μάθατε! Στους υπαλλήλους, λέει, της Βουλής, θα χορηγείται εφάπαξ 63 μισθών, που μεταφράζεται σε ένα ποσό που κυμαίνεται από 83.000 ευρώ μέχρι 152.000 ευρώ, τη στιγμή που για τους άλλους δημόσιους υπαλλήλους υπάρχει η «οροφή» των 40.000 ευρώ στα εφάπαξ που θα πάρουν.
Βέβαια, όταν μιλάμε για υπαλλήλους της Βουλής μιλάμε για τα παιδιά, τους συγγενείς και τους κολλητούς όλων αυτών που πέρασαν, ως Βολευτές από τη Βουλή και τη μετέτρεψαν από «Ναό της Δημοκρατίας» σε «Ναό της Συγγενοκρατίας».
Από τον υπουργό παιδείας που σκορπάει εκατομμύρια για αξιολογητές και προγράμματα όπως το COMENIUS, το ERASMUS, το LEONARDODAVINCI τη στιγμή που η δημόσια εκπαίδευση διαλύεται; Πόσοι εκπαιδευτικοί θα μπορούσαν να προσληφθούν με τα χρήματα αυτά και πόσοι θα γλύτωναν τη διαθεσιμότητα και τις απολύσεις;
Πόσο στοίχισε η διαφημιστική καμπάνια για το «πρόγραμμα δια βίου μάθησης», σύμφωνα με το οποίο θα μπορεί, δήθεν, ο καθένας να σπουδάζει και να κάνει το επάγγελμα που του αρέσει;
Αλήθεια κύριε Αρβανιτόπουλε, πιστεύετε ότι το παιδί των ανέργων θα μπορεί να σπουδάσει και να κάνει το επάγγελμα που του αρέσει;
Είναι σε θέση να καταβάλλει τη μέγιστη προσπάθεια, όπως εσείς ο ίδιος αναφέρατε, που απαιτεί το «Νέο Λύκειο»;
Γιατί, κύριε Αρβανιτόπουλε δεν κάνετε το σχολικό βιβλίο τη μοναδική «τράπεζα θεμάτων» για όλες τις τάξεις λυκείου; Επειδή θίγονται οι μεγαλοφροντιστές; Δεν σας ανησυχεί το ότι έπσευσαν πολύ γρήγορα να σας χειροκροτήσουν για τη θέσπιση του «Νέου Λυκείου»; Χρυσές δουλειές θα κάνουν υπουργέ μου και όποιος γονιός έχει, το παιδί του θα προχωράει για να σπουδάσει αυτό που θέλει. Όποιος δεν έχει, το παιδί του θα αναγκάζεται να κάνει αυτό που του επιτρέπει το «σύστημά» σας.
Ξέρετε κάτι; Δεν είναι μόνο τα παιδιά που τους αρέσει να βιδώνουν βίδες αλλά οι γονείς του τον πιέζουν να γίνει γιατρός, όπως, πολύ πονηρά, αναφέρετε στη σχετική διαφήμιση. Υπάρχουν και παιδιά που τους αρέσει η Ιατρική και έχουν και τα προσόντα να το κάνουν, αλλά δεν θα μπορέσουν ποτέ γιατί οι γονείς του δεν θα μπορέσουν να ανταποκριθούν, οικονομικά, στον οικονομικό αγώνα δρόμου που θεσπίσατε με το «νέο λύκειο». Αλλά και αν καταφέρει να τερματίσει στον αγώνα δρόμου, δεν θα μπορέσει να πάει να σπουδάσει μακριά από το σπίτι του γιατί φροντίσατε, εσείς και οι προηγούμενες κυβερνήσεις να εξαθλιώσετε τους γονείς του και να τους στραγγίξετε οικονομικά. Οπότε, τι του μένει υπουργέ μου; Να αρχίσει σιγά-σιγά να του αρέσει να βιδώνει βίδες αντί να σκέφτεται την Ιατρική.
Προφανώς, η διαφημιστική καμπάνια, σε τέτοια παιδιά απευθύνεται γιατί τα υπόλοιπα που θα έχουν την οικονομική δυνατότητα, το ξέρετε πολύ καλύτερα από μένα, θα σπουδάσουν τελικά αυτό που θέλουν και θα κάνουν και το επάγγελμα που τους αρέσει. Το πορτοφόλι να είναι καλά. Στην οικονομική ζούγκλα που ζούμε, όλα αγοράζονται με τη βοήθεια της ιδιωτικής εκπαίδευσης είτε εντός είτε και εκτός Ελλάδας. Και πτυχία και μεταπτυχιακά και διδακτορικά. Ή μήπως όχι;
Καλό θα είναι υπουργέ μου, κάπου μέσα στο διαφημιστικό μήνυμα να μπει μια διευκρίνιση:
«Απευθύνεται σε παιδιά ενός κατώτερου Θεού, όχι αυτόν τον ανώτερο του Χρήματος»
Κάποιοι Σ(φ)ύριζαν αδιάφορα-ΣαΤυΡόΠρΟκΕς Νο 61
Κάποιοι Σ(φ)ύριζαν αδιάφορα
Από τον σΑτΥρΟπΡόΚο
– Επιτέλους, πρώτο κόμμα (από το τέλος) το ΠαΣοΚ στις δημοσκοπήσεις. Το μυρίστηκε ο Αντρέας Λο (τι λαγωνικό!) και εμφανίστηκε στην εκπομπή του Πέτρου Κω.
– Χτίζει το προφίλ του εν όψει διεκδίκησης της αρχηγίας. Μόνο το κόμμα τού λείπει. Θέλει να δείξει στον κόσμο το ανθρώπινο πρόσωπό του. Ότι είναι παντρεμένος, έχει οικογένεια και τα σχετικά.
– Πιστεύει πως ο κόσμος θα τσιμπήσει και θα ξεχάσει, λες και όταν ήταν υπουργός και κατέστρεψε την υγεία δεν ήταν παντρεμένος! Πάλι παντρεμένος ήταν και με την ίδια όμορφη γυναίκα. Ξεχνιούνται αυτά;
– Η «Ολυμπιακή» μπορεί να έκλεισε και να ξεχάστηκε. Αυτά όμως δεν ξεχνιούνται.
– «Πήραμε τη δόση!». Μου αρέσει το πρώτο πληθυντικό που χρησιμοποιείται τελευταία. «Εμείς οι τραπεζίτες», θα μπορούσαμε να συμπληρώσουμε.
– «Πετρέλαιο στη γειτονιά- πετρέλαιο στη γειτονιά», φώναζε σήμερα το πρωί ο γείτονας που βγάζει το σκύλο του εκείνη την ώρα για καθαρό αέρα. «Ακόμα δεν πήραμε τη δόση και άρχισε η ανάπτυξη!»
– Ένα βυτιοφόρο είχε κλείσει το δρόμο λόγω βλάβης και νόμισε ο θλιμμένος ο γείτονας ότι κάποιος στη γειτονιά είχε καλέσει το βυτιοφόρο για να βάλει πετρέλαιο στο σπίτι του.
– «Οι άνεργοι δεν έχουν την κατάλληλη ψυχολογία για να βγουν στους δρόμους», απάντησε στέλεχος του ΣυΡιζΑ στην απορία μου: «Γιατί απουσιάζουν οι άνεργοι από τις κινητοποιήσεις;» Δεκτό και σεβαστό!
– Όμως, αν οι άνεργοι δεν κινητοποιούνται, οι εργαζόμενοι επίσης από φόβο μη χάσουμε τη δουλειά μας, τότε, ας κάτσουμε όλοι να κλωσήσουμε το αυγό (του φιδιού).
– Έκτακτη ανακοίνωση εξέδωσε το υπουργείο της υγείας προς τους ασφαλισμένους του ΕΟΠΥΥ: «Οι ασφαλισμένοι του ΕΟΠΥΥ απαγορεύεται να αρρωστήσουν. Όσοι το τολμήσουν απαγορεύεται να πάρουν φάρμακα».
– «Εξαιρούνται όσοι έχουν χρήματα για να τα αγοράσουν. Αυτό όμως θα θεωρηθεί τεκμήριο διαβίωσης και καλούνται να περάσουν από την εφορία για τα περαιτέρω».
– Αυξήσεις αναμένεται να ανακοινώσει το υπουργείο της παιδείας, σε ωράριο και χρόνια συνταξιοδότησης.
– Αν το μισθό των 450 ευρώ τον μειώνεις κάθε χρόνο κατά 10%, ο μισθωτός και δεν πάψει ποτέ να έχει μισθό και πάντα θα περισσεύει κάτι για να κόψει ο εκάστοτε υπουργός των οικονομικών.
– Γνωρίζει καλά Μαθηματικά ο Στουρνάρας. Με την Ιστορία, μάλλον, έχει ένα πρόβλημα.
– Και με το αφορολόγητο των παιδιών επίσης. Έτσι λέει. Εγώ νομίζω ότι, όχι μόνο πρέπει να καταργηθούν οι φοροαπαλλαγές για τα παιδιά αλλά πρέπει να θεσπιστεί και επιπλέον φόρος για όσους έχουν παιδιά.
– Από τη στιγμή που τα παιδιά για την κυβέρνηση θεωρούνται ως απλά «τεμάχια», οι γονείς, ως κάτοχοι των «τεμαχίων» αυτών, πρέπει να φορολογηθούν.
– Η Άνγκελα, η Κριστίν και η Ασημίνα, ένιωσαν μεγάλη ικανοποίηση μετά την τελευταία απόφαση του Γιούρογκρουπ σε συνδυασμό με την ψήφιση του Μνημονίου 3.
– Οι δύο πρώτες γιατί εξασφάλισαν για πολλά χρόνια την οικονομική αφαίμαξη των οικονομικά ασθενέστερων και τη μετάγγιση πλούτου προς τις «φλέβες» των οικονομικά ισχυρών.
– Η τρίτη, γιατί δικαιώθηκε η πολιτική του Αντώνη.(;) Μα καλά, ο Αντώνης δεν είχε πει, προεκλογικά, ότι δεν θα κόψει κι άλλο μισθούς και συντάξεις;
– Τώρα λέει, ότι θα είναι τα τελευταία μέτρα που παίρνει. Εννοεί για το 2012, ή ότι σύντομα θα πέσει η τρικολόρε κυβέρνησή του;
– Με το μνημόνιο 3, η ανεργία θα ξεπεράσει το 40%, προβλέπουν διάφοροι. Μπορεί η Ασημίνα να θεωρεί τις προβλέψεις ανόητες. Εκτός αν τις θεωρεί, επίτευγμα της κυβέρνησης όπως θεωρεί και το μνημόνιο 3.
– Πάντως, ο Ανδρέας Λο, στην εποχή του Μνημονίου 1, προέβλεψε ότι η ανεργία θα ξεπεράσει σύντομα το 25% και δικαιώθηκε. Άλλωστε, έκανε ότι περνούσε από την υπογραφή του για να το πετύχει.
– Δεν ξέρω για τους άλλους αλλά, ο Ανδρέας Παπανδρέου, εκεί ψηλά που βρίσκεται, πρέπει να νιώθει περήφανος για τους διαδόχους του. Ποιους διαδόχους; Ξέρουν αυτοί κι ας σ(φ)υρίζουν αδιάφορα!
Πριν από δύο χρόνια, φίλος καταστηματάρχης υποστήριζε ότι καλώς έκαναν και έκοψαν τα δώρα από τους δημοσίους υπαλλήλους. Μετά από δύο χρόνια ομολογεί ότι ο Αη-Βασίλης μάλλον είναι…δημόσιος υπάλληλος.
ΣαΤυΡόΠρΟκΕς προφητικές- Νο 60
ΣαΤυΡόΠρΟκΕς προφητικές
Από τον σΑτΥρΟπΡόΚο
– «Αρχηγέ γιατί θέλεις να βάψω φούξια το ξενοδοχείο;»
– «Γιατί έγραψαν στο ¨Έθνος¨ ότι είναι ροζ»
– «Κατάλαβα. Έτσι θα τους μπερδέψουμε, ε;»
– «…….»
– «Καλά, θα εγέρθητω αμέσως και θα ξεκινήσω»
– Εδώ και 4 μέρες έχουμε πτωχεύσει και επισήμως. Τα αποθέματα της χώρας, κατά τον κύριο Αντώνη τελείωσαν στις 16 Νοεμβρίου. Τι δηλαδή; Ψέματα έλεγε;
– Ποιον Φουχτέλωσε ο Αγαπητός και τον συνέλαβαν; Δεν ήταν σύλληψη αλλά παράδοση σε μαθητές στα πλαίσια της βιωματικής μάθησης βγήκε να επισημάνει ο υπουργός περί της παιδείας.
– Ο μικρός Φουχτελάκης έκανε παράπονα στη μαμά Μερκελίνα γιατί ένα παλιόπαιδο, κάποιος Μισητός, του πρόσφερε μόνο ύδωρ, χωρίς γη.
– Η μαμά Μερκελίνα, τηλεφώνησε στους παιδονόμους, και εκείνοι μπαγλάρωσαν το παλιόπαιδο τον Μισητό.
– Έχει δίκιο Ο Μπάμ(α)! Άμα σε βομβαρδίζουν με ρουκέτες (και λέγεσαι Ισραήλ), έχεις δικαίωμα να ανταποδώσεις.
– Άμα λέγεσαι Παλαιστίνη, Γιουγκοσλαβία, Ιράκ, Κύπρος κλπ έχεις υποχρέωση να κάτσεις να ψοφήσεις.
– Άλλωστε, οι ζωές των αθώων παιδιών, σε όποια πλευρά κι αν ανήκουν, πρέπει να θυσιαστούν, κυριολεκτικά, για την τιμή των όπλων.
– Ακριβό προϊόν που καταναλώνεται μόνο σκοτώνοντας αθώες παιδικές ζωές και όχι μόνο. Δόξα το κέρδος, υπάρχει και Θεός.
– Ένας πόλεμος για κάθε πρόεδρο. Εδώ τα καλά όπλα, οι αποτελεσματικοί πύραυλοι. Αγοράστε φίλοι μου και βάλτε τα μυρμήγκια να σκοτώνονται.
– Ο Γιωργάκης κατέθεσε στεφάνι στο Πολυτεχνείο πετώντας το με ειδικό αερόστατο που προσγειώθηκε πάνω στο μαρμάρινο κεφάλι. Ήταν σε πτήση. Πάντα στο δικό του αέρινο κόσμο αυτό το παιδί.
– Επιχείρηση «Ξένιος Δίας», για τους εκπροσώπους της Τρόικας ετοιμάζει η ηγεσία του υπουργείου δημόσιας τάξης.
– Μετά τους Πακιστανούς, θεωρούνται η Νο 2 αιτία της ανεργίας, της φτώχιας και της εξαθλίωσης του λαού μας.
– Οι συγγραφείς, πληρώνονται (αν πληρώνονται) και για τα κείμενα που γράφουν και για την υπογραφή που βάζουν από κάτω. Οι υπουργοί μας, πληρώνονται (και πολύ καλά), μόνο για την υπογραφή τους.
– Τα κείμενα τούς τα γράφουν άλλοι. Κάποιοι από αυτούς, ούτε που τα διαβάζουν, όπως έχουν εξομολογηθεί δημόσια. Ρούπα, ρούπα-πα, ρούπα, ρούπα, ρούπα-πα.
– Τι γίνεται με το σχολείο στις φυλακές ανηλίκων του Αυλώνα; Από σχετική επιστολή που έλαβε η στήλη, το σχολείο:
– Μαθητές έχει. Διευθυντή έχει, υποδιευθυντή έχει. Καθηγητές, όμως έχει; Μπαίνει ο Δεκέμβριος!
– Ο ΟΠΑΔ, ο οποίος έχει υπαχθεί στον ΕΟΠΥΥ, στερείται εργοδοτικών εισφορών καθώς «εργοδότης» είναι η Τρόικα.
– Αποτέλεσμα; Οι οφειλές προς τους ασφαλισμένους έχουν σταματήσει στον Απρίλιο του 2011. Οι εισφορές των ασφαλισμένων όμως προς τον ΕΟΠΥΥ, δεν σταμάτησαν ποτέ! Ευ-ρι-πίδη τους, πίδη-πίδη-πίδη τους.
– Στο εξής, όλες οι οφειλές των πολιτών θα περάσουν, άλα Σουηδία, στην εφορία. Στη φορολογική ενημερότητα θα αναγράφεται ακόμη και αν χρωστάς ή όχι τη δόση του πλυντηρίου πιάτων που αγόρασες.
– Υποτίθεται το αγόρασες στη γυναίκα σου για να μην κουράζεται, αλλά δεν σε πιστεύει κανείς.
– Καινούρια σειρά βγαίνει σύντομα στις οθόνες της τηλεόρασης. Αμερικανικής παραγωγής με Τούρκους πρωταγωνιστές που έχει τίτλο: «Τσυπριακός αναστεναγμός στην ΑΟΖ». Χάλια μαύρα!
– Σε 200 χρόνια που θα συναντηθούν στα ουράνια, ο Αντρέας, ο Κωνσταντίνος ο εθνάρχης, ο Κώστας, ο άλλος Κώστας, ο Γιωργάκης και ο Αντωνάκης , ποιος θα λείπει από την παρέα;
– Η στήλη έπιασε τα 60! Στα 67 δικαιούται σύνταξη;
Πολλά ονόματα έχει αυτή η λίστα Λαγκάρντ. Πήραν φωτιά τα υπουργικά τηλέφωνα. Όλοι θέλουν μια διευκόλυνση. Όχι για να πληρώσουν αλλά για να μην πληρώσουν.
Υπουργέ μας, αν ξεμείνεις από κ%λόχαρτο υπάρχουν και οι κ%λοφυλάδες
Υπουργέ μας, αν ξεμείνεις από κ%λόχαρτο
υπάρχουν και οι κ%λοφυλάδες
Από τον σΑτΥρΟπΡόΚο
– Πανελλήνια συγκίνηση προκάλεσε ο Άδωνις δηλώνοντας «Χάρη στον Σαμαρά έχουμε κ%λόχαρτο στο σπίτι», αποκαλύπτοντας έτσι την άσχημη οικονομική κατάσταση στην οποία βρίσκεται.
– Ποιος δεν δάκρυσε σκεπτόμενος ότι αυτό το παιδί, άφησε τη σίγουρη και κερδοφόρα δουλειά του τηλεβιβλιοπώλη για να αφιερωθεί ως βουλευτής και ως υπουργός στην προσπάθεια για να σωθεί τούτη η έρμη χώρα.
– Θυσιάστηκε για να βελτιώσει τη δημόσια υγεία. Τέτοια δημόσια υγεία, απλά δεν υπάρχει. Θυσιάστηκε για να κάνει άψογα νοσοκομεία. Τέτοια νοσοκομεία, απλά δεν υπάρχουν.
– Όλοι οι Έλληνες με μια φωνή του στέλνουν το μήνυμα. Γλυκέ μας υπουργέ, αν ξεμείνεις από κ%λόχαρτο, μη λυπάσαι και μην το βάζεις κάτω. Μη ζορίζεσαι, υπάρχουν και οι κ%λοφυλάδες. Γέμισε ο τόπος.
– Το ένα μετά το άλλο ιδρύονται τον τελευταίο καιρό καινούριοι πολιτικοί σχηματισμοί. Κόμματα και κομματίδια ξεφυτρώνουν παντού προκαλώντας ανάσταση νεκρών (πολιτικά).
– Δίπλα στο «ποτάμι» δημιουργήθηκε το «φράγμα» από πρωτοπόρους ηθοποιούς, τραγουδιστές και, γενικότερα, ανθρώπους της σόου μπιζ. Ηγείται ο Λιάκος Ψιψινάκης.
– Δίπλα στην «ελιά» δημιουργήθηκε ο «δάκος» από πρωτοπόρους μιζαρπάχτρες της οικονομικής, κοινωνικής και πολιτικής ζωής. Ηγείται ένας σωφρονιστικός υπάλληλος, λόγω εγκλεισμού των υποψηφίων.
– Επειδή έμαθαν ότι πη…κομματικοποιούμαστε, πλάκωσε και ο κοκός με το κόμμα «γλυξός βασιλικός». Ηγείται ο κοκός με το κοκάκι και θα έχει ως έμβλημά του έναν σγουρό βασιλικό με μια μαντζουράνα.
– Ο Λοβέρδος θύμωσε που τον περιφρόνησε η ΔημΑρ, η μεγάλη κυρία της σοσιαλδεξιοδημοκρατίας και αποφάσισε να ιδρύσει νέο κόμμα με το όνομα Αμετανόητος ΜΝΗμονιακός. Βέβαια! Το έχει και καμάρι ο αθεόφοβος.
– Αχ! Είπα Λοβέρδος και θυμήθηκα την Άννα! Την Αννούλα την Ευρωπαία. Και ήταν και ένιωθε Ευρωπαία. Μου λείπει, πιστεύω σε όλους μας, εκείνη η αύρα που εξέπεμπε. Τι Λοζάνη, τι Κοζάνη, ο αέρας δεν κρύβεται.
– Εκεί στο υπουργείο της παιδείας κάποιος εγκέφαλος πρέπει να Λάσκαρε. Πώς γίνεται η συμμετοχή στην αυτοαξιολόγηση από τη μια να πλασάρεται ως υποχρεωτική και από την άλλη να δίνει μόρια σε όσους συμμετέχουν σ’ αυτή;
– Αν ήταν υποχρεωτική η αυτοαξιολόγηση θα συμμετείχαν όλοι οπότε θα έπαιρναν όλοι τα σχετικά μόρια, άρα δεν θα είχε νόημα η μοριοδότηση. Αλλά και η μοριοδότηση των πληρωμένων μεταπτυχιακών και σεμιναρίων τι είναι;
– Εκτός των άλλων, λοιπόν, η διαδικασία και εφαρμογή της αξιολόγησης είναι άκρως εκβιαστική και ταξική, σε ένα χώρο, όπως αυτός της παιδείας, που χωρίς ελευθερία αργά ή γρήγορα θα μαραζώσει.
– Τελικά αυτό που λένε ότι «ο Θόδωρος τα’ χει 400», δεν ισχύει για την περίπτωση του «δικού μας» Θόδωρο. Ποιος , λέει, θα μάθαινε ότι ίδρυσε κόμμα ο Θόδωρος και δεν θα σκεφτόταν να το ψηφίσει; Έλα ντε;
– Καλά, για τόσο μ@λ&κες μας περνάει; Αν δεν συμβαίνει αυτό τότε θεωρεί τον εαυτό του μεγάλο μ…αέστρο της πολιτικής ζωής. Εκτός αν δεν χόρτασε μ’ αυτά που έφαγε, όπως είπε, μαζί με τους άλλους.
Ο λύκος, η γιαγιά , η κοκκινοσκουφίτσα και ο …Πινόκιο. Ένα παραμυθένιο παραμύθι
Ο λύκος, η γιαγιά , η κοκκινοσκουφίτσα και ο …Πινόκιο. Ένα παραμυθένιο παραμύθι
Από τον Χρήστο Επαμ. Κυργιάκη
Ενώ το έλκηθρο του Αη Βασίλη πετούσε κάτω από ένα γκρίζο σύννεφο έπεσε πάνω του ο λύκος καθώς το αλεξίπτωτο που χρησιμοποιούσε τρύπησε από τη μύτη ενός πελαργού.
Πέφτοντας ο λύκος πλάκωσε το ξωτικό που εκείνη τη στιγμή κρατούσε τα ηνία των ταράνδων.
<Σιγά βρε λύκε με τσαλάκωσες > είπε το ξωτικό που ακριβώς πριν από δύο μέρες είχε πέσει πάνω του με τον ίδιο τρόπο η πονηρή αλεπού.
<Συγνώμη ξωτικό, ο πελαργός φταίει που έχει μεγάλη μύτη> απάντησε ο λύκος και έδωσε μια προς τα πάνω ελευθερώνοντας από το βάρος του το ξωτικό.
Απρόσεκτος καθώς ήταν δεν πρόσεξε το σύννεφο που βρισκόταν από πάνω του με αποτέλεσμα να χτυπήσει με το κεφάλι του στο σύννεφο και να πέσει προς τα κάτω χωρίς όμως να μπορέσει αυτή τη φορά να πέσει στο έλκυθρο. ΄Ετσι κατέληξε σε λίγα δευτερόλεπτα στο βυθό της λίμνης που βρισκόταν ακριβώς από κάτω του.
Αμέσως μαζεύτηκαν τα ψάρια και άρχισαν να του τρώνε σιγά σιγά την ουρά.
<Τι κάνετε εκεί ψάρια;> είπε ο λύκος <Αν μου φάτε την ουρά εγώ τι θα κάνω; Περιμένετε να πεταχτώ στο σούπερ μάρκετ να πάρω μια ουρά ακόμη και μετά έρχομαι να συνεχίσετε να τρώτε τη δική μου>>.
Πετάχτηκε λοιπόν στο σούπερ μάρκετ, πήρε μια ουρά λύκου την έβαλε πίσω του και επέστρεψε στο βυθό της λίμνης. Μόλις τα ψάρια του έφαγαν την αυθεντική ουρά ο λύκος τα αποχαιρέτησε ένα ένα διά χειραψίας.
<<Γεια σου ψάρι,γεια σου και σένα ψαράκι,γειάσου ψαρούκλα θα σας θυμάμαι πάντα>>.
Μετά έβγαλε φτερά στους ώμους του βγήκε από τη λίμνη και ανέβηκε ψηλά στον ουρανό όπου σε λίγα λεπτά τράκαρε πάνω στη γιαγιά της κοκκινοσκουφίτσας.
<<Που πας γιαγιά έτσι απρόσεκτη και πως βρέθηκες εδώ πάνω;>> τη ρώτησε ο λύκος.
<<Μου δάνεισε τα φτερά του ένας πελεκάνος για να πάω στο πάρτυ>>
<<Ποιο πάρτυ;>>
<<Έχουμε πάρτυ όλες οι γιαγιάδες των παραμυθιών στο παλάτι της ωραίας κοιμωμένης.Θες νάρθεις;>>
<<Μπα έχω ραντεβού με την κυρά αλεπού για να σχεδιάσουμε την είσοδο στο σπίτι σου. Ξέχασες ότι πρέπει να σε φάω και μετά να φάω και την εγγονή σου την κοκκινοσκουφίτσα;Όλα αυτά θέλουν χρόνο και πονηριά>>
<<Καλά βρες την αλεπού, πήγαινε στο σπίτι μου στο δάσος και περίμενέ με. Θα πιω δυο τρία ποτηράκια και θα γυρίσω να με φας με την ησυχία μου.>>
Η γιαγιά της κοκκινοσκουφίτσας ήπιε το τρίτο ουισκάκι της περιμένοντας λίγο μήπως εμφανιστεί ο παππούς του πρίγκηπα.Μάταια όμως,γιαυτό και αποφάσισε να φύγει.
Ανέβηκε στο νέο της αεροπλανοϋποβρύχιο που το αγόρασε προσφάτως από τον κύριο Μπαινόπουλο και κίνησε για το σπίτι της στο δάσος.Εκεί την περίμενε η εγγονή της με το λύκο που είχε μπει κάτω από το πάπλωμα του κρεβατιού και την περίμενε να τη φάει.Είχε αγοράσει και μαστίχα Χίου για να τη χωνέψει πιο εύκολα γιατί του είπαν ότι οι γιαγιάδες είναι δυσκολοχώνευτες.
Φτάνοντας η γιαγιά έξω από το σπίτι είδε την κοκκινοσκουφίτσα να προσπαθεί να απομακρύνει τη μύτη του Πινόκιο από τον κορμό ενός δέντρου.
<Πώς το έπαθες αυτό παιδί μου;Πάλι ψέματα είπες;>
<Όχι γιαγιά,αυτή τη φορά είπα αλήθεια και μάλιστα τόσο μεγάλη που η μύτη μου καρφώθηκε στο δέντρο.>
<Ποια αλήθεια είπες παιδί μου;>
<Να,είπα,για αστείο δηλαδή,ότι τελικά δεν θα φάει ο λύκος εσένα και την εγγονή σου αλλά πρώτες εσείς θα τον διώξετε>
<Λες αλήθεια παιδί μου;Γίνονται αυτά τα πράγματα;>
<Γιαγιά αλήθεια σου λέω,το τελευταίο διάστημα η μύτη μου δεν μεγαλώνει όταν λέω ψέματα αλλά όταν πω καμιά αλήθεια. Βαρέθηκα να μεγαλώνει μόνο η δική μου μύτη όταν λέω ψέματα και του Μασαρά, του Ζενιβέλου, του Στούρνου και των άλλων να παραμένει η ίδια παρόλο που ξέχασαν να λένε αλήθεια>
Η γιαγιά πίστεψε τον Πινόκιο γιατί ήξερε πως δεν θα κάρφωνε ποτέ τη μύτη του στο δέντρο ως γνήσιος οικολόγος που είναι.
Έτσι,για να μην αλλάξει το παραμύθι και απογοητευτούν τα παιδιά,μπήκε μέσα ενημέρωσε το λύκο για τις νέες εξελίξεις,μπήκαν όλοι στο αεροπλανοϋποβρύχιο και βυθίστηκαν σε λίγο στο πέλαγος για να συνεχίσουν υποβρυχίως το ταξίδι τους.Από τότε κανείς δεν άκουσε ξανά κάτι γι΄αυτούς.
<<Εντάξει γιαγιά θα σε περιμένω,θα δω καμιά ταινία στην τηλεόραση μέχρι νάρθεις.Καλή διασκέδαση>>
Ξεκίνησε λοιπόν η γιαγιά για το πάρτυ
των γιαγιάδων όλο χαρά.Για να φτάσει γρήγορα στον τόπο συνάντησης πήρε
τηλέφωνο τον κύριο Νεοθανάση.
<Ναι κύριε Νεοθανάση θα ήθελα ένα ελικόπτερο γρήγορα για κάποιο πάρτυ σας παρακαλώ.>
<Βεβαίως γιαγιά της κοκκινοσκουφίτσας.Πετάγομαι λίγο μέχρι την Μπεκάτσα να πάρω δυο παληκάρια από το κολέγιο και έρχομαι.>
Ο Νεοθανάσης έφτασε πολύ γρήγορα ανέβασε τη γιαγιά στο ελικόπτερο με ένα ανεμοασανσέρ ειδικό για
τέτοιες περιπτώσεις και κατευθύνθηκε προς το χώρο που θα γινόταν το πάρτυ σε ένα σύννεφο πάνω από τη
μεγάλη μπιζελιά.
Εκεί την υποδέχτηκε η γιαγιά της σταχτοπούτας η οποία φορούσε τα γοβάκια της εγγονής της και είχε
την ελπίδα πως θα την ζητούσε σε χορό ο παππούς του πρίγκηπα.
Μπήκε η γιαγιά στο σύννεφο και έτρεξε να πάρει ένα χαμόμηλο να προλάβει να το πιει στα όρθια……
Δίχως αλληλεγγύη σε τι διαφέρουμε από τ΄ αγρίμια;
Δίχως αλληλεγγύη σε τι διαφέρουμε από τ΄ αγρίμια;
Από τον Χρήστο Επαμ. Κυργιάκη
Θα πάμε περίπου 50 χρόνια πίσω στα μέσα της δεκαετίας του ’60, σ΄ένα μικρό χωριό της Θεσσαλίας.
Η οικογένεια που ζούσε στο φτωχικό πλινθόκτιστο σπίτι ήταν χαρούμενη καθώς πριν από λίγες μέρες γεννήθηκε ένα κοριτσάκι.
Όλοι ήταν ευτυχισμένοι. Μόνο ο παππούς είχε κάτι το σκοτεινό στο βλέμμα του. Κάτι τον απασχολούσε αλλά προσπαθούσε να το κρύψει από τους υπόλοιπους. Δεν ήθελε να τους χαλάσει τη διάθεση γι΄αυτό και προσπαθούσε να λείπει από το σπίτι. Πότε πήγαινε στο καφενείο και πότε προφασιζόταν δουλειές στα χωράφια και στα ζώα. Η οικογένεια είχε ένα άλογο και μία αγελάδα.
Οι μέρες περνούσαν και το μωρό έδειχνε ανήσυχο. Έκλαιγε συνεχώς και η διατροφή του ήταν λειψή. Μάταια προσπαθούσε η μάνα του να το θηλάσει. Πότε του τραγουδούσε, πότε το χάιδευε και κάποιες φορές την έπιαναν τα κλάματα και τα δάκρυά της μούσκευαν τα μικρά μαγουλάκια του μωρού. Εκείνο όμως, δεν έλεγε να φάει. Με το ζόρι κατάπινε δυο τρεις γουλιές και μετά το έπαιρνε ο ύπνος. Σε λίγη ώρα ξυπνούσε κλαίγοντας δυνατά χωρίς σταματημό.
Οι γονείς του άρχισαν να ανησυχούν και αποφάσισαν πως πρέπει να πάνε τη μικρή στο γιατρό. Που να βρίσκονταν όμως τα λεφτά για να πληρωθεί ο γιατρός; Κι αν τους έλεγε πως έπρεπε να αγοράσουν φάρμακα ή να νοσηλευτεί σε κάποια κλινική;
Η γιαγιά σηκώθηκε από τη γωνία του κρεβατιού δίπλα στην ξυλόσομπα, πήγε στο μπαούλο, ανασήκωσε μία φλοκάτη και έβγαλε ένα κομποδεμένο μαντήλι.
Έλυσε τον κόμπο κι έβγαλε τη μία και μοναδική λύρα που είχε μέσα και την έδωσε στους γονείς της μικρής. Την κρατούσε φυλαγμένη για να «ασημώσει» τη μικρή στα βαφτίσια της. Θα έπαιρνε το όνομα της …
Ο γιατρός που εξέτασε το μωρό, διαπίστωσε σοβαρό πρόβλημα στην καρδούλα του που εμπόδιζε την σωστή κυκλοφορία του αίματος και τη φυσιολογική του ανάπτυξη.
«Θα σας γράψω να αγοράσετε κάτι φάρμακα. Είναι, λίγο ακριβά όμως».
«Θα γίνει καλά γιατρέ;» ρώτησε με μισοσβησμένη φωνή η μάνα.
«Τι να σας πω; Δεν ξέρω. Είναι πολύ δύσκολη η περίπτωσή της και πολύ σπάνια».
Είχαν περάσει σχεδόν έξι μήνες χωρίς το μωρό να εμφανίζει σημάδια βελτίωσης.
Η γιαγιά, κάθε μέρα πήγαινε στην εκκλησία και παρακαλούσε την Παναγία να κάνει το θαύμα της. Την έβλεπε ο παππούς και τη μάλωνε. Εκείνος, προτιμούσε να πηγαίνει μόνος του στα χωράφια και να σκέφτεται πώς θα τα φέρει βόλτα με τα έξοδα της μικρής, καθώς ο γιος του δουλειά σταθερή δεν είχε και τα μεροκάματα ήταν δυσεύρετα.
Μια μέρα το αποφάσισε και πήγε στον γείτονα. Είχε εκείνος τον τρόπο του και ο παππούς πίστευε πως αν του εξηγούσε πώς έχει η κατάσταση, κάτι θα έκανε για να τον βοηθήσει.
Το και το, του είπε.
«Μπορείς να μου δανείσεις πέντε λύρες και θα στις ξεχρεώσω σιγά-σιγά».
«Και που θα τα βρεις για να με ξεχρεώσεις; Μεροκάματο δεν έχεις, η περιουσία σου είναι μικρή; Πώς θα είμαι σίγουρος ότι θα τα πάρω πίσω;»
«Τόσα χρόνια γείτονες! Αφού ξέρεις ότι ο λόγος μου είναι συμβόλαιο».
«Γιατί δε μου δίνεις την αγελάδα που έχεις; Σαν μου επιστρέψεις τα χρήματα, την ξαναπαίρνεις πίσω. Τι αξία έχει η αγελάδα μπροστά στην υγεία της εγγονής σου;»
«Έχω κι άλλα εγγόνια, κι άλλα στόματα να θρέψω. Που θα βρίσκω το γάλα που χρειάζονται;»
«Γι’ αυτό σκας; Θα σου πουλάω εγώ στη μισή τιμή».
Νευρίασε ο παππούς. Λίγο ακόμη και θα τον έπιανε από το λαιμό αλλά στο τέλος συγκρατήθηκε.
«Εντάξει», του είπε. «Έλα αύριο να την πάρεις. Θα έχω αφήσει το στάβλο ανοιχτό. Θα την πάρεις και θα φύγεις χωρίς να μιλήσεις σε κανέναν. Μόνο να είναι μεσημέρι που θα λείπω στο χωράφι».
Πήρε τις πέντε λίρες κι έφυγε σέρνοντας βαριά τα πόδια του μες στο σούρουπο και πήγε κατευθείαν στο σπίτι του παπά.
«Μεθαύριο παπά μου θέλω να μου βαφτίσεις τη μικρή. Δεν θα είμαστε πολλοί. Εμείς της οικογένειας και ο νονός».
Από κει, έφυγε και πήγε στο σπίτι του νονού και με λίγες κουβέντες του είπε για τα βαφτίσια.
«Δεν χρειάζονται δώρα και ασημώματα. Μόνο να μην φύγει αβάφτιστο. Μόνο αυτό θέλω και τίποτε άλλο».
Δεν ήταν βαφτίσια εκείνα, δεν ήταν χαρά. Εύχονταν στη μικρή «να ζήσει» και τους έπιαναν τα κλάματα.
Σε λίγους μήνες, η καρδούλα της μικρής δεν άντεξε. Ένα ακόμη αστέρι προστέθηκε, κατά πως λένε, στον βραδινό ουρανό.
Τα επόμενα χρόνια πέρασαν δύσκολα για την οικογένεια της μικρής βαμμένα στο γκρίζο της έλλειψης αλληλεγγύης και ανθρωπιάς.
Αλληλεγγύης χωρίς δεύτερες σκέψεις, χωρίς κρυφές επιδιώξεις, χωρίς συμφέροντα και χωρίς ιδιοτέλεια.
Όπως συμβαίνει και στις μέρες μας με τους κατ΄επάγγελμα «φιλεύσπλαχνους» και «αλληλέγγυους» που διαφημίζουν όπου βρεθούν κι όπου σταθούν το φιλανθρωπικό τους έργο.
«Ιδρύματα» που μοιράζουν συσσίτια, που εξοπλίζουν βιβλιοθήκες και σχολεία, ξοδεύοντας ψίχουλα για να απενοχοποιήσουν τα εκατομμύρια που βγάζουν από την εξαθλίωση και τη φτωχοποίηση όλων αυτών που ευεργετούν.
Κι όμως, υπάρχουν άνθρωποι που προσφέρουν στον διπλανό τους χωρίς ποτέ να τους δούμε στην τηλεόραση γιατί απλά οι ίδιοι δεν θέλουν κάτι τέτοιο.
Γιατροί που εξετάζουν δωρεάν, άπορους και συνταξιούχους, φαρμακοποιοί που παρέχουν δωρεάν φάρμακα, εκπαιδευτικοί που κάνουν δωρεάν μαθήματα, δικηγόροι που βοηθάνε αφιλοκερδώς ανθρώπους που κινδυνεύουν να χάσουν ότι τους έχει απομείνει και πολλοί άλλοι που προσφέρουν τις γνώσεις τους και τις υπηρεσίες τους σε ένδειξη αλληλεγγύης.
Όλοι αυτοί ξέρουν πολύ καλά πως η ανιδιοτελής προσφορά σε ανθρώπους που υποφέρουν στις μέρες που περνάμε τους διαχωρίζει από τα αγρίμια που περιμένουν να επωφεληθούν από την ανάγκη του άλλου.
Όλοι αυτοί που, παράλληλα, αντιστέκονται όπως μπορούν στη συνεχιζόμενη επίθεση που δέχεται η πλειοψηφία των κατοίκων αυτής της χώρας.
Οι υπόλοιποι, τα αγρίμια, δεν χάνουν ευκαιρία να διαφημίσουν το πόσο πονόψυχοι είναι όταν προσφέρουν δουλειά στον άνεργο για ένα κομμάτι ψωμί ή όταν δωρίζουν χρηματικά ποσά για την ανακούφιση των οικονομικά αδύνατων είτε στην εκκλησία, είτε σε κάποια ΜΚΟ είτε απευθείας σε συνεννόηση με το επίσημο κράτος.
Αλήθεια, που βρίσκεται το πρώην αφεντικό της PROTON και μέγας ευεργέτης της εκκλησίας; Μνημόσυνο με κλεμμένα κόλλυβα.
Ο πραγματικά αλληλέγγυος δίνει από το υστέρημά του και όχι από τα κλεμμένα και το κάνει αθόρυβα, δεν το διαφημίζει.
Είναι άνθρωπος, δεν είναι αγρίμι!
Η προεκλογική ομιλία ενός ειλικρινούς υποψήφιου Βουλευτή
Η προεκλογική ομιλία ενός ειλικρινούς υποψήφιου Βουλευτή
Από τον Χρήστο Επαμ. Κυργιάκη
Αγαπητοί συγχωριανοί, αγαπητοί συμπολίτες, φίλοι και φίλες…
Σας ευχαριστώ που με τιμήσατε με την παρουσία σας απόψε γιατί πρόκειται για μια ιστορική βραδιά.
Απόψε θα ειπωθούν αλήθειες. Τέρμα οι ψεύτικες υποσχέσεις, τέρμα τα «θα» χωρίς αντίκρισμα. Έφτασε η ώρα της ειλικρίνειας. Και έφτασε εδώ, σε τούτη την πλατεία, σε τούτο το χωριό, σε τούτη τη γωνιά της Ελλάδας.
Αν με τιμήσετε με την ψήφο σας και βγω βουλευτής, θα σας ταράξω στο ρουσφέτι. Δεν θα αφήσω ούτε ένα τόσο δα αρθράκι και του πιο ασήμαντου νόμου αναξιοποίητο, ώστε να μπορέσω να σας βολέψω όλους. Μετά, όταν θα διογκωθεί ο δημόσιος τομέας, θα σας βγάλω στην εφεδρεία.
Πρώτα, δεν σας το κρύβω, θα ξεκινήσω από τους συγγενείς μου. Παιδιά δεν έχω, αλλά έχω αδέρφια, ανίψια, ξαδέρφια και πολλά βαφτιστήρια.
Αν βγω βουλευτής, θα σας επισκέπτομαι μια φορά το εξάμηνο και πάλι καλά να λέτε.
Δεν θα συμμετέχω σε καμία από αυτές τις επιτροπές της Βουλής, αν δεν πέφτουν τα ευρά. Τσάμπα, μόνο τα ρολόγια και οι εργάτες δουλεύουν.
Θα ψηφίζω «ναι», αν αυτό μου λέει ο Αρχηγός, χωρίς να μπαίνω στον κόπο να διαβάσω τίποτα από όσα θα ψηφίζω. Έχω απόλυτη εμπιστοσύνη στον Αρχηγό και απόλυτη υποχρέωση αφού χωρίς αυτόν δεν θα ήμουν υποψήφιος βουλευτής, να μη λέμε και μ@λ@κ#ε$ τώρα. Χωρίς αυτόν, ούτε το παιδί που φέρνει τις πίτσες στην πολυκατοικία δεν θα με ήξερε.
Θα χρησιμοποιώ το βουλευτικό μου αυτοκίνητο και την προσωπική μου ασφάλεια όσο δεν παίρνει. Μέχρι και για τσιγάρα θα τα στέλνω τα «παιδιά», στο σούπερ μάρκετ, στο προποτζίδικο να μου ρίχνουν το τζόκερ και πάει λέγοντας.
Όταν ο Αρχηγός θα κάνει περιοδεία στην εκλογική μου περιφέρεια, θα τρέχω ξωπίσω του και λίγο προς τα δεξιά του για να με πιάνουν οι φωτογραφίες και τα πλάνα της τηλεόρασης.
Άμα θέλω να αποφύγω κανέναν από σας, θα λέω ότι έχω σύσκεψη με τον υπουργό ή με τον πρωθυπουργό.
Θα ρωτήσω τους πιο παλιούς και τους πιο «μπασμένους» στα κόλπα, για το πώς λειτουργούν νόμιμα αυτές οι οφ σορ εταιρείες. Η γνώση είναι δύναμη κι εγώ, δεν το κρύβω, πως θέλω να γίνω δυνατός. Σιγά μη θέλω να σας υπηρετήσω κιόλας. Υπηρέτης δεν θα γίνω κανενός ή καλύτερα, κανενός από σας.
Όταν θα πάω με καμιά αντιπροσωπεία της Βουλής στο Λονδίνο, θα μένω στα πιο ακριβά ξενοδοχεία και μάλιστα θα ζητάω, το δωμάτιό μου να έχει και χαμάμ. Τι, δηλαδή, πρέπει να είμαι επίτροπος της Ευρώπης για να έχω τέτοια προνόμια;
Αν με τιμήσετε με την ψήφο σας, που θα με τιμήσετε δηλαδή, και γίνω βουλευτής, θα βγάλω άδεια οπλοφορίας και θα μπορώ εύκολα να λογομαχώ με αστυνομικούς διευθυντές, να γκρεμίζω πάγκους παράνομων μικροπωλητών χωρίς όμως να πειράζω τους μεγάλους παράνομους προμηθευτές των μικροπωλητών.
Θα απαιτήσω, όσοι έχουν διαφορετικό χρώμα δέρματος, να μπουν σε φανοποιεία ανθρώπων και να βάψουν το δέρμα τους λευκό. Μετά, για λόγους ομοιομορφίας, θα επιβάλλω σε όλους να ξυρίσουν τα κεφάλια τους, να αφήσουν μούσι γύρω από το στόμα και να «χτίσουν» κορμιά, αντί να «χτίσουν» μυαλά καθώς το τελευταίο είναι άκρως επικίνδυνο για μένα.
Αν εκλεγώ βουλευτής και με τη θέληση του Θεού και του Αρχηγού γίνω υπουργός, ή που θα πηγαίνω στο υπουργείο μία ώρα πριν τους δημοσιογράφους και θα φεύγω λίγο μετά την αποχώρησή τους ή θα δουλεύω ακατάπαυστα για το καλό του τόπου, της χώρας και της εθνικής οικονομίας, αλλά σε καμία περίπτωση για το δικό σας καλό.
Θα συνομιλώ με θεσμικούς εταίρους, με θεσμικούς επενδυτές αλλά ποτέ δεν θα συνομιλώ μαζί σας.
Θα καθιερώσω να είναι τα εμπορικά καταστήματα ανοιχτά όλες τις Κυριακές και μετά θα ζητήσω και από τους άλλους εργαζόμενους, όσους έχουν απομείνει, να δουλεύουν και κείνοι εφτά ημέρες τη βδομάδα για δέκα ώρες την ημέρα. Αν αρνηθούν, θα τους φέρω σε αντιπαράθεση με τους εργαζόμενους στα καταστήματα που θα ακολουθούν ήδη το συγκεκριμένο ωράριο εργασίας. Θα μιλήσω για συντεχνίες, ξέρω από αυτές γιατί έχω δημιουργήσει πολλές στο παρελθόν, και για ισότητα στην εργασία. Έτσι, θα σας βάλω να αλληλοτρώγεστε κι εγώ θα νομοθετήσω με την ησυχία μου.
Θα είμαι υπέρμαχος των θέσεων του Αρχηγού στα υπουργικά συμβούλια και αν τα πράγματα δεν πάνε καλά, όπως γίνεται συνήθως, θα βγαίνω και θα λέω εκ των υστέρων ότι εγώ διαφωνούσα με τις επιλογές του Αρχηγού και θα πλευρίζω εκείνον που θα φαίνεται ότι θα είναι ο νέος Αρχηγός. Εκτός και αν αισθανθώ την επιθυμία, να φτιάξω ο ίδιος ένα νέο κόμμα και να γίνω εγώ Αρχηγός.
Αγαπητοί μου ψηφοφόροι.
Διάλεξα σήμερα να σας μιλήσω ειλικρινά διότι, τις προηγούμενες φορές που σας έλεγα ακριβώς τα αντίθετα, εσείς με εμπιστευόσασταν με την ψήφο σας και με στέλνατε στη Βουλή.
Αυτό σημαίνει δύο πράγματα.
Ή ότι με πιστεύατε οπότε είστε τελείως βλάκες ή ξέρατε ότι θα κάνω ακριβώς τα αντίθετα από αυτά που σας έλεγα προεκλογικά αλλά παρόλα αυτά εσείς με ψηφίζατε.
Αν ισχύει το πρώτο, και τώρα που είμαι ειλικρινής μαζί σας, είναι βέβαιο ότι θα με ξαναψηφίσετε.
Αν ισχύει το δεύτερο πάλι θα με ψηφίσετε γιατί είστε πεισμένοι για το τι θα κάνω μετεκλογικά. Άρα; Γιατί να μην είμαι ειλικρινής μαζί σας από την αρχή για να αποφύγω έτσι και τον ενοχλητικό χαρακτηρισμό του «ψεύτη» και του «λαοπλάνου»;
Και επειδή σήμερα είναι η μέρα της ειλικρίνειας, σας λέω πως πιστεύω ακράδαντα ότι ισχύει το δεύτερο.
Απλώς, δεν θέλετε κι εσείς να παραδεχτείτε ότι η επιλογή σας είναι λαθεμένη και κάνετε πως τάχα εξαπατηθήκατε. Σας είναι πιο εύκολο να αναθέσετε σε μένα τις τύχες σας από το να πάρετε τις τύχες σας στα δικά σας χέρια.
Πού να τρέχετε τώρα σε συνελεύσεις, σε κινητοποιήσεις, σε πορείες, σε συγκεντρώσεις και να χάνετε τη Σιλά, το Σουλεϊμάν, το «Καληνύχτα Θάνατε», τη Ζέτα, τις μαγειρικές συνταγές που προσφέρουν τσάμπα φαγητό για τα μάτια και όλα αυτά τα ψυχονευροχαλαροαποχαυνωτικά διαμάντια της μικρής οθόνης που σας κάνουν να θαυμάζετε τη ζωή των ζάμπλουτων και να μη θέλετε να τους αποκαθηλώσετε;
Για και χαρά σας φίλοι μου. Θα τα ξαναπούμε σύντομα. Εγώ θα είμαι σε κάποιο βουλευτικό έδρανο κι εσείς απέναντι από την οθόνη της τηλεόρασης.
Όπως ακριβώς το επιτάσσει η τηλεκρατία.